-Είμαι Αραχωβίτης. Έχει μεγάλη συναισθηματική αξία η λέξη αυτή για μένα. Έχω συνδέσει την ύπαρξή μου με τον Παρνασσό.
-Κι εγώ Αραχωβίτης είμαι, νοιώθω το ίδιο με σένα, μόνο που δεν έχω σχέση με τον Παρνασσό. Η δική μου ύπαρξη είναι συνδεδεμένη με τον Κοκκινιά στα Βαρδούσια. Ορεινή Ναυπακτία, στα Κράβαρα αν έχεις ακουστά. Ζω σε ράχη, σε υψόμετρο 650-1100μ.
-Δε μου λες κάτι πρωτότυπο. Σε παρόμοιο περιβάλλον ζω κι εγώ. Πως τα περνάτε εκεί;
–“Οραματιζόμαστε να κρατήσουμε ζωντανό το χωριό μας να αναδείξουμε τις ρίζες μας και να διαφυλάξουμε αναλλοίωτα τα πολιτιστικά στοιχεία του που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας”.
-Παρόμοιους στόχους έχουμε κι εμείς.
–«Η Αράχωβα φημίζονταν από παλιά για το πανηγύρι της. Όλοι μας τιμάμε το μακροβιότερο έθιμο του πανηγυριού με χαρά”.
-Για το δικό μας λες;
-Όχι για το δικό μας.
-Έχετε κι εσείς;
-Και τι πανηγύρι! Τριήμερο. “Το πανηγύρι μας αποτελεί τον σύνδεσμο μεταξύ του παρελθόντος του παρόντος και του μέλλοντος γι αυτό πρέπει όλοι μας χωρίς μεμψιμοιρίες και έξω από τα προσωπικά μας συμφέροντα και επιδιώξεις να το στηρίζουμε με κάθε τρόπο να επιτελεί το σκοπό του, ήτοι, να συνεχίζει να αποτελεί τον σύνδεσμο και τον ομφάλιο λώρο μεταξύ του του παρελθόντος του παρόντος και του μέλλοντος. Να τηρούμε την παράδοση όπως μας παραδόθηκε από τους πατεράδες μας.”
-Μεσ´ στο μυαλό μου είσαι.
-Δεν είναι όμως πάντα ρόδινα. «Για όσους κουτσομπολεύουν από δω κι από κει για το θέμα του πανηγυριού, καλύτερα να μαθαίνουν πρώτα την αλήθεια, και δε χρειάζεται να είμαστε όλοι παντογνώστες. Ας αφήσουμε τους υπεύθυνους να ασχολούνται, κι εμείς οι απ´ έξω όσο μπορούμε να βοηθάμε για ένα καλύτερο αποτέλεσμα.»
-Έχεις δίκιο. Πολλές φορές συμβαίνει και σε μας.
–«Η νοοτροπία των Αραχωβιτών πρέπει να αλλάξει».
-Τώρα μιλάς για τους δικούς μου!.
-Όχι για τους δικούς μου λέω.
-Οι άνθρωποι παντού ίδιοι είναι… Έχετε κι εσείς μακρά ιστορία.
-«Η πιο παλιά αναφορά είναι αυτή του 1835 με ίδρυση Δήμου Αράχοβας. Πριν το 1950 είχε περίπου 900 κατοίκους οι οποίοι ήταν σχεδόν αποκλειστικά γεωργοί ή κτηνοτρόφοι. Στο χωριό λειτουργούσαν Δημοτικό Σχολείο, Αγροτικό Ιατρείο, Δασικός Σταθμός, Αστυνομία, Υποπρακτορείο ΟΤΕ και ΔΕΗ, Μετεωρολογικός Σταθμός από το 1937 και Συνεταιρισμοί [Γεωργικός, Δασικός], καφεπαντοπωλεία, νερόμυλοι. Το πρώτο αυτοκίνητο έφτασε στο χωριό το 1951, τηλέφωνο υπήρχε από το 1910 και η ΔΕΗ έδωσε ρεύμα το 1971.
Από πολύ παλιά υπήρχε έντονη μετανάστευση προς όλες τις γωνιές του κόσμου κυρίως λόγω του άγονου εδάφους και της συνεπαγόμενης φτώχειας. Μετά το 1950 άρχισε μαζική μετακίνηση των κατοίκων του προς τα αστικά κέντρα, ο πληθυσμός σταδιακά μειώθηκε για να φτάσει σήμερα να έχει περίπου 70 κατοίκους που έχουν ριζώσει σε πείσμα των καιρών στο χωριό. Η ερήμωση είχε ως αποτέλεσμα να κλείσει το 2003 λόγω έλλειψης μαθητών το Σχολείο και να μη λειτουργεί καμία δημόσια υπηρεσία στο χωριό εκτός του Αγροτικού Ιατρείου. Οι κάτοικοι του εξυπηρετούνται από τις Δημόσιες Υπηρεσίες που εδρεύουν στον Πλάτανο και την Ναύπακτο με λεωφορεία του ΚΤΕΛ. Οι εκατοντάδες πεζούλες από ξερολιθιές που συντηρούσαν με την σοδιά τους τούς κατοίκους εγκαταλείφθηκαν στο χέρι της φύσης που τα δάσωσε. Τα παλιά σπίτια χτισμένα από σχιστόλιθο στην πλειονότητά τους, παρουσιάζουν ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον αντιπροσωπεύοντας ένα ευρύ φάσμα της παράδοσης με πολλές επιρροές απ’ την αρχιτεκτονική της Ηπείρου.
Αρκετοί συγχωριανοί μας έχουν στραφεί προς τα γράμματα, τις επιστήμες, το εμπόριο και άλλες δραστηριότητες, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που πήραν τον δρόμο της ξενιτιάς και σήμερα διαπρέπουν σε όλες τις ηπείρους όπου ζουν και δραστηριοποιούνται. Απ’ τους Αραχωβίτες της διασποράς, που υπολογίζονται σε 2.000 μερικοί ξεκαλοκαιριάζουν στο χωριό, κι άλλοι ξαναγυρνάνε για προσκύνημα στη γενέθλια γη και για να σύρουν το ’γαϊτανάκι’ στο πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου¨.
–Μιλάς με πίκρα. Σε καταλαβαίνω… Που μαθαίνω περισσότερα για ΄σας;
-Στην ιστοσελίδα μας “Αράχωβα Ναυπακτίας” και στο περιοδικό Αραχωβίτικα Νέα.
-Το περιοδικό το διάβασα και την ιστοσελίδα την έχω δει. Καλά στημένη, όμορφες φωτογραφίες, αλλά η ίδια σύγχυση με μας. Στον τίτλο Αράχωβα με “ω”, μέσα Αράχοβα με “ο”.
-Τι να σου πω; Όπως και να το γράψεις το ίδιο όμορφα ακούγεται.
-Σωστά… Θα ξαναβρεθούμε;
-Γιατί όχι; Έχουμε κι οι δυο χορευτικά συγκροτήματα, μπορούμε να ανταλλάξουμε παραστάσεις. Ο πολιτισμός γεφυρώνει κοινωνίες.
Admin: Με τρώει από παλιά να γνωρίσω άλλους Αραχωβίτες και τα μέρη που ζουν. Θα το κάνω κάποια φορά. Προς το παρόν κατασκεύασα αυτόν τον διάλογο επιλέγοντας αποσπάσματα από το περιοδικό Αραχωβίτικα Νέα και την ιστοσελίδα Αράχωβα Ναυπακτίας ώστε να έχουμε μια εικόνα για τους άλλους Αραχωβίτες. Τα κείμενα σε εισαγωγικά με πλάγιους χαρακτήρες είναι δικά τους λόγια.
Σας προτρέπω να διαβάσετε το περιοδικό και να μη μείνετε στην εικόνα που εγώ μετέφερα.
Filed under: Κοινωνία | Tagged: Αράχωβα Ναυπακτίας |
Μας καλημέρισες πολύ όμορφα admin! Και τι ωραία ιδέα, πολλά μπράβο και εύχομαι να πραγματοποιηθεί.
Βίοι παράλληλοι λοιπόν αλλά όχι ασύμπτωτοι! Συμφωνούν οι μαθηματικοί της παρέας;
Αλλά επίσης και βίοι «ισοϋψείς», καθώς επίσης και «πανηγυρικοί» και μάλιστα «εις τον κύβον» (τριήμεροι).
Παρά τις πολλές διαφορές, αμέσως-αμέσως εντοπίσθηκαν και τόσες ομοιότητες και πού είσαι ακόμα…
Ψηφίζω «ξαδερφοποίηση» των δύο Αραχωβών.
Επίσης, ψηφίζω το διάλογο μεταξύ των δύο … μη συγχωριανών Αραχωβιτών, ως την πιο επιτυχημένη και εμπνευσμένη στιγμή από… καταβολής αυτού του blog…
Άποψή μου ειλικρινής και δημοσίως εξομολογουμένη…