Για τους ανασφάλιστους εργαζόμενους στο Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού, σύμφωνα με καταγγελίες του Εργατικού Κέντρου Λιβαδειάς που πραγματοποίησε έλεγχο, κατέθεσε ερώτηση ο βουλευτής Βοιωτίας της Νέας Δημοκρατίας Μιχάλης Γιαννάκης προς την Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης κα Λούκα Κατσέλη.
Στην ερώτησή του ο Μιχάλης Γιαννάκης τονίζει ότι «Παρά τις βαρύγδουπες δηλώσεις της Υπουργού για πλήρη εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας, τα κρούσματα της μαύρης εργασίας ακόμα και σε φορείς του Δημοσίου, πολλαπλασιάζονται.» Επιπλέον ανέφερε ότι: «υπό την Δαμόκλειο Σπάθη της ανεργίας, οι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι του ΧΚ Παρνασσού υποχρεώθηκαν ψευδώς να δηλώσουν επισκέπτες» και ότι: «το Υπουργείο Εργασίας οφείλει να λειτουργεί ως θεματοφύλακας των κανόνων για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων και να τιμωρεί -τουλάχιστον προς παραδειγματισμό- τους λειτουργούς του Δημοσίου που παραβαίνουν την κείμενη νομοθεσία». Συνέχεια →
Η 1η Μάη 2011 αποκτά ένα ιδιαίτερο και σημαντικό ρόλο για τους εργαζόμενους και γενικότερα για τις κοινωνίες και τους λαούς που υφίστανται τις συνέπειες μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης.
Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, πρέπει να στείλουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ένα μήνυμα ενότητας και αγωνιστικότητας στη μάχη για έναν κόσμο δικαιότερο, ειρηνικό χωρίς φτώχεια και εκμετάλλευση.
Για έναν κόσμο ισότητας, ευημερίας, αλληλεγγύης και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, το σύνολο της κοινωνίας απαιτεί και διεκδικεί μια διαφορετική πολιτική που θα έχει πραγματικά στο επίκεντρο τον ΑΝΘΡΩΠΟ και τις ΑΝΑΓΚΕΣ του.
Η ιαπωνική κυβέρνηση αρνήθηκε να επιτρέψει στη Greenpeace να διεξάγει μετρήσεις ραδιενέργειας στη θάλασσα με το πλοίο Rainbow Warrior εντός των χωρικών υδάτων της χώρας (12 μίλια από τις ακτές).
Η άρνηση αυτή εμποδίζει τη διεξαγωγή μετρήσεων της Greenpeace εκεί όπου είναι απολύτως απαραίτητο: κοντά στις ακτές όπου υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος ρύπανσης της θάλασσας με ραδιενέργεια.
Η διενέργεια μετρήσεων στη θάλασσα είναι εξαιρετικά σημαντική, ειδικά για μία χώρα όπως η Ιαπωνία που βασίζει σε μεγάλο βαθμό τη διατροφή της σε αυτή. Οι μετρήσεις της Greenpeace μπορούν να προσφέρουν ανεξάρτητα στοιχεία με απόλυτη διαφάνεια, ώστε να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας του πληθυσμού. Η απαγόρευση από την ιαπωνική κυβέρνηση αποδεικνύει για άλλη μία φορά την αποτυχία της να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, αντιμετωπίζοντας την πυρηνική κρίση με τα μέτρα και τη διαφάνεια που απαιτούνται.
Η Greenpeace έχει λάβει άδεια να διενεργήσει μετρήσεις στο θαλασσινό νερό, τα ιζήματα και τη θαλάσσια ζωή εκτός των χωρικών υδάτων της Ιαπωνίας. Το πλοίο της οργάνωσης, Rainbow Warrior, θα προσεγγίσει τις ιαπωνικές ακτές στις επόμενες ώρες.
Είναι τουλάχιστον αστεία η προσπάθεια αριστερών και δεξιών να εμφανίσουν με κάθε τρόπο το ελληνικό δημόσιο χρέος ως παράνομο και απεχθές. Πέρα από το γεγονός ότι ποτέ στα διεθνή δικαστήρια δεν έχει χρησιμοποιηθεί αυτός ο όρος, δηλαδή το «odious debt», δεν μπορεί κανείς σοβαρός άνθρωπος να ισχυριστεί ότι το ελληνικό χρέος που ανέλαβαν νόμιμες και ισχυρές ελληνικές κυβερνήσεις, εν καιρώ ειρήνης, είναι παράνομο. Ποιο διεθνές δικαστήριο και ποιος μηχανισμός που ελέγχει τη Διεθνή Έννομη τάξη θα δεχτεί ότι οι παρανομίες, οι μίζες, οι σπατάλες, ο εκμαυλισμός του πλήθους και ότι άλλο διέπραξαν οι ελληνικές κυβερνήσεις υπό την ανοχή ή και την προτροπή των ψηφοφόρων τους είναι αιτίες για να μην πληρώσουμε όσους έχουν αγοράσει ελληνικό χρέος.
Να βρούμε τους ενόχους, να τους δικάσουμε, να δημεύσουμε τις περιουσίες τους, να τους βάλλουμε φυλακή, αλλά τι χρωστάνε οι σιδηροδρομικοί της Γαλλίας ή οι δάσκαλοι της Ολλανδίας που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, να φάνε τόσο σκληρό δάγκωμα; Συνέχεια →
Κατά την επίσκεψη μου σε μία στάνη στην Αράχοβα, ρώτησα έναν παππού αν βράζει το αρνί μέσα στο τυρόγαλο (δηλαδή το υγρό που περισσεύει αφού κάνει το τυρί και το ανθότυρο του). «Τώρα που το λες, παιδάκι μου», μου απάντησε, «όταν ήμουν μικρός θυμάμαι ότι όντως βράζαμε το κρέας στο τυρόγαλο». Όταν λοιπόν το δοκίμασα κι εγώ, το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό! Το κρέας θύμιζε αρνάκι γάλακτος, αλλά ταυτόχρονα είχε όλη τη γεύση ενός ζώου που έχει μεγαλώσει, έχει ζήσει και έχει φάει χορτάρι (αυτό νοστιμίζει το κρέας).
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
1η ΜΑΗ ΣΤΙΣ 10.30 π.μ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ (ΚΕΝΤΡΙΚΗ
ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ)
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Το Πάσχα τελείωσε αλλά ο δικός μας Γολγοθάς δεν έχει τέλος. Η σταύρωση μας θα συνεχιστεί πιο ανελέητα. Τα «καρφιά» είναι έτοιμα, είναι τα μέτρα ύψους 76 δισ. που εξήγγειλε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. «Εν τάφω», λοιπόν, η ζωή μας, δηλαδή βαθιά στην απόλυτη φτώχεια και τη μαζική εξαθλίωση.
Τα σφαγιαστικά μέτρα θα εμφανιστούν ως «αναγκαία προϋπόθεση» για να επανέλθει η «ανάπτυξη». Είναι μέτρα που απαιτούν οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, οι εφοπλιστές, μέτρα που οδηγούν σε πτώχευση το λαό. Όταν αναφέρονται στην ανάπτυξη εννοούν την ανάπτυξη των κερδών τους, που μπορεί να γίνει μόνο με τη μείωση των μισθών μας και τη κατάργηση όλων των δικαιωμάτων μας. Ήδη κάνουν στάση πληρωμών για την υγεία των εργαζομένων, για την παιδεία, κλείνουν νοσοκομεία, συγχωνεύουν σχολεία. Και στην κρίση και στην ανάπτυξη στόχος τους ο φτηνός εργάτης, με ταυτόχρονη σφοδρή επίθεση σε οποιονδήποτε αντισταθεί στην προώθηση της πολιτικής τους.
Το ατύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα ήρθε να υπογραμμίσει μετον πλέον συνταρακτικό και άμεσο τρόπο τους μεγάλους κινδύνους της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας, ακόμη και από τεχνολογικά αναπτυγμένες χώρες, όπως η Ιαπωνία. Όπως ευφυώς επεσήμανε άλλωστε ο Τζόναθαν Σελ «Ο έλεγχος της πυρηνικής ενέργειας είναι η πλέον επικίνδυνη φαντασίωση» (Ελευθεροτυπία 2/4/11).
Στο ζήτημα αυτό δεν υπάρχουν μέσες λύσεις, όπως δεν υπάρχουν και μέσες στάσεις, ή επιτήδειες ουδετερότητες. Η διαφωνία με όσους προτείνουν τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας είτε ως μια «καθαρή» μορφή ενέργειας είτε ως ένα αναγκαίο κακό για την ανάπτυξη, πρέπει να είναι κάθετη διότι στηρίζεται τόσο σε επιστημονικά δεδομένα, όσο και σε διαφορετικές αναπτυξιακές και κοινωνικο-περιβαλλοντικά ευσυνείδητες επιλογές. Υπάρχουν πολλές άλλες λύσεις εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια, οι οποίες συνδυάζονται με τη χρήση εναλλακτικών πηγών ενέργειας και δεν χρησιμοποιούνται επαρκώς ή υποτιμώνται, στο βωμό συγκεκριμένων συμφερόντων.
Ήταν ακριβώς πριν από 25 χρόνια, στη 1:23:58 της 26ης Απριλίου του 1986, όταν μια σειρά εκρήξεων στον αντιδραστήρα του τέταρτου ενεργειακού μπλοκ στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνόμπιλ, στην τότε Σοβιετική Ένωση, προκάλεσε αυτό που μετέπειτα χαρακτηρίστηκε ως η μεγαλύτερη τεχνολογική καταστροφή του 20ου αιώνα.
Η είδηση «ταξίδεψε» με ταχύτητα φωτός, μέσα από τους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς δέκτες, σε ολόκληρο τον πλανήτη, προκαλώντας πανικό, ατελείωτες συζητήσεις για το κατά πόσο το ατύχημα αφορά και μπορεί να επηρεάσει και τη δική μας επικράτεια και προβληματισμό για το τι μέλλει γενέσθαι. Συνέχεια →
Θαυμάσια δείγματα Αραχωβίτικης Υφαντικής Τέχνης θα βρει ο επισκέπτης του Λαογραφικού Μουσείου Αράχωβας, (Παλιό Δημοτικό Σχολείο) αυτές τις μέρες. Την έκθεση οργάνωσαν ο Σύλλογος Γυναικών Αράχωβας και ο Γεωργοτουριστικός και Βιοτεχνικός Συνεταιρισμός Αράχωβας «η Κυπάρισσος». Η είσοδος είναι δωρεάν αλλά η εμπειρία της επίσκεψης πολύτιμη.
Κάνοντας κλικ στην εικόνα θα περιηγηθείτε εικονικά στην κεντρική αίθουσα της έκθεσης, μια πανοραμική άποψη που δημιουργήσαμε από συρραφή φωτογραφιών χθες το πρωί που δεν είχε επισκέπτες. Κινούμενοι δεξιά αριστερά με το ποντίκι σας θα περιστρέψετε το βλέμμα σας γύρω στην αίθουσα. Με τα πλήκτρα + – θα κάνετε zoom in και out. Θαυμάσια έκθεση.
Το Art Cafe Αστραδενή και οι εκδόσεις «περί τεχνών» θα παρουσιάσουν την Τετάρτη 27 Απριλίου στις 20:00 το βιβλίο της Ελισάβετ Καπαγερίδου, με τίτλο «Παραμύθια που μου έλεγε η μητέρα μου», (εκδόσεις «περί τεχνών»).
Ο Γιώργος Λάιος έχει επιμεληθεί την αφήγηση του παραμυθιού ενώ θα ακολουθήσει δημιουργικό παιχνίδι για παιδιά από την Γιώτα Νταλιάνη.
Τα «Παραμύθια που μου έλεγε η μητέρα μου» απευθύνονται εξίσου σε μικρούς και μεγάλους αναγνώστες αφού πρόκειται για τρία αυθεντικά λαϊκά παραμύθια προφορικής παράδοσης, τα δύο Μικρασιατικής και το ένα Ποντιακής προέλευσης. Έχουν γνήσιο λαϊκό χιούμορ και πρωτότυπη πλοκή, δείγμα της αστείρευτης φαντασίας του λαού μας. Συνέχεια →
Υπάρχουν κάποιοι στο πολιτικό σύστημα που θεωρούν ότι μπορούν να έχουν την τύχη του Χριστού. Θα υποφέρουν δηλαδή, θα σταυρωθούν αλλά τελικά θα αναστηθούν και θα δοξασθούν. Γι’ αυτό και το πρώτο τους μέλημα είναι, να μην χάσουν, αυτή την περίοδο της κρίσης, τους κομματικούς τους στρατούς. Ο ένας «πράσινος» έχει τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ, ο άλλος έχει τους Τραπεζικούς, ο τρίτος τους εργατοπατέρες του ΟΤΕ. Αντίστοιχη είναι η μοιρασιά στο γαλάζιο στρατόπεδο. Άλλος με τους Εφοριακούς, άλλος με τους γιατρούς και άλλος με τους καθηγητές. Υπάρχουν βέβαια και τα κόκκινα και τα ροζ συνδικαλιστικά στρατόπεδα, που μπορεί να μην υπόσχονται κυβερνητική εξουσία εξασφαλίζουν όμως αέρα πρωτοπορίας, ενίοτε και Βουλευτικές έδρες. Συνέχεια →
Δεν χρειάζεται να καταβάλω ιδιαίτερη προσπάθεια για να θυμηθώ τα σχόλια που κάναμε για τη διακόσμηση των επιταφίων με φίλους της άλλης ενορίας, κάθε χρόνο στη συνάντηση των δύο την Μεγάλη Παρασκευή. Ήταν πάντα τα ίδια επιχειρήματα που άλλαζαν στόμα και στρατόπεδο ανάλογα το ύφος της διακόσμησης, και ίδια η κατάληξη: ο επιτάφιος της δικής μας ενορίας είναι καλύτερος.
Φέτος δεν μπήκα σ´ αυτή την διαδικασία με τους φίλους, γιατί εμπεδώνοντας το Καλλικρατικό πνεύμα είπα να αλλάξω ενορία (όχι όμως Δήμο) και να πάω στον Όσιο Λουκά. Ήταν πολύ όμορφα κι εκεί, ιδιαίτερα στο επιβλητικό καθολικό με το φως των κεριών κατά τη διάρκεια της ακολουθίας. Δεν είχε όμως συγκρίσεις. Στο παραπέντε στην επιστροφή πρόλαβα και είδα τους δικούς μας. Αντικειμενικά λοιπόν λέω, ότι στο βασικό επίπεδο σύγκρισης που αφορά τη διακόσμηση, ο δικός μας επιτάφιος ήταν καλύτερος. Συνέχεια →