Ένας «Κυνόδοντας» για Όσκαρ.

Τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα και ο «Κυνόδοντας» του Γιώργου Λάνθιμου μπήκε στη τελική πεντάδα των ταινιών, που είναι υποψήφιες για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.

Στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου έχουν κερδίσει Όσκαρ έως σήμερα τέσσερις Έλληνες: η Κατίνα Παξινού (β’ γυναικείου ρόλου) για την ερμηνεία της στην ταινία «Για ποιον χτυπά η καμπάνα», ο Μάνος Χατζιδάκις για το τραγούδι της ταινίας «Ποτέ την Κυριακή» το 1961, ο Βασίλης Φωτόπουλος για την καλλιτεχνική διεύθυνση και τα σκηνικά στον «Ζορμπά» το 1965 και ο Βαγγέλης Παπαθανασίου για τη μουσική στους «Δρόμους της Φωτιάς» το 1982.

Ο «Κυνόδοντας» γίνεται έτσι, η τέταρτη ελληνική ταινία που κερδίζει υποψηφιότητα για Όσκαρ ξένης ταινίας μετά την «Ηλέκτρα» (1963) και την «Ιφιγένεια» (1978) του Μιχάλη Κακογιάννη και τα «Κόκκινα Φανάρια» (1964) και το «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» (1966) του Βασίλη Γεωργιάδη.

Η ταινία «Ποτέ την Κυριακή» ήταν υποψήφια για πέντε βραβεία Όσκαρ, όχι όμως για βραβείο καλύτερης ταινίας.

Ο φωτογράφος JR νικητής του βραβείου TED για το 2011.

Ο Γάλλος φωτογράφος JR είναι ο ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης γκαλερί τέχνης στον κόσμο. Τα έργα του δεν τα εκθέτει σε μουσεία, αλλά εκεί όπου μπορούν όλοι να τα δουν: στους δρόμους. Ο τολμηρός φωτογράφος, ο οποίος έχει επιλέξει την ανωνυμία, μιλά μέσα από τις φωτογραφίες του για την αφοσίωση, την ελευθερία, την ταυτότητα και τα όρια, ενώ είναι ο νικητής του TED Prize για το 2011.

Η έμπνευσή του προήλθε όταν βρήκε μια φωτογραφική μηχανή στο μετρό του Παρισιού. Από τότε, ξεκίνησε να ασχολείται με την ευρωπαϊκή τέχνη του δρόμου, εντοπίζοντας ανθρώπους, οι οποίοι επικοινωνούσαν τα μηνύματά τους μέσα από τους τοίχους της πόλης. Έπειτα, συνέχισε την εξερεύνησή του πάνω στα όρια, παρατηρώντας ανθρώπους σε ξεχασμένες υπόγειες γωνιές ή από τις στέγες του Παρισιού.

Το 2006, κατάφερε να ολοκληρώσει την παράτολμη και παράνομη έκθεση «Πορτραίτο μιας γενιάς» («Portrait of a generation»). Επιχείρησε να φωτογραφήσει «κακοποιούς» των προαστίων και στη συνέχεια διακόσμησε με τις φωτογραφίες τυπώμενες σε τεράστιες διαστάσεις τις αστικές περιοχές του Παρισιού. Η παράνομη πράξη του έλαβε θεσμική αναγνώριση, όταν το Δημαρχείο της Πόλης του Παρισιού επέλεξε να προβάλει τα πορτραίτα στην πρόσοψή του.

Ο JR δε σταμάτησε όμως εκεί. Το 2007 πραγματοποίησε σε συνεργασία με τον φωτογράφο Marco, τη μεγαλύτερη παράνομη έκθεση που έχει γίνει ποτέ και η οποία είχε τίτλο «Πρόσωπο με Πρόσωπο» («Face 2 Face»). Ο JR δημοσίευσε τεράστια πορτραίτα Ισραηλινών και Παλαιστινίων σε οκτώ παλαιστινιακές και ισραηλινές πόλεις, και στις δύο μεριές του Τείχους του Αίσχους στη Δυτική Όχθη.

Παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος της Λένας Διβάνη: Ένα πεινασμένο στόμα.

Το καινούριο μυθιστόρημα της Λένας Διβάνη είναι μια ανατομία της ανθρώπινης αγέλης.

Μια κοινωνία αφασική εκτός ορίων αποκαλύπτεται στο –με στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ- μυθιστόρημα, όπου πρωταγωνιστούν η υποκρισία του μεγαλοαστού, η αδηφαγία του στερημένου καθώς και ένα πανεπιστήμιο ίντριγκας και διαφθοράς.

Η παρουσίαση του βιβλίου της Λένας Διβάνη θα γίνει την Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011 στις 8.00 μμ στο εντευκτήριο του περιοδικού Εμβόλιμον στα Άσπρα Σπίτια.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν η συγγραφέας και ο ποιητής Γιώργος Θεοχάρης.

 

Πηγή: Δελτίο Τύπου του  κ. Θεοχάρη