ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΙΔΕΑ Ή ΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ, ΤΟΤΕ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΗ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ, ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ Σ’ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΞΩ.
Πριν από ενάμιση χρόνο και συγκεκριμένα τους μήνες Απρίλιο και Μάιο του 2010 (σχεδόν έξι μήνες πριν τις πρώτες δημοτικές εκλογές με το νόμο του Καλλικράτη), γεννήθηκε από ένα πυρήνα 7 ανθρώπων, προερχόμενους από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, η ιδέα μίας κίνησης ενεργών πολιτών, που αργότερα ονομάστηκε σε Ανεξάρτητη Ενωτική Πρωτοβουλία.
Σ’ αυτή την ιδέα, στις γενικές αρχές και στους κανόνες που έβαλαν αυτοί οι άνθρωποι, είχα την τιμή να συμμετέχω και εγώ από την αρχή.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ γιατί δεν είχε και δεν ήθελε να έχει καμία κομματική ταυτότητα και κανένα κομματικό πατρονάρισμα από κανένα κέντρο εξουσίας και δεν ήθελε να βρεθεί ποτέ και προς πουθενά απολογούμενη, γιατί δεν χρώσταγε τίποτα σε κανένα.
ΕΝΩΤΙΚΗ γιατί ο σκοπός της ήταν να ενώσει όλα τα τοπικά διαμερίσματα και όλους τους ανθρώπους του νέου Δήμου, χωρίς καμία διάκριση, σ’ ένα κοινό ομοιογενές σύνολο που θα είχαν τους ίδιους στόχους , δημιουργώντας ίσες προοπτικές για όλους, μακριά από τοπικισμούς και ανούσιες κοκορομαχίες.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ γιατί αναλάβαμε από μόνοι μας εξ’ ίσου αρμοδιότητα να μεταφέρουμε τα μηνύματα σε όλα τα τοπικά διαμερίσματα του νέου Δήμου, προσπαθώντας να δώσουμε στο κόσμο να καταλάβει όλα αυτά που πρώτα εμείς είχαμε πιστέψει, γιατί ο μοναδικός μηχανισμός επικοινωνίας ήμασταν εμείς οι ίδιοι και μόνο εμείς.
Ο αρχικός πυρήνας είχε προβλέψει και είχε προσδιορίσει από την αρχή όλες τις παραμέτρους και τους παράγοντες που θα μπορούσαν να διαβάλουν όλη αυτή την προσπάθεια. Συνέχεια
Filed under: Τοπική Αυτοδιοίκηση | Tagged: Ανεξάρτητη Ενωτική Πρωτοβουλία,Γιάννης Πατσαντάρας,Χάρης Αλμπάνης | 1 Comment »