«Ήθελε γύρω του να υπάρχει μια τρυφερότητα». Ο Μανόλης Αναγνωστάκης μιλάει για τον Νίκο Καββαδία

Της Λένας Φουτσιτζή

Γνώρισα τον Κολλια Καββαδία την άνοιξη το ’46. Ερχόταν τότε στη Θεσσαλονίκη κάθε βδομάδα ή κάθε δεκαπέντε μέρες, δε θυμάμαι καλά. Του είχα στείλει ένα βιβλίο μου. Ζήτησε να με γνωρίσει. Κανείς δεν καταδεχόταν να γνωρίσει έναν νέο. Ο Καββαδίας το ’κανε. Κι αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό της νοοτροπίας του ανθρώπου που δεν έχει καμιά πόζα, καμιά έπαρση για το έργο του. Είχε καταργηθεί η απόσταση μεταξύ μας. Για την ηλικία αυτή, δεκαπέντε χρόνια ήταν μεγάλη απόσταση. Ήταν σαν να είμαστε φίλοι. Κι αυτό νομίζω το διατήρησε σ’ όλα τα χρόνια του, κάνοντας παρέα, τα τελευταία χρόνια της ζωής του, αρκετά μεγάλος, παρέα με πολύ νέους ανθρώπους. Ήταν ένας άνθρωπος πάρα πολύ ευαίσθητος, ευπαθής, χαριτωμένος.

Σπάνια μιλούσε για το έργο του, προτιμούσε να σε ρωτάει εσένα τι γράφεις, τι κάνεις. Προτιμούσε να μιλάει, να διηγείται ανέκδοτα, ιστορίες του, ίσως εκεί με κάποια υπερβολή, με μια χαριτωμένη υπερβολή. Ένα βράδυ, σε μια παρέα, τέσσερις πέντε ανθρώποι, αφού ήπιαμε, μιλήσαμε, τραγουδήσαμε, είπαμε ανέκδοτα, έπιασα εγώ την κιθάρα και είπα: «Τώρα σας έχω μια έκπληξη» και άρχισα να τραγουδάω στίχους του Καββαδία, σε γνωστά μοτίβα της εποχής, ιδίως σε ρεμπέτικα. Θυμάμαι, συγκεκριμένα, ότι είχα μεταφέρει το «έβραζε το κύμα του γαρμπή, είμαστε και οι δυο σκυφτοί στο χάρτη» στο ρυθμό του «Τι σε μέλλει εσένα κι αν θρηνώ, το κορμί μου εγώ κι αν το πουλώ». Εγώ το χαιρόμουν αυτό. Κι η παρέα το χάρηκε πολύ. Ο Καββαδίας μάλλον δυσφόρησε. Το φυσικό του τραύλισμα έγινε περισσότερο. Σχεδόν δεν μπορούσε να μιλήσει, να εκφραστεί. 

Σύνοδος Κορυφής: Δεν έγιναν όλα, έγιναν όμως πολλά.

Tου Γερασιμου Γεωργάτου

«Δεν έγιναν όλα, έγιναν όμως πολλά». Με αυτή τη φράση θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής, 28 – 29 Ιουνίου 2012, σε σχέση με την πολυεπίπεδη κρίση που αντιμετωπίζει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και με δεδομένο το δυσμενή συσχετικό δυνάμεων με πλειοψηφία συντηρητικών κυβερνήσεων. Πιο συγκεκριμένα, οι ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν: α) την πιλοτική εφαρμογή του ομολόγου έργων β) τη διάθεση κονδυλίων ύψους 120 δις ευρώ για την ανάπτυξη στους τομείς των μεταφορών, της ενέργειας και της ψηφιακής τεχνολογίας γ) τη δυνατότητα επέμβασης μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας στην αγορά ομολόγων ώστε να συμπιέζονται τα επιτόκια των χωρών που αντιμετωπίζουν πρόβλημα δ) την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών απευθείας από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ), ώστε να μην εγγράφονται τα σχετικά κονδύλια στους δημόσιους προϋπολογισμούς και αυξάνουν το έλλειμμα. Το τελευταίο θα ισχύσει άμεσα για την Ισπανία, την Ιταλία και μάλλον για την Ιρλανδία ε) τη δημιουργία ενός υπερεθνικού φορέα που θα εποπτεύει τις τράπεζες των 17 κρατών – μελών της Ευρωζώνης που αποτελεί το πρώτο βήμα προς την τραπεζική ένωση.

Ως προς τις συμμαχίες και τις αντιθέσεις, παρακολουθήσαμε την αντιπαράθεση της ομάδας των κρατών, κυρίως του νότου, που θέλουν να αντιμετωπιστεί συνολικά το πρόβλημα του ευρωπαικού χρέους (Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία), με την ομάδα των κρατών, κυρίως του βορά, με προεξάρχουσα τη Γερμανία που επέμενε στην προτεραιότητα της συντονισμένης δημοσιονομικής προσαρμογής και μάλιστα με σχεδόν απολύτως ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, ως προϋπόθεση και προτεραιότητα για οποιαδήποτε παραχώρηση.

Η Ισπανία και η Ιταλία έδωσαν σκληρή μάχη για να αποφύγουν μελλοντική επίσκεψη της ‘τρόικα’ στις πρωτεύουσες τους, απαιτώντας να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες τους απευθείας απο τον EFSF και μετά από τον διάδοχό του ESM. Αρνήθηκαν την καθιερωμένη μέχρι τώρα ‘συνταγή’ όπου συνάπτονται κρατικά δάνεια και επομένως αυξάνεται το δημόσιο χρέος, όπως έγινε με την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία.

ΔΗΜ.ΑΡ: Κατηγορεί τους ευρωπαίους ηγέτες για επιλεκτικές αποφάσεις.

Με ανακοίνωσή της η Δημοκρατική Αριστερά ασκεί κριτική στους ευρωπαίους ηγέτες για τις αποφάσεις τους στη Σύνοδο Κορυφής. Ειδικότερα, η ΔΗΜ.ΑΡ τους κατηγορεί ότι προχώρησαν μόνο σε ορισμένα μικρά, δειλά και αποσπασματικά βήματα σε σχέση με την πολυεπίπεδη κρίση που αντιμετωπίζει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και επισημαίνει ότι το ζήτημα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών δεν μπορεί να χρησιμοποιείται επιλεκτικά για ορισμένες μόνο χώρες.

«Η αλληλεγγύη οφείλει να είναι καθολική για να είναι πραγματική. Η χώρα μας χρειάζεται να επανέλθει στη φθινοπωρινή Σύνοδο Κορυφής και να διεκδικήσει δυναμικά αυτά για τα οποία έχει δεσμευτεί η ελληνική κυβέρνηση», αναφέρει επίσης η ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ.

Πηγή Πολιτική Επιθεώρηση

Απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από τα ταμεία στήριξης.

Οι ηγέτες της ευρωζώνης συμφώνησαν σήμερα να αναλάβουν επείγουσα δράση για να μειώσουν τα αυξανόμενα κόστη δανεισμού της Ιταλίας και της Ισπανίας και για να δημιουργήσουν ως το τέλος της φετινής χρονιάς ένα ενιαίο εποπτικό σώμα για τις τράπεζες της ευρωζώνης, πρώτο βήμα προς μια ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση.

Ανταποκρινόμενη στα αιτήματα των ηγετών της Ισπανίας και της Ιταλίας, μια μεταμεσονύκτια σύνοδος κορυφής των 17 χωρών της ευρωζώνης συμφώνησε ότι τα ταμεία στήριξης της ζώνης του ευρώ θα μπορούν να χρησιμοποιούνται για τη σταθεροποίηση των αγορών ομολόγων χωρίς να εξαναγκάζονται οι χώρες που συμμορφώνονται προς τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ να υιοθετούν επιπλέον μέτρα λιτότητας ή οικονομικές μεταρρυθμίσεις.