Του Σήφη Πολυμίλη
«Η σοσιαλδημοκρατία δεν αντιπροσωπεύει ένα ιδανικό μέλλον, δεν αντιπροσωπεύει καν ένα ιδανικό παρελθόν. Απ όλες όμως τις επιλογές που διαθέτουμε σήμερα είναι η καλύτερη».
Τόνυ Τζάντ
Δεν ξέρω αν ποτέ, είχε κάνει τον κόπο ο κ. Τσίπρας να διαβάσει τις απόψεις του Τ. Τζάντ – μια από τις πιο ριζοσπαστικές φωνές που υπήρξαν τα τελευταία χρόνια – αν και θα είχε να αντλήσει πολλά επιχειρήματα για τις απόψεις του, αλλά είναι προφανές ότι βρίσκεται σε άλλο μήκος κύματος. Η λογική του αν κρίνουμε από την επίθεση που εξαπέλυσε στον κ. Ολάντ, παραπέμπει πιο πολύ στην αυτοκαταστροφική συνταγή που κυριαρχούσε στην τριτοδιεθνιστική Αριστερά του μεσοπολέμου, όπου συλλήβδην Δεξιοί, σοσιαλιστές και λοιποί συγγενείς τσουβαλιάζονταν σε ένα πακέτο, ως επάρατοι αντίπαλοι και εχθροί…
Με την έπαρση και την αλαζονεία που διακρίνει πλέον την πλειονότητα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας, που όπως δηλώνει διεκδικεί καθαρή εντολή για να κυβερνήσει, θεωρεί ότι δεν χρειάζεται συμμάχους. Οτι μπορεί μόνος του να αλλάξει την Ευρώπη, ότι μπορεί παίζοντας πόκερ με το μέλλον μας, να σπάσει τα νεύρα των ευρωπαίων ηγετών και να κερδίσει την παρτίδα… Από αδιαφορία ή από άγνοια γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του, ένα βασικό αξίωμα της πολιτικής, ότι κανένα συλλογικό εγχείρημα – και πολύ περισσότερο η αλλαγή της κοινωνίας- δεν μπορεί να πετύχει χωρίς εμπιστοσύνη και χωρίς συμμάχους. Συνέχεια →
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Filed under: Πολιτική | Leave a comment »