Μια τάση που μυεί στη μαγεία των φυσικών ήχων και συνεπαίρνει τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερους ανθρώπους, είναι η ακουστική οικολογία.
Οι υποστηρικτές της προτάσσουν την άποψη ότι κάθε τόπος έχει μια ξεχωριστή ακουστική ταυτότητα. Ένα στίγμα που διαμορφώνεται από τους ήχους που παράγονται σε αυτόν εξαιτίας της μορφολογίας, των φυσικών φαινομένων και των δραστηριοτήτων που αναπτύσσουν οι ζώντες οργανισμοί: Το γάργαρο νερό που τρέχει στο ποτάμι, το θρόισμα των φύλλων, τα πουλιά που πετούν ανάμεσα στα κλαδιά κελαηδώντας, τα ζώα που ξεδιψούν στην πηγή ή σκάβουν το χώμα. Οι οπαδοί της καταγράφουν με ειδικά όργανα αυτούς τους ήχους και κάποιες φορές συνθέτουν μελωδίες βάσει της ακολουθίας τους.
Οι θιασώτες της ακουστικής οικολογίας επικαλούνται τα λόγια του Οδυσσέα Ελύτη: «Στην Ελλάδα ένα ευαίσθητο παιδί μεγαλωμένο πλάι στη θάλασσα έχει την αίσθηση της ακοής τρισδιάστατη», υποστηρίζουν. «Στη μια πιάνει τους αγέρηδες και τον παφλασμό των κυμάτων, στη δεύτερη την ελληνική λαλιά στην αρχική της φθογγολογική σύσταση, στην τρίτη τον κόσμο των νοημάτων από της Ιωνίας τους καιρούς και δώθε». Συνέχεια
Filed under: Περιβάλλον | Tagged: Ακουστική Οικολογία | Leave a comment »