Επιτέλους καταργείται η βάση 10 στην εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η σχετική ρύθμιση που θα ισχύσει από φέτος περιλαμβάνεται στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, το οποίο παρουσίασε σήμερα στο Υπουργικό Συμβούλιο η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου. Αναλυτικά για το νομοσχέδιο μπορείτε να διαβάσετε σε άρθρο στην ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, εδώ θα επιχειρηματολογήσω για το θετικό της κατάργησης.
Το βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών της βάσης 10 ήταν ότι πρέπει να υπάρχει ένα ελάχιστο όριο γνώσεων κάτω από το οποίο δεν μπορεί να πηγαίνει κάποιος σε σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Όμως η βάση 10 δεν μετράει τίποτα αντικειμενικά. Κάθε χρόνο εξαρτάται από τη δυσκολία των θεμάτων. Αν τα θέματα των εξετάσεων είναι εύκολα οι υποψήφιοι γράφουν καλά και μιλάμε για “επιτυχία” του εκπαιδευτικού συστήματος, ενώ αν είναι δύσκολα τότε οι περισσότεροι γράφουν άσχημα και μιλάμε για “αποτυχία”. Τίποτα από τα δύο δεν είναι πραγματικό. Η επιτυχία ή η αποτυχία δεν κρίνεται από την επίδοση σ´ αυτό το ψυχοφθόρο και προβληματικό σύστημα των πανελλαδικών. Το ζητούμενο ελάχιστο επίπεδο γνώσεων εξασφαλίζεται από το απολυτήριο Λυκείου.
Με δεδομένο τον αριθμό θέσεων ανά σχολή οι πανελλαδικές εξετάσεις έκαναν πάντα κάτι συγκεκριμένο και τίποτα περισσότερο. Τοποθετούσαν τους υποψήφιους σε μια φθίνουσα σειρά μορίων για να μοιράσουν αυτές τις θέσεις. Δεν μετρούσαν ποτέ το επίπεδο των υποψηφίων ούτε έκαναν χαρακτηρισμούς: «ικανός», «όχι ικανός».
Αν μια σχολή δέχεται συστηματικά εισακτέους με πραγματικά χαμηλό επίπεδο (όχι αυτό που «μετράει» η βάση) και δημιουργείται πρόβλημα στη λειτουργίας της, αυτό πρέπει να προβληματίσει το Υπουργείο και να ξαναδεί το αντικείμενο σπουδών και γενικά την ύπαρξή της. Αλλάζοντάς το αντικείμενο μπορεί να το κάνει πιο ελκυστικό στους μαθητές και στην κοινωνία ώστε η συγκεκριμένη σχολή να μη δηλώνεται ως έσχατη λύση, ή να μειώσει τον αριθμό των εισακτέων σ’ αυτή.
Υποψήφιοι με επιδόσεις κάτω του 10 είναι φυσιολογικό να υπάρχουν όσο εφαρμόζεται αυτός ο τρόπος εισαγωγής στα πανεπιστήμια, αφού προσπαθούμε με τα ίδια θέματα να αξιολογήσουμε τους πάντες. Κι αυτός που θέλει να σπουδάσει ιατρική κι αυτός που θέλει να φτιάξει μια κτηνοτροφική μονάδα σπουδάζοντας σε ένα ΤΕΙ, διαγωνίζονται στα ίδια θέματα. Κι αφού δεν θέλουμε όλοι να στριμωχτούν σε υψηλές βαθμολογίες, (θυμηθείτε την χρονιά που υποψήφιοι με βάση πάνω από 19 δεν έμπαιναν στην Ιατρική), δυσκολεύονται τα θέματα άρα αναπόφευκτα κάποιοι θα γράψουν κάτω από 10. Είναι φυσιολογικό.
Η πολιτεία, δηλαδή όλοι μας, έχει επενδύσει χρήματα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε εγκαταστάσεις, εργαστήρια και εκπαιδευτικό προσωπικό που το αφήνει να υποαπασχολείται μη στέλνοντας φοιτητές εκεί λόγω της βάσης. Από την άλλη στέλνει αυτά τα ίδια παιδιά (που θεωρεί ακατάλληλα για τη δημόσια εκπαίδευση) στα ιδιωτικά ΙΕΚ και κολέγια με τους γονείς τους να τα χρυσοπληρώνουν. Εκεί βέβαια δεν τίθεται θέμα βάσης ή ελάχιστου επιπέδου γνώσεων, όλοι είναι κατάλληλοι αρκεί να πληρώνουν τα δίδακτρα.
Έτσι από τη μια μεριά θεωρεί ακατάλληλους για σπουδές στη δημόσια εκπαίδευση αυτούς τους μαθητές, τους οποίους στέλνει στην ιδιωτική εκπαίδευση, ενώ από την άλλη έρχεται με την αποφοίτησή τους να αναγνωρίσει τα πτυχία που θα πάρουν από τα ιδρύματα αυτά, στα οποία δεν ελέγχει ουσιαστικά την ποιότητα των σπουδών που παρέχουν. Αν αυτό δεν είναι παραλογισμός τότε τι είναι;
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των περσινών πανελλαδικών εξετάσεων, 14.274 θέσεις ΤΕΙ και 1.021 θέσεις ΑΕΙ (*) παρέμειναν κενές λόγω της βάσης του 10. Άρα χιλιάδες οικογένειες στράφηκαν στα ιδιωτικά ΙΕΚ για να συνεχίσουν τις σπουδές τα παιδιά τους με ότι σημαίνει αυτό σε οικονομικό κόστος.
(*) Αναλυτικά οι κενές θέσεις ανά σχολή υπάρχουν στο ΚΕΣΥΠ Λαμίας.
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Filed under: Εκπαίδευση | Tagged: Άννα Διαμαντοπούλου,Βάση 10,Πανελλαδικές,Υπουργείο Παιδείας | Leave a comment »