Του Γιάννη Αναστασάκου
Οι εικόνες του κ. Κασιδιάρη να χαστουκίζει απανωτά την κ. Κανέλλη αξίζει να προβάλλονται ξανά και ξανά. Για να το βλέπουν όχι μόνο όσοι ψήφισαν Χρυσή Αυγή για να τιμωρήσουν το σύστημα. Αλλά κι όσοι άλλοι, από το 2008 τουλάχιστον και μετά, άσκησαν ή ανέχθηκαν τη βία στην διεκδίκηση κοινωνικών αιτημάτων, είτε την εισήγαγαν σε αντικατάσταση επιχειρημάτων. Δεν εννοώ ότι άλλοι ευθύνονται για τον φασισμό του Κασιδιάρη. Ούτε επινοώ συμψηφισμούς. Όμως η βία εδώ και χρόνια έχει εισέλθει στην κοινωνική και πολιτική ζωή χωρίς αντιδράσεις.
Η βία υπάρχει όταν ασκείται φυσικά. Το γιαούρτωμα είναι βία, η λεκτική αντιπαράθεση όσο σκληρή κι αν είναι δεν είναι βία, δεν εμποδίζει την ελευθερία του άλλου να εκφραστεί, δεν του επιφέρει βλάβες. Η διευκρίνιση χρειάζεται γιατί το αυγό της βίας εκκολάφθηκε, όταν το ξύλο ή οι καταστροφές θεωρήθηκαν νομιμοποιημένες αντιδράσεις απέναντι στη «βία» του συστήματος, όπου «βία» τη μια φορά ήταν οι περικοπές συντάξεων, την άλλη η απελευθέρωση των ταξί, την τρίτη ο νόμος για την εκλογή Δ.Σ. στα πανεπιστήμια. Αυτή τη δήθεν βία την απάντησαν μολότωφ, γιαούρτια, προπηλακισμοί, δηλαδή βία ωμή και καθαρή. Νόμος έγινε το δίκιο του αγρότη, εργάτη, ναυτεργάτη, φοιτητή συνδικαλιστή. Έγινε μετά και το δίκιο του Κασιδιάρη. Συνέχεια
Filed under: Κοινωνία | Tagged: Βία | Leave a comment »