Ο πανικός είναι πολύ κακός σύμβουλος. Ιδίως όταν υποκρίνεσαι ότι «τόχεις» και την ελέγχεις την κατάσταση, όταν δεν έχεις συναίσθηση της πραγματικότητας. Τότε κάνεις συνήθως τις μεγαλύτερες χοντράδες. Ψυχραιμία παιδιά λοιπόν.
Στην αρχή ήταν ο Αστακός και η απίθανη μονάδα παραγωγής ενέργειας (με καύσιμο υγραέριο) που σημειωτέον ήρθε να παραγκωνίσει μια ακόμη πιο λαμπρή πρόταση: εργοστάσιο καύσης των σκουπιδιών της Νάπολι. Μετά ήρθε το κυνήγι του πετρελαίου και η (επανα)προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού για έρευνες για πετρέλαιο στο ελληνικό υπέδαφος. Συνέχεια έχει ο χρυσός, η πρόσκληση στη Διεθνή των σύγχρονων χρυσοθήρων και το «καπάρωμα» έκτασης 10.000 στρεμμάτων στις Σέρρες για αντίστοιχες έρευνες.
Είναι αλήθεια ότι η συγκεκριμένη περιοχή κρύβει στο υπέδαφος ένα σημαντικό και ελάχιστα αξιοποιημένο θησαυρό: τη γεωθερμία. Ο συνδυασμός αναψυχής, λουτροθεραπείας, τουρισμού, γεωργίας, οικιακής χρήσης ζεστού νερού και παραγωγής ενέργειας μπορεί να εγγυηθεί εκατοντάδες θέσεις εργασίας στην περιοχή, σπαρμένες ισορροπημένα, χωρίς καταστροφή του περιβάλλοντος και χωρίς κυάνιο και λόφους αποβλήτων. Αν καθίσουμε να δούμε ψύχραιμα και τους αριθμούς, είμαι βέβαιος ότι το οικονομικό όφελος είναι μεγαλύτερο, χωρίς παράπλευρες απώλειες και – κυρίως – κοινωνικά δίκαια κατανεμημένο.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα πέσει στο τραπέζι κάποια φαεινή ιδέα/πρόσκληση για ασήμι, ουράνιο ή δεν ξέρω τι άλλο καλούδι ίσως κρύβει στα σπλάχνα η στοργική μάνα γη, ας πάρουμε πρώτα μια ανάσα, ας κρατήσουμε την ψυχραιμία μας και ας σκεφτούμε πριν ανάψουμε το καινούργιο βεγγαλικό ελπίδας που θα σβήσει την επαύριον, κύριοι υπουργοί μας. Βλέπετε, ο πνιγμένος προσπαθεί να σωθεί τραβώντας τα μαλλιά του και, μέσα στον πανικό του, δε βλέπει τι βρίσκεται κάτω από τη μύτη του.
Ας αφήσουμε κατά μέρος το κυνήγι του μαγικού Γκράαλ και ας δούμε τις αναξιοποίητες πραγματικές ευκαιρίες που μπορούμε να αξιοποιήσουμε εδώ και τώρα. Δεν ονειρεύομαι να γίνουμε ούτε Σαουδική Αραβία ούτε Νότια Αφρική. Μια καλύτερη Ελλάδα όμως, μπορούμε και πρέπει να γίνουμε. Χωρίς φανφάρες και βεγγαλικά. Με λογική και ψυχραιμία. Και τα δυο φαίνεται ότι είναι σπάνια στις μέρες μας.
Πηγή Νίκος Χαραλαμπίδης από το protagon.gr
*Ο Νίκος Χαραλαμπίδης είναι διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace.
Filed under: Ενέργεια,Περιβάλλον,Πολιτική |
Σχολιάστε