Κομπογιαννίτες και αγανακτισμένοι.

Του Στέλιου Κούλογλου.

Συμμετείχα τις προάλλες σε μια δημόσια συζήτηση στην Κρήτη για την οικονομία και την πολιτική κατάσταση. Η ατμόσφαιρα ήταν ελαφρώς καταθλιπτική, με φόντο το γενικό πολιτικό αδιέξοδο αλλά και τα ειδικά προβλήματα του νησιού: πάνω από 20 επιχειρηματίες έχουν αυτοκτονήσει τον τελευταίο χρόνο, θύματα των οικονομικών αδιεξόδων που αντιμετώπιζαν.

Ξαφνικά, η ατμόσφαιρα άλλαξε. Καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, παρακαλώ, ανακοίνωσε στους παρευρισκόμενους ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να ασχολούμαστε με δευτερεύουσας σημασίας θέματα, όπως το μνημόνιο: στην υποθαλάσσια περιοχή της Κρήτης υπάρχουν ανεξάντλητα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πιθανότατα πετρελαίου. Ο αμύθητος θησαυρός έμενε μέχρι τώρα ανεκμετάλλευτος λόγω της ύπουλης δράσης των Αμερικανών και των Εβραίων (σιγά να μην υπήρχε εβραϊκός δάχτυλος σε τόσο μεγάλη μπίζνα), αλλά χάρη στις άοκνες προσπάθειες του καθηγητή, που κατάφερε να πείσει και την ελληνική κυβέρνηση, τα πράγματα αλλάζουν δραματικά: 100.000 νέες θέσεις εργασίας πρόκειται σύντομα να δημιουργηθούν, ήδη πριν αρχίσει η εμπορική εκμετάλλευση των κοιτασμάτων που θα κάνουν τη Σαουδική Αραβία να πεθάνει από τη ζήλια της.

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΑΡΚΕΤΟΙ από τους ακροατές καταχειροκρότησαν τις αισιόδοξες ανακοινώσεις του κυρίου καθηγητή δείχνει πόσο λίγο έχει συνειδητοποιήσει η ελληνική κοινωνία τις αιτίες των σημερινών δεινών της.

Άντε και ήρθε…

Του Σταύρου Θεοδωράκη.

Ωραίο το σύνθημα που έριξε χθες ο Βαρουφάκης στο protagon.gr. «Γιώργο έλα στο Σύνταγμα και φέρε μαζί σου και τον Αντώνη». Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Άντε και παίρνει ο Πρωθυπουργός το ποδήλατο του και έρχεται στο Σύνταγμα – με τον Αντώνη ή χωρίς- σε ποιο σύνθημα θα απαντήσει; Στο «δουλειά για τους Έλληνες» που προπαγάνδιζαν την Κυριακή κάποιοι, κουνώντας γαλανόλευκες ή στο «έξω οι φασίστες» που αποφάσισε η νυχτερινή συνέλευση. Στην Πάτρα στο όνομα των αγανακτισμένων κάποιοι έκαψαν με μολότοφ (!) αντιεξουσιαστικά στέκια και στην Θεσσαλονίκη οι αγανακτισμένοι μετά την ομιλία των Πανεπιστημιακών στα Προπύλαια αποφάσισαν ότι δεν θέλουν παρόμοιες συγκεντρώσεις κοντά στο Λευκό Πύργο.

Για κάποιους η γαλανόλευκη είναι το σύμβολο αυτής της κινητοποίησης και για κάποιους άλλους οι εθνικές σημαίες είναι το πρόβλημα είτε γιατί «εμποδίζουν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση», είτε γιατί «το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα» κλπ κλπ. «Θέλουμε ηρεμία είμαστε έλληνες» φωνάζουν οι μεν – «Αλληλεγγύη στους μετανάστες» ζητούν οι δε. «Ειρηνικές συγκεντρώσεις» φωνάζουν οι «από κάτω» – «ενωτικές» οι «από πάνω».  Ο ένας (στο Άλφα) βρίζει τον Παπανδρέου που δεν μοιάζει με τον Ανδρέα, ο άλλος (στο Αντέννα) εγκαλεί τον Παπανδρέου γιατί είναι το ίδιο προδότης με τον Ανδρέα και ο τρίτος (στο Σταρ) βρίζει τον… Σημίτη! Αφήστε που υπάρχει και ένας τέταρτος που αποφασίσει (στις συνελεύσεις) ότι δεν μιλάμε στα καθεστωτικά «μέσα». Άντε να βγάλεις άκρη. Η κυβέρνηση είναι ξενόδουλη ή είναι πελατειακή;

Μεγάλο το κύμα διαμαρτυρίας

Χιλιάδες ανθρώπων όλων των ηλικιών από νησιά, πόλεις και χωριά της ηπειρωτικής χώρας, έφτασαν στην πλατεία Συντάγματος για να δώσουν το «παρών» στην ογκωδέστερη ειρηνική διαμαρτυρία της νεότερης ιστορίας της χώρας.

Χιλιάδες στόματα ενώνονται σε μία φωνή διαμαρτυρίας στα μέτρα λιτότητας και σημαίες κυρίως ελληνικές, αλλά και πορτογαλικές και ισπανικές και της Αιγύπτου και της Τυνησίας και της Υεμένης κυμάτιζαν στα χέρια «Αγανακτισμένων» ανθρώπων έξω από το ερμητικά κλειστό κτίριο της Βουλής.

«Είμαστε εδώ…»

Με αφορμή προηγούμενο άρθρο του admin   «Για ποιο λόγο βγαίνουμε στις πλατείες»  θα ΄θελα κι εγώ να καταθέσω την άποψή μου.

Έτυχε να πάρω  μέρος σε κάποιες απ’ αυτές τις συγκεντρώσες των αγανακτισμένων πολιτών και διαπίστωσα ότι έχουν κάτι το μοναδικό . Έχουν κάποια ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά που ειναι πρωτόγνωρα για την κουλτούρα μας , όπως τουλάχιστον την έχουμε βιώσει  τα τελευταία 30 χρόνια.

α) Η προσέλευση του κόσμου γίνεται αυθόρμητα , χωρίς το κομματικό σάλπισμα , και καλύπτει όλο το ηλικιακό φάσμα. Ο κόσμος νιώθει την ανάγκη να αφήσει τον καναπέ του και να επικοινωνήσει με το διπλανό του. Ανακάλυψε ξαφνικά ότι και ο διπλανός του έχει τα ίδια προβλήματα μ’ αυτόν.
β)Δεν βλέπεις πουθενά κομματική σημαία . Μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει να μαζεύουν τον κόσμο με το καλάμι οι κομματάρχες σαν τα γαλόπουλα…
γ) Οι συγκεντρωμένοι συζητούν και συζητούν χωρίς να ενδιαφέρονται για την κομματική ταυτότητα του συνομιλητή τους. Πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα , αφού μέχρι τώρα κρίναμε τον άλλον όχι από τις θέσεις του αλλά από το κόμμα που ψήφιζε.
δ) Ίσως είναι η πρώτη φορά , απ’ όσο θυμάμαι εγώ τουλάχιστον , που σε καθαρά πολιτική συγκέντρωση ,  οι συγκεντρωμένοι δεν πήγαν για να χειροκροτήσουν κάποιον. Είναι η πρώτη φορά που σε πολιτική συγκέντρωση δεν τολμά να εμφανιστεί πολιτικός!

Για ποιο λόγο βγαίνουμε στις πλατείες;

Θα μαζευτούμε λέει όλοι οι αγανακτισμένοι  πολίτες στις πλατείες και θα διαμαρτυρηθούμε. Ακούγεται καλό, αλλά ποιον στόχο θα έχει αυτή η διαμαρτυρία μας; Τι θα προσπαθήσουμε να πετύχουμε; Οι Αιγύπτιοι που έκαναν αντίστοιχες συγκεντρώσεις είχαν σαφή στόχο, ήθελαν να ρίξουν ένα μακρόχρονο αυταρχικό καθεστώς, το ίδιο και οι Τυνήσιοι. Εμείς εκεί που θα πάμε τι ακριβώς θα κάνουμε;

Θα αναθεματίσουμε την κακή Τρόικα που μας χάλασε το γλέντι; Θα απαιτήσουμε άλλο μνημόνιο ή κανένα μνημόνιο; Έξοδο από την κακή ΟΝΕ και επιστροφή στη δραχμή με τη μισή αξία ή χωρίς αξία;  Χρεοκοπία και εκκίνηση από το μηδέν με ό,τι μπορούμε να παράξουμε ως χώρα;

Θα φασκελώνουμε ομαδικά προς την ανατολή και θα  φωνάζουμε «Να καεί να καεί το μπουρδέλο η Βουλή» με όσους έχει μέσα και μετά θα  ζητήσουμε λύση από κανένα Συνταγματάρχη;

Κοιμάται ωρέ ο «Ομφαλός της Γης»;

Της Κατερίνας Μπακογιάννη από το protagon.gr

Με προβλημάτιζε αυτές τις μέρες το σύνθημα που ακούστηκε στην Ισπανία: «Ησυχία, μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες.» Η πληροφορία κυκλοφόρησε και δεν αμφισβητήθηκε, ούτε ερευνήθηκε. Το φώναζαν, λέει, οι χιλιάδες αγανακτισμένοι Ισπανοί που συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλατεία της Μαδρίτης Puerta del Sol, για να δώσουν μήνυμα στους πολιτικούς ενόψει των εκλογών της Κυριακής. Τα ερωτηματικά μου ήταν τρία και διαφορετικής φύσης μεταξύ τους:

-Γιατί οι Ισπανοί να ασχοληθούν με τέτοια ένταση με τη μικρή (και αναμφισβήτητα κοιμισμένη) Ελλάδα όταν καίγονται οι ίδιοι;

-Τι είδους απειλή συνιστά για το κατεστημένο της Ισπανίας το ότι οι Έλληνες κοιμούνται και δεν πρέπει να ξυπνήσουν από τους διαδηλωτές;