Ο «Πρίγκηπας» του σιδηροδρομικού σταθμού της Δαύλειας.

Ο άνθρωπος που ανέστησε το καμάρι της International. (*)

Όταν απ΄ την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ο Νίκος άκουσε με ενθουσιασμό ότι φτιάχτηκε το τρακτέρ, κατάλαβε περί τίνος πρόκειται. Έφερε στο νου την άψογα συντηρημένη  Φλορέτα που έχει  στην κατοχή του ο Γιάννης Παπασαχίνης από τα νεανικά του χρόνια, με  τα αυτοκόλλητα γυναικών με ολόσωμα μαγιό, πραγματική μηχανή του χρόνου, και φαντάστηκε ότι κάτι ανάλογο θα είχε απέναντί του.  Έτσι μου πρότεινε να βρούμε μια μέρα να πάμε μαζί να δούμε το τρακτέρ.

Φτάσαμε Κυριακή πρωί στο σιδηροδρομικό σταθμό της Δαύλειας, εκεί που μένει ο Γιάννης. Δεν είναι σταθμάρχης ο Γιάννης -μόνιμος υπάλληλος του ΟΣΕ- απλός πράκτορας είναι και από τα εισιτήρια που κόβει βγάζει ένα ελάχιστο ποσό 150 – 200 ευρώ κάθε μήνα. Ο ΟΣΕ ελλείψει άλλου σπιτιού του έχει  παραχωρήσει το σταθμό να μένει και να τον συντηρεί.

Σχετικά με τον Καποδίστρια 2.

Με ποιους δήμους θα συνενωθεί η Αράχωβα στον Καποδίστρια 2 ανεπίσημα έχει αναφερθεί. Μιλάμε  για συνένωση Αράχωβας, Διστόμου, Αντίκυρας και Δαύλειας. Η δημόσια διαβούλευση για τον Καποδίστρια 2 θα ξεκινήσει μέσα στον Ιανουάριο, αλλά θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι την άνοιξη για να  μάθουμε επίσημα με ποιους θα συγκατοικήσουμε, καθώς η διαβούλευση θα πραγματοποιηθεί σε δυο στάδια. Το πρώτο θα αφορά τις προτεινόμενες θεσμικές αλλαγές (αυτοδιοικητικές περιφέρειες, εκλογικό σύστημα κ.τ.λ.), τη μεταφορά πόρων και αρμοδιοτήτων από το κράτος στην αυτοδιοίκηση και σε δεύτερη φάση θα γίνει ο προσδιορισμός των ορίων των νέων δήμων.(*)

Το βρίσκω επιβεβλημένο, γιατί οι πολίτες πρέπει πρώτα να κατανοήσουν τους λόγους που υπαγορεύουν τον νέο Καποδίστρια. Οι συνενώσεις  έτσι κι αλλιώς θα φέρουν γκρίνια στις τοπικές κοινωνίες. Το ποιοι θα αποτελούν τον νέο δήμο, ποια θα είναι η έδρα του, το όνομά του κλπ είναι θέματα που θα προκαλέσουν τριγμούς.  Με τόσο τοπικισμό που υπάρχει γύρω και μέσα μας, συνενώσεις «αναίμακτα» δεν πρόκειται να γίνουν. Τουλάχιστον να έχουμε πειστεί για την αναγκαιότητά τους. Να κατανοήσουμε τους λόγους  που τους επιβάλουν και τα οφέλη που θα έχουν οι νέοι δήμοι σε σχέση με τους υπάρχοντες. Όμως η διαβούλευση στο διαδίκτυο -που είναι μακρινό μέσο για τους πολλούς- δεν φτάνει. Χρειάζονται και πιο παραδοσιακά μέσα και ευρύτερη προβολή για να ενημερωθούν οι πάντες.

(*) πηγή «Το Έθνος»