Το αθάνατο ‘21 και η ευθανασία της Ιστορίας.

Είναι δύσκολο να κατεβάσεις τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Ανδρούτσο, τον Μακρυγιάννη και άλλους ήρωες από τα κάδρα με τις δάφνες, και να τους τοποθετήσεις στη γη, ανάμεσα σε ανθρώπους, πάθη, μίση, προδοσίες ίσως, εκτός από ηρωισμούς και αυταπάρνηση.

Πολλοί από αυτούς δυστυχώς δεν σκοτώθηκαν στις μάχες με τους Τούρκους, αλλά παραδόθηκαν στην ευθανασία που τους επιφύλαξε η λήθη, τα συμφέροντα και πολλές φορές η ιστορική ανακρίβεια.

Ο Κολοκοτρώνης φυλακίστηκε, ο Ανδρούτσος δολοφονήθηκε, ο Υψηλάντης αφορίστηκε, ο Νικηταράς κατάντησε ζητιάνος και ο Καραϊσκάκης ίσως πρόλαβε και πέθανε νωρίς.

Τι ήταν το 1821; Πόσο ήρωες ήταν οι ήρωες; Θέλουμε την Ιστορία σκέτη ή με ολίγον από μύθο; Αγαπάμε τους ήρωες μας συνήθως μετά θάνατον και αφού τους σκοτώσουμε οι ίδιοι; Αποτελούν οι «τρύπες» στην Ιστορία εθνικό συμφέρον ή εθνική τυφλότητα;

Το «Κουτί της Πανδώρας» ανοίγει για τους κοινούς θνητούς του 1821, που έγιναν ήρωες επειδή απλώς θέλησαν να υπερβούν τον εαυτό τους και για εμάς που τους ηρωοποιήσαμε στην ανάγκη να προσκυνούμε εθνικά εικονίσματα.

Πηγή: Το κουτί της Πανδώρας

Απόφαση–Διαμαρτυρία Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Σχολείων Αντίκυρας και Άσπρων Σπιτιών για τις συνενώσεις.

Την Τρίτη 15 Μαρτίου 2011 και ώρα 6:00μ.μ. στο Δημοτικό Σχολείο Αντίκυρας, έγινε συγκέντρωση, των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων της περιοχής Αντίκυρας και Άσπρων Σπιτιών, ύστερα από πρόσκληση του Δημάρχου Διστόμου – Αράχωβας – Αντίκυρας και του τοπικού συμβουλίου Δημοτικής Ενότητας Αντίκυρας, με θέμα την απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για συγχώνευση των Γυμνασίων Αντίκυρας – Άσπρων Σπιτιών και την κατάργηση των Λυκειακών τάξεων του Γυμνασίου  Αντίκυρας και την μεταφορά τους στο Λύκειο Άσπρων Σπιτιών.

Ομόφωνα αποφασίζουμε τα εξής:
1) Εκφράζουμε έντονα την απορία μας για το σκοπό των παραπάνω συγχωνεύσεων γιατί με την απόφαση του Υπουργείου παραμένουν τα ίδια λειτουργικά έξοδα, εφόσον παραμένουν σε λειτουργία και τα δύο σχολικά συγκροτήματα Αντίκυρας και Άσπρων Σπιτιών, επιβαρύνοντας ωστόσο το Δήμο Διστόμου – Αράχωβας – Αντίκυρας με ένα δυσβάσταχτο κόστος για τη μεταφορά των μαθητών από και προς τις δύο πόλεις.