Για την ώρα της Γης.

Σήμερα στις 8:30μμ  αρκετοί πολίτες κατεβάζουν διακόπτες ρεύματος για μια ώρα, συμμετέχοντας στην Ώρα της Γης, στέλνοντας παράλληλα ένα περιβαλλοντικό μήνυμα. Όμως ποιος είναι ο αποδέκτης αυτού του μηνύματος; Ο εκάστοτε Δήμος; Το 1/3 απ΄ αυτούς συμμετέχει στην κίνηση, μεταξύ τους και ο δικός μας  κλείνοντας τα δημοτικά φώτα. Μήπως το Υπουργείο Περιβάλλοντος, η Βουλή;  Κι αυτοί συμμετέχουν.  Ο ένας στέλνει μήνυμα στον άλλο και φοβάμαι όλοι σε κανέναν.

Αυτή η συμβολική κίνηση με την οποία δεν διαφωνώ, αν δεν συνοδευτεί με σχετικό προβληματισμό ή υιοθέτηση μιας έστω μικρής αλλαγής καθημερινών συνηθειών πιο φιλικών στο περιβάλλον, δεν έχει κανένα νόημα.

Όσοι κλείσουμε ή δεν κλείσουμε απόψε τα φώτα ας αναλογιστούμε. Η ενέργεια που αφήσαμε για μια ώρα έξω από το σπίτι μας και αδηφάγα καταναλώνουμε τις υπόλοιπες ώρες, με κάποιο τρόπο παράγεται. Και οι τρόποι παραγωγής είναι συγκεκριμένοι.

Την πυρηνική ενέργεια δεν τη βάζω σε κανένα ζύγι. Βλέποντας χώρες με τεχνολογία αιχμής όπως η Ιαπωνία να στέκονται αδύναμες μπροστά στον εφιάλτη του πυρηνικού ατυχήματος, δε φαντάζομαι να υπάρχει  κάποιος που να επιχειρηματολογήσει υπέρ της στη χώρα μας.

Υπάρχουν λοιπόν ανανεώσιμες και μη ανανεώσιμες πηγές για να παραχθεί αυτή η ενέργεια. Καθαρός και ρυπογόνος τρόπος παραγωγής. Εμείς πώς ακριβώς θέλουμε να παράγουμε την ενέργεια που χρειαζόμαστε; Τελευταία αντιδρούμε σε όλους τους τρόπους παραγωγής. Μας ενοχλούν ακόμα και οι ανανεώσιμες πηγές.

Μπορώ να κατανοήσω και αυτή τη θέση, αρκεί αυτός που την υποστηρίζει και κλείσει τους διακόπτες το βράδυ, να τους ξανανοίξει πάλι αύριο ή μεθαύριο.