Φωτογραφία αποθανατίζοντας ιδέες, όχι στιγμές

Ο Ἐρικ Τζόχανσον δημιουργεί ρεαλιστικές φωτογραφίες αδύνατων σκηνών αποθανατίζοντας ιδέες, όχι στιγμές. Σ᾽αυτόν τον ευφυή οδηγό, ο μάγος του Photoshop περιγράφει τις αρχές που χρησιμοποιεί για να ζωντανέψει αυτά τα φανταστικά σενάρια, κρατώντας τα οπτικά αληθοφανή.

Οι συναρπαστικές δυνατότητες της τεχνολογίας SixthSense.

Στο TEDIndia, ο Πρανάβ Μίστρι επιδεικνύει μια σειρά από εργαλεία που βοηθούν τον πραγματικό κόσμο να αλληλεπιδράσει με τον κόσμο των δεδομένων – μαζί με μια εις βάθος εξέταση της συσκευής SixthSense και ένα νέο, πρωτοποριακό χάρτινο λάπτοπ.

Σε μια επί σκηνής σειρά ερωταπαντήσεων, ο Μίστρι λέει ότι θα διαθέσει το λογισμικό που κρύβεται πίσω από το SixthSense σε όλους, για να επωφεληθούν όλοι από τις δυνατότητές του.

Μαθαίνοντας από το ξυπόλητο κίνημα.

Στο Ρατζαστάν της Ινδίας, ένα πρωτότυπο σχολείο μαθαίνει σε αγρότισσες και αγρότες -συχνά αγράμματους- πώς να γίνουν μηχανικοί ηλιακής ενέργειας, τεχνίτες, οδοντίατροι και γιατροί, στα χωριά τους. Ονομάζεται Ξυπόλητο Κολέγιο κι ο ιδρυτής του, ο Μπάνκερ Ρόι, μας εξηγεί πώς λειτουργεί.

Η δύναμη της γελοιογραφίας.

Ο Πατρίκ Σαπάτ θέτει το καυτό θέμα για τη δύναμη των ταπεινών γελοιογραφιών. Το πρόγραμμά του στο Λίβανο, στη Δυτική Αφρική και στη Γάζα δείχνει πως, στα κατάλληλα χέρια, το μολύβι μπορεί να ρίξει φως σε σημαντικά θέματα και να φέρει κοντά τα πιο απροσδόκητα πρόσωπα.

Επιλέξτε ελληνικούς υπότιτλους.

Ο φωτογράφος JR νικητής του βραβείου TED για το 2011.

Ο Γάλλος φωτογράφος JR είναι ο ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης γκαλερί τέχνης στον κόσμο. Τα έργα του δεν τα εκθέτει σε μουσεία, αλλά εκεί όπου μπορούν όλοι να τα δουν: στους δρόμους. Ο τολμηρός φωτογράφος, ο οποίος έχει επιλέξει την ανωνυμία, μιλά μέσα από τις φωτογραφίες του για την αφοσίωση, την ελευθερία, την ταυτότητα και τα όρια, ενώ είναι ο νικητής του TED Prize για το 2011.

Η έμπνευσή του προήλθε όταν βρήκε μια φωτογραφική μηχανή στο μετρό του Παρισιού. Από τότε, ξεκίνησε να ασχολείται με την ευρωπαϊκή τέχνη του δρόμου, εντοπίζοντας ανθρώπους, οι οποίοι επικοινωνούσαν τα μηνύματά τους μέσα από τους τοίχους της πόλης. Έπειτα, συνέχισε την εξερεύνησή του πάνω στα όρια, παρατηρώντας ανθρώπους σε ξεχασμένες υπόγειες γωνιές ή από τις στέγες του Παρισιού.

Το 2006, κατάφερε να ολοκληρώσει την παράτολμη και παράνομη έκθεση «Πορτραίτο μιας γενιάς» («Portrait of a generation»). Επιχείρησε να φωτογραφήσει «κακοποιούς» των προαστίων και στη συνέχεια διακόσμησε με τις φωτογραφίες τυπώμενες σε τεράστιες διαστάσεις τις αστικές περιοχές του Παρισιού. Η παράνομη πράξη του έλαβε θεσμική αναγνώριση, όταν το Δημαρχείο της Πόλης του Παρισιού επέλεξε να προβάλει τα πορτραίτα στην πρόσοψή του.

Ο JR δε σταμάτησε όμως εκεί. Το 2007 πραγματοποίησε σε συνεργασία με τον φωτογράφο Marco, τη μεγαλύτερη παράνομη έκθεση που έχει γίνει ποτέ και η οποία είχε τίτλο «Πρόσωπο με Πρόσωπο» («Face 2 Face»). Ο JR δημοσίευσε τεράστια πορτραίτα Ισραηλινών και Παλαιστινίων σε οκτώ παλαιστινιακές και ισραηλινές πόλεις, και στις δύο μεριές του Τείχους του Αίσχους στη Δυτική Όχθη.