Η Μέρκελ μεσάζων των εργολάβων για σκουπίδια, ενέργεια και Τ.Α.

Της Δέσποινας Σπανούδη

Η έλευση της καγκελαρίου στην χειμαζόμενη Ελλάδα, εκτός από τους πολυσυζητημένους συμβολισμούς υποστήριξης της κυβέρνησης, είχε και ένα πολύ πιο πρακτικό περιεχόμενο που ανακοινώθηκε ευθαρσώς: το αδηφάγο επιχειρηματικό ενδιαφέρον της γερμανικής πλευράς στους τομείς της υγείας, της ενέργειας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με επίκεντρο την διαχείριση απορριμμάτων.

Σε καιρούς κρίσης όσο πιο απαραίτητο είναι για τη ζωή μας ένα αγαθό τόσο πιο ελκυστικό γίνεται ως εμπόρευμα. Ενέργεια, νερό, διαχείριση απορριμμάτων, υπηρεσίες τοπικής αυτοδιοίκησης και υγεία μεταφέρονται με γρήγορους ρυθμούς στο πεδίο των πολυεθνικών και των χρηματιστηριακών συναλλαγών σε παγκόσμιο επίπεδο. 

«Πληρώνω Όσο Πετάω»: Δημοτικά τέλη ανάλογα του όγκου απορριμμάτων.

Μια που γίνεται κουβέντα για τον επανακαθορισμό των δημοτικών τελών, δείτε τον τρόπο που σκέφτονται και δρουν άλλοι δήμοι όπως αυτός της Ελευσίνας που υλοποιεί το πρόγραμμα «Πληρώνω Όσο Πετάω».

Τι είναι το ΠΟΠ
Το σύστημα χρέωσης «Πληρώνω Όσο Πετάω» – ΠΟΠ- (επίσης γνωστό και ως μεταβλητή τιμολόγηση, μοναδιαία χρέωση ή διαφοροποιημένο σύστημα τιμολόγησης) στη διαχείριση αποβλήτων εφαρμόζει στην ουσία την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» με ένα δίκαιο τρόπο, χρεώνοντας τους πολίτες σύμφωνα με την ποσότητα των αποβλήτων που πραγματικά παράγουν.

Στην Ευρώπη, το κόστος της διαχείρισης των αποβλήτων στα παραδοσιακά προγράμματα διαχείρισης καλύπτεται από δημοτικά τέλη ή από εισφορές που καταβάλουν οι πολίτες μέσα σε λογαριασμούς άλλων υπηρεσιών όπως η ηλεκτροδότηση, ανεξάρτητα από την ποσότητα των αποβλήτων που παράγουν. Το κόστος συνήθως υπολογίζεται βάση του εμβαδού κατοικίας ή του αριθμού μελών ανά νοικοκυριό.

Αυτός ο τρόπος χρηματοδότησης της διαχείρισης απορριμμάτων αδικεί τους πολίτες που  παράγουν λίγα απορρίμματα, είτε επειδή κάνουν ανακύκλωση – κομποστοποίηση, είτε επειδή δεν υπερκαταναλώνουν. Επίσης, επιτρέπει στους πολίτες να μην νοιάζονται ιδιαιτέρως για το πόσο καταναλώνουν, την ποσότητα σκουπιδιών που παράγουν και τις επιπτώσεις που προκαλούν στο περιβάλλον με τη συμπεριφορά τους.

“Κλείστε άμεσα τους ΧΑΔΑ” λέει η Κομισιόν

Tο κλείσιμο συνολικά 750 χώρων ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων ζητάει η Κομισιόν από τη χώρα μας ως τις 28 Δεκεμβρίου 2010.

Σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα του Σκάϊ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητάει ακόμα τον κατάλογο ανά περιφέρεια των Χώρων Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων (ΧΑΔΑ) που λειτουργούν ακόμα.

Πρόκειται για μια υπόθεση που «σέρνεται» στις ελληνικές καλένδες από την 1η Ιανουαρίου 2008, όταν η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να κλείσει τις παράνομες χωματερές υπό την απειλή υψηλότατων προστίμων.

Σημειώνεται πως οι 250 εκ των 750 παράνομων χωματερών βρίσκονται ακόμα σε λειτουργία.

Πηγή Econews.gr

Το «λαθρεμπόριο» των τοξικών αποβλήτων στην Ελλάδα.

Από άρθρο του TVXS.

Για «λαθρεμπόριο» τοξικών αποβλήτων, τα οποία θάβονται, κρύβονται, μετονομάζονται και καταλήγουν τελικά στη δημοτική βαρέλα με ελάχιστο κόστος για τον ρυπαντή, κάνει λόγο ο χημικός Θανάσης Παντέλογλου. Το φαινόμενο καταγράφεται ιδιαίτερα σε περιοχές όπως η Ελευσίνα, τα Οινόφυτα-Σχηματάρι, ο Άγιος Ιωάννης Ρέντη, το Περιστέρι, «σκοτώνοντας κόσμο με τη σφραγίδα του κράτους».

Στους αστικούς χώρους της Ελλάδας, η συλλογή των στερεών αποβλήτων είναι αυθαίρετη και δεν υπάρχει κανένας έλεγχος στην πηγή δημιουργίας τους που είναι οι παραγωγικές μονάδες και οι εισαγωγές εμπορευμάτων μονάδες. Επομένως, διασπείρεται στην κατανάλωση και στα χέρια της νοικοκυράς το οτιδήποτε παράγει -με όποιον σχεδιασμό παράγει- το οικονομικό ενδιαφέρον κάποιων ιδιωτών.

Όταν μικρή τοξική ποσότητα στερεών αποβλήτων αναμιχθεί κατά τη συλλογή με μεγάλες ποσότητες προσομοιαζόντων βιομηχανικών αποβλήτων, ακίνδυνων δηλαδή, τότε το σύνολο είναι μικτά επιμολυσμένα. Δεν υπάρχει το «ολίγον έγκυος» στα σκουπίδια.

Η διαχείριση των μπάζων.

Η εικόνα αυτή είναι από την περιοχή που χρησιμοποιείται ως χώρος απόθεσης αδρανών υλικών που προέρχονται από εκσκαφές και οικοδομικές εργασίες στην Αράχωβα. Σήμερα κάποιοι θεωρούν τον χώρο σκουπιδότοπο και η κατάσταση είναι αυτή, ακριβώς δίπλα στον κεντρικό δρόμο όπως τη βλέπουν όλοι με το καλωσόρισες στην πόλη. Το πρόβλημα δεν έγκειται μόνο στο ότι ο χώρος αυτός φαίνεται, αλλά στο ότι λειτουργεί με αυτή τη μορφή.

Η διαχείριση των πάσης μορφής απορριμμάτων στην Ελλάδα είναι μια αμαρτωλή για το περιβάλλον ιστορία και  ένας ακόμη τομέας οπισθοδρόμησης σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ειδικότερα τα απορρίμματα οικοδομικών εργασιών είναι σχεδόν ανεξέλεγκτα. Κάθε προσβάσιμο οδικά σημείο που βρίσκεται μακριά από τα βλέμματα, έχει μετατραπεί σε χώρο απόθεσης μπάζων, πολλές φορές συνδυασμένων με οικιακά απορρίμματα.

Έχει υπολογιστεί (*) ότι οι οικοδομικές εργασίες και τα δημόσια έργα στην Ελλάδα, παράγουν περισσότερα από 5,5 εκατομμύρια τόνους μπάζων ετησίως. Από αυτά εκτιμάται ότι μόνο το ένα τρίτο καταλήγει στους επίσημα αδειοδοτημένους χώρους οι οποίοι δεν επαρκούν για να καλύψουν μεγαλύτερες ποσότητες. Τα υπόλοιπα καταλήγουν εκεί που ξέρουμε.

Υπάρχει μάλιστα σχέδιο προεδρικού διατάγματος: «Μέτρα και όροι για την εναλλακτική διαχείριση των αποβλήτων από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις» που θέτει συγκεκριμένους ποσοτικούς στόχους: να ανακυκλώνεται και επαναχρησιμοποιείται το 30% των μπάζων ως το 2012, το 50% ως το 2015 και το 70% ως το 2020, ενώ σε παλιά λατομεία και  αναπλάσεις να καταλήγουν μόνο όσα υλικά δεν μπορούν να αξιοποιηθούν. Για το σκοπό αυτό προέβλεπε ως το 2014 το σύνολο της χώρας να έχει καλυφθεί από εταιρείες διαχείρισης εκτός των απομονωμένων οικισμών ή μικρών και απομονωμένων νησιών, που απαλλάσσονται από την υποχρέωση ανακύκλωσης. Το σχέδιο παρουσιάστηκε το 2003 και τροποποιήθηκε το 2007 αλλά εκκρεμεί  χωρίς να εφαρμόζεται.

Με ΄μας τι γίνεται; Αυτός ο χώρος δίπλα στον κεντρικό  δρόμο που έχει φτάσει στα όριά του, κάτω από ποιο καθεστώς λειτουργεί; Ελέγχεται με κάποιο τρόπο από το δήμο η απόθεση υλικών; Γιατί μοιάζει παρατημένος; Είναι ερωτήματα που όλοι μας θα θέλαμε απαντήσεις.

(*) Το περιοδικό ΟΙΚΟ της εφημερίδας Καθημερινή με ημερομηνία 10-10-2009 είχε ένα εκτενές αφιέρωμα στη διαχείριση των μπάζων και μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εκεί.

Ξεκινάει πάλι η ανακύκλωση απορριμάτων.

Σε ανακοίνωση του Δήμου αναφέρεται:

«Μετά την υπογραφή νέας σύμβασης της Διαδημοτικής Επιχείρησης Περιβάλλοντος και Οργάνωσης Διαχείρισης Απορριμάτων Λιβαδειάς (ΔΕΠΟΔΑΛ) με εργολάβο αποκομιδής, σας γνωρίζουμε ότι η αποκομιδή των υλικών της ανακύκλωσης θα γίνεται κάθε Πέμπτη και Κυριακή τις πρωινές ώρες».

Δεν το λέει αλλά υποθέτω, η συλλογή των απορριμάτων προς ανακύκλωση θα γίνεται από τους υπάρχοντες μπλε κάδους. Ας βοηθήσουμε όλοι να περπατήσει αυτή η προσπάθεια.

Η ανακύκλωση σταμάτησε νωρίς.

Εδώ και καιρό η ανακύκλωση απορριμμάτων στην Αράχωβα (και φαντάζομαι στην ευρύτερη περιοχή) είναι παρελθόν. Το έργο έχει αναλάβει η Διαδημοτική Επιχείρηση Περιβάλλοντος και Οργάνωσης Διαχείρισης Απορριμμάτων Λιβαδειάς (Δ.Ε.Π.Ο.Δ.Α.Λ.) στην οποία συμμετέχουν οι Δήμοι: Λεβαδέων, Δαύλειας, Ορχομενού, Χαιρώνειας, Κορώνειας, Διστόμου, Αράχωβας και οι Κοινότητες Κυριακίου και Αντίκυρας.

Ψάχνοντας απαντήσεις στο διαδίκτυο για το αν λειτουργεί η ανακύκλωση στην ευρύτερη περιοχή από την ΔΕΠΟΔΑΛ συμπέρασμα δεν έβγαλα. Μόνο γκρίνια βρήκα σχετικά με τον πρόεδρό της και το κόστος λειτουργίας της. Επί της ουσίας αν γίνεται ανακύκλωση σήμερα δεν έμαθα. Υποθέτω πως όχι, αφού στην Αράχωβα δεν λειτουργεί. Δεν γνωρίζω τους ακριβείς λόγους που σταμάτησε το εγχείρημα αλλά είναι κρίμα γιατί έγινε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης των πολιτών που είχε αποτελέσματα. Ακόμα και άνθρωποι τρίτης ηλικίας όχι ιδιαίτερα δεκτικοί σε αλλαγές, έβλεπες να μεταφέρουν με την τσάντα ανακύκλωσης απορρίμματα στους ειδικούς κάδους.

Τώρα όλοι οι κάδοι γεμίζουν με οποιαδήποτε απορρίμματα δημιουργώντας αρνητική εντύπωση στους επισκέπτες της πόλης που δεν γνωρίζουν ότι το πρόγραμμα έχει σταματήσει και βλέπουν τους κάδους  να παραμένουν στη θέση τους γεμάτους με μη ανακυκλώσιμα υλικά. Το ίδιο αρνητικό είναι και το μήνυμα που στέλνουμε στα παιδιά: σε όλους τους κάδους πετάμε οτιδήποτε. Τουλάχιστον ας βγουν τα αυτοκόλλητα που προπαγανδίζουν ανακύκλωση που δεν γίνεται.