Το Ταμείο

Του Στέργιου Μπακολουκά

– «Μήπως θα μπορούσατε να μου πείτε προς τα που να τραβήξω από εδώ;» Ρώτησε η Αλίκη.
– «Αυτό εξαρτάται κατά πολύ από το που θες να πας…» είπε η γάτα.
– «Δε με ενδιαφέρει που…» είπε η Αλίκη.
– «Τότε δεν έχει σημασία ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσεις…» είπε η γάτα.
Από το παραμύθι του Λιούις Κάρολ
Η Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων.

ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ μιας επιχείρησης , ενός Οργανισμού , ενός Κράτους, είναι αυτό που πρώτα απ’ όλα αναλαμβάνει και ελέγχει ένας νέος διαχειριστής , πρόεδρος  ή Υπουργός Οικονομικών αντίστοιχα.

ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ είναι αυτό που φανερώνει τα υπάρχοντα διαθέσιμα κεφάλαια, που προβλέπει τις εισροές νέου χρήματος και που δίνει στοιχεία για τον τρόπο πληρωμής των μελλοντικών δαπανών.

ΕΠΟΜΕΝΩΣ λοιπόν όταν με το καλό ο νέος υπουργός Οικονομικών, που θα προκύψει από την οσονούπω  Κυβέρνηση, ορκιστεί , θα πάει στο Υπουργείο του  να παραλάβει και να ελέγξει το Ταμείο του Ελληνικού κράτους, για να μπορέσει να προγραμματίσει τα ποσά που απατούνται για την πληρωμή των  συντάξεων,  των μισθών, καθώς και των άλλων υποχρεώσεων του κράτους.  Αυτός  ο νέος Υπουργός λοιπόν  όταν μεταβεί στο Υπουργείο Οικονομικών για να παραλάβει το ταμείο, ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΟΔΥΝΗΡΗ ΕΚΠΛΗΞΗ.  Το Ταμείο  έχει παραδοθεί ήδη στη μόνιμη επιτροπή εποπτείας των δημοσιονομικών της χώρας, η οποία ήρθε και εγκαταστάθηκε στο Υπουργείο Οικονομικών στις 8/5, μόλις δύο μέρες μετά τις εκλογές του Μαΐου, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις των δυο συνεταίρων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προς τους δανειστές μας.

ΑΥΤΗ η επιτροπή είναι η Τρίτη κατά σειρά, απ’ αυτές που  έχουν αναλάβει τα ηνία της χώρας , τη δημοσιονομική διαχείριση και την εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ελλάδος.

ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ είναι: η task force του κ. Ράιχενμπαχ και  η μόνιμη επιτροπή του ΔΝΤ υπό τον Μπομπ Τραα που έχει εγκατασταθεί και επιβλέπει την Τράπεζα της Ελλάδος.

ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ είναι επανδρωμένες από μη  Έλληνες (στο Υπουργείο Οικονομικών βρίσκονται καμιά εξηνταριά άτομα και κανένας τους δεν μιλάει Ελληνικά), πληρώνονται όμως  για τις υπηρεσίες τους,  από το  πρυτανείο.

Η ΥΠΕΡΒΟΛΗ  είναι  απούσα από την άποψη ότι το δημόσιο ταμείο, η δημόσια διοίκηση και η δημοσιονομική διαχείριση ελέγχεται και κατευθύνεται απόλυτα από αυτές τις επιτροπές.

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ότι μόλις ο Υπουργός Οικονομικών ζητήσει το ΤΑΜΕΙΟ, κατά την ανάληψη των καθηκόντων του,  οι ξενόγλωσσοι υπάλληλοι των Τοκογλύφων, θα του πουν ότι δεν έχει καμιά δουλειά με αυτό και ότι είναι μέσα στη δικαιοδοσία του να … διαπραγματεύεται το … Μνημόνιο αλλά χωρίς το ΤΑΜΕΙΟ.!!!

ΑΥΤΑ ΟΛΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ επειδή ακριβώς η Ελλάδα έχει μετατραπεί, με όργανο πειθαναγκασμού την έντεχνη διόγκωση του Δημόσιου Χρέους, σε Ευρωπαϊκό Προτεκτοράτο.

ΔΙΟΤΙ σε διαφορετική περίπτωση ο Υπουργός Οικονομικών θα έπρεπε, μετά την άρνηση παράδοσης του Ταμείου της Χώρας από τους ξένους επιτηρητές, να καλέσει την ασφάλεια της Ελληνικής Πολιτείας και αφού περάσει σιδερένια βραχιόλια σ’ αυτούς τους γκαουλαιντερς,  να τους μεταφέρει σηκωτούς στο αεροδρόμιο της χώρας και να τους ξαποστείλει από κει που ήρθαν, αφού προηγουμένως τους κατασχέσει τα εργαλεία δουλειάς τους (υπολογιστές, σημειώσεις , φακέλους κλπ).

ΒΕΒΑΙΩΣ αυτό προϋποθέτει άσκηση Εθνικής Κυριαρχίας, από την οποία όμως έχουμε παραιτηθεί «αμετάκλητα και άνευ όρων» από την πρώτη μνημονιακή σύμβαση του 2010 (άρθρο 14 παράγραφος 5 και παράρτημα 4 σημείο 11 της σύμβασης)

ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΡΙΒΩΣ κανένα κακό δεν έρχεται μόνο του, το επόμενο βήμα των κηδεμόνων μας είναι η επιβολή  διπλού νομίσματος στην Ελλάδα, το οποίο πρόσφατα  πρότεινε η Deutsche Bank και το οποίο  είναι σχέδιο που ήδη έχει εκπονήσει  από το 2010 η FED.

ΣΚΛΗΡΟ ΕΥΡΩ για τα κρατικά και ιδιωτικά χρέη, μαλακό υποτιμημένο εσωτερικό νόμισμα (Ράλικο ,κατοχής) για τις συναλλαγές, τους μισθούς και τις συντάξεις των Ιθαγενών.

ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ τα σχέδια των Μερκολάντ  και των Τραπεζιτών-Τοκογλύφων της Ευρώπης , αρχίζουν να παίρνουν σάρκα και οστά, για την επικείμενη εκκαθάριση – εκποίηση και στο τέλος πώληση ως «σκράπ» της Ανωνύμου Εταιρείας  «Ελλάς».

ΜΕ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ: Είναι και ο λαός εδώ. Ο οποίος ναι μεν πιάστηκε για πολλοστή φορά  «ξαρμάτωτος», απροετοίμαστος και ανημέρωτος όμως έχει αρχίσει ν’ ανησυχεί.

ΒΕΒΑΙΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ, δεν αρκεί μόνο να κριτικάρουμε από τον καναπέ ή από το ραχάτι του καφέ. Πρέπει να κάνουμε κάτι περισσότερο! Να υπερβούμε την τάφρο της ανησυχίας και να μπούμε στον καταπέλτη της αντίδρασης, του οποίου ή σκανδάλη  είναι ή αφύπνιση και η γνώση.