Οι αμυγδαλιές είναι δέντρα που σταθερά ανθίζουν το καταχείμωνο, αλλά εμείς για κάποιο λόγο δε θέλουμε να το πιστέψουμε και κάθε φορά που τις αντικρίζουμε θεωρούμε ότι άνθισαν νωρίς. Σ΄αυτήν μας την άποψη συμβάλλει ο ήπιος καιρός, ο Χειμώνας που δεν λέει να ‘ρθει όπως θα τον θέλαμε, αλλά έχω την εντύπωση ότι ο σπουδαιότερος λόγος είναι τα σχολικά μας χρόνια όπου μαθαίναμε ότι τα φυτά συλλήβδην ανθίζουν την άνοιξη.
Ποιοι είναι οι λόγοι όμως που κάνουν την αμυγδαλιά να ανθίζει το καταχείμωνο; Ο Νίκος Μάργαρης (Καθηγητής στο Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου) σε άρθρο του στην εφημερίδα “Το Βήμα” στις 9 Φεβρουαρίου 1997 με τίτλο “Η ανθισμένη γνωστική αμυγδαλιά” αναφέρει:
“Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες που έγιναν στο Ισραήλ, αν άνθιζε (η αμυγδαλιά) αργότερα θα είχε τον κίνδυνο να εξαφανιστεί. Τούτο επειδή τα λουλούδια της είναι ατελή και δεν τα προτιμούν τα έντομα όταν έχουν άλλη δυνατότητα. … Οπότε δεν θα μεταφέρουν τη γύρη από το αρσενικό λουλούδι της αμυγδαλιάς στο θηλυκό για να γονιμοποιηθεί. Όταν όμως η αμυγδαλιά ανθίζει νωρίς, προλαβαίνει τα πρώτα έντομα που εμφανίζονται προσφέροντάς τους τροφή σε μια εποχή που τίποτε άλλο δεν είναι διαθέσιμο.”
Η επιβίωσή της λοιπόν είναι ο λόγος. Δεν έχει αρκετά ελκυστικά άνθη για να την προτιμήσουν τα έντομα σε εποχή με μεγαλύτερη ποικιλία ανθοφορίας. Γι αυτό ανθίζει νωρίς. Αλλά τι είναι εκείνο που δίνει την εντολή; Ενδεχομένως κάποιες μέρες με καλές καιρικές συνθήκες οι οποίες την ξεγελούν; Συνεχίζει ο Νίκος Μάργαρης αυτή τη φορά σε άρθρο του στους 4Τροχούς τον Απρίλιο του 2007:
“Το πότε ανθίζουν τα φυτά ή φεύγουν τα μεταναστευτικά πουλιά δεν ελέγχεται από τη θερμοκρασία ή τη βροχή, μια και αλίμονο αν τα φυτά κάθε χρόνο θα ανθίζουν τη μια νωρίς και την άλλη αργά. Πώς θα συντονιστούν με τα έντομα που κάνουν τη γονιμοποίησή τους; Το μόνο στοιχείο που διατηρείται σταθερό στη διάρκεια του χρόνου είναι η διάρκεια της ημέρας, που πάντα είναι η ίδια στην ίδια ημερομηνία! Αυτό, λοιπόν, δίνει την εντολή να ανθίσουν τα λουλούδια και να βλέπουμε τις παπαρούνες ανθισμένες την άνοιξη και τους κρόκους το φθινόπωρο.”
Το ποσοστό ηλιοφάνειας, δηλαδή η διάρκεια της μέρας σε σχέση με τη νύχτα, είναι εκείνο που δίνει την εντολή να ανθίσουν οι αμυγδαλιές και όχι οι καιρικές συνθήκες. Επομένως δεν είναι καθόλου “τρελές” ή παραπλανημένες από τον καιρό. Ξέρουν τι κάνουν και μας χαρίζουν το Χειμώνα όμορφες εικόνες της Άνοιξης που πρόκειται να ΄ρθει.
Filed under: Περιβάλλον | Tagged: Ανθισμένη Αμυγδαλιά |
Όταν διάβασα αυτό το άρθρο, εντυπωσιάσθηκα από τις νέες γνώσεις, που πάντα προσφέρει ο καθηγητής Μάργαρης, εκπρόσωπος της επιστημονικής και «λογικής» Οικολογίας και όχι της παράλογης και λαϊκίστικης. Τέλος πάντων.
Σήμερα όμως που αντίκρυσα αυτή την πανδαισία των ανθισμένων αμυγδαλιών, θέλω να δηλώσω δημόαια την έντονη διαφωνία μου με τα …έντομα. Πως στο καλό βρίσκουν «ατελή» αυτά τα υπέροχα άνθη;
Καλώ τα έντομα να αναθεωρήσουν την άποψή τους που κρύβει προκατάληψη και εμπάθεια προς την χιλιοτραγουδισμένη «ανθισμένη αμυγδαλιά».
Επίσης προτείνω την «επιμήκυνση» της ανθοφορίας της αμυγδαλιάς, μέσα στις μουντές εποχές που ζούμε. Είναι κι αυτό «μια κάποια λύσις».
Μήπως αυτό τουλάχιστον θα μπορούσε να το κανονίσει η Κυβέρνηση και το Δ.Ν.Τ. να δείξει μια κάποια ανοχή;
Εκτός κι αν αυτή την «επιμήκυνση» την αρνηθούν τα έντομα…