«Να σου πω. Εσύ τι ζώδιο είσαι;». Μόλις ακούς να σε ρωτάει αυτό μια γυναίκα που σε ενδιαφέρει να λες εντάξει, μάλλον καλά πάνε τα πράγματα. Την ενδιαφέρω κάπως. Βέβαια μια λακκούβα μπορεί ν’ ανοίξει ξαφνικά μπροστά σου αν ανήκεις σε ζώδιο που δεν είναι σε όποια της έχουν πει ότι της ταιριάζουν. Εκεί πια θέλει γνώσεις, sprechen, υπομονή για να γυρίσεις το παιχνίδι, να την πείσεις ότι και το δικό σου «ζώδιο» έχει τα καλά του.
Αυτό με τις προβλέψεις των γνωρισμάτων του χαρακτήρα ενός νεογέννητου παιδιού και της μοίρας του με βάση τις κινήσεις της Γης, της Σελήνης, του Ηλίου, των πλανητών, κατά τη στιγμή της γέννησης όπως και το να βρίσκεις τι θα συμβεί σε έναν άνθρωπο σε χρόνο μέλλοντα από μια ημέρα έως ένα χρόνο μπροστά, έχει ταλαιπωρήσει την ανθρωπότητα από το 4000 π.Χ. περίπου, αλλά συνεχίζεται αφού εξακολουθεί να κάνει κάποιους πλούσιους. Γιατί τους επιτρέπουμε να μας τροφοδοτούν με κείμενα σε περιοδικά, εφημερίδες, να φτιάχνουν κύπελλα, να πουλούν καρφίτσες, εσώρουχα, πιτζάμες, σκουλαρίκια, πετσέτες με τα ζώδια. Συνέχεια →
Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΔΙΣΤΟΜΟΥ ΑΡΑΧΟΒΑΣ ΑΝΤΙΚΥΡΑΣ σας εύχεται «ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ» ΥΓΕΙΑ σε όλους, ΔΥΝΑΜΗ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ για να αντιμετωπίσουμε και να ξεπεράσουμε όλοι μαζί την δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας.
Το 2011 να είναι χρόνος ΕΛΠΙΔΑΣ για ένα καλύτερο αύριο.
Χθες το βράδυ κλάπηκε στην Αράχωβα ένα αγροτικό αυτοκίνητο το οποίο για καλή τύχη του ιδιοκτήτη του βρέθηκε τις πρωινές ώρες εγκαταλελειμμένο, αφού πρώτα είχαν τελειώσει τα καύσιμά του. Αυτό είναι το αστυνομικό κομμάτι της είδησης, αλλά δεν θέλω να μείνω εδώ. Εκείνο που αξίζει να σχολιαστεί είναι μέρος της διαδικασίας επιστροφής του αυτοκινήτου.
Το αυτοκίνητο βρέθηκε χωρίς καύσιμα στο Καλαπόδι. Η Αστυνομία το μετέφερε στην Αταλάντη με την Express Service χωρίς την συγκατάθεση του ιδιοκτήτη του. Όταν ο τυχερός-άτυχος πήγε να παραλάβει το αυτοκίνητό του έπρεπε να πληρώσει 150 ευρώ στην Express για την μεταφορά.
Εδώ λοιπόν μπαίνουν κάποια ερωτήματα. Η Ελληνική Αστυνομία δεν διαθέτει οχήματα μεταφοράς ακινητοποιημένων αυτοκινήτων; Μπορεί να καλεί ιδιωτικές εταιρείες χωρίς να έχει τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη του οχήματος; Αν ναι, ποιος καθορίζει αν θα είναι η Α ή η Β εταιρεία; Τι γίνεται στην περίπτωση που ο ιδιοκτήτης δεν έχει τα 150 ευρώ για να πληρώσει την οδική βοήθεια; Δεν θα πάρει πίσω το αυτοκίνητό του;
Σημειώστε ότι δεν πρόκειται για παράβαση του ΚΟΚ από τον κάτοχο του οχήματος, αλλά για κλοπή. Εκτός του ψυχικού κόστους της απώλειας ο ιδιοκτήτης πρέπει να επωμιστεί και το χρηματικό κόστος της μεταφοράς;
Ο συγκεκριμένος ιδιοκτήτης πλήρωσε και είπε κι ευχαριστώ αναλογιζόμενος τα χειρότερα, αλλά αυτή θα έπρεπε να είναι η κανονική διαδικασία;
Μια πρωτότυπη ερμηνεία του ελληνικού αλφαβήτου. Σύμφωνα με τον συγγραφέα-ερευνητή Η.Λ. Τσατσόμοιρο η ελληνική γραφή ακολούθησε όπως ήταν φυσικό την εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας, έφτασε σε σημείο να αποτυπώσει σύμβολα ικανά να εγκλείσουν εντός των την ηχητική ή οπτική εικόνα. Συνέπεια αυτού το ελληνικό αλφάβητο αποτελεί την τελική μορφή του συνόλου των ηχητικών και οπτικών ερεθισμάτων τα οποία αναλυόμενα σε φωνήεντα και σύμφωνα έχουν την ικανότητα μέσω των συνδυασμών τους να «ονομάσουν» όλη την ανθρώπινη γνώση. Για το λόγο αυτό η ελληνική έφτασε στον πλούτο των εκατομμυρίων λέξεων σε σημείο που καμία άλλη γλώσσα του κόσμου να μπορούσε ίσως να την ανταγωνιστεί. Μέσω της γλωσσικής ανάλυσης τα ηχητικά και οπτικά ερεθίσματα ταξινομούνται ως εξής:
Ήχοι και εικόνες που οφείλονται στο φυσικό ανθρώπινο περιβάλλον (γεωγραφικό και φυσικό χώρο, κλίμα, χλωρίδα, πανίδα).
Ήχοι και εικόνες που προκλήθηκαν από τις δραστηριότητες του ανθρώπου (εργαλεία, όπλα, εκμετάλλευση φυσικών πηγών κ.α).
Ήχοι και εικόνες που οφείλονται στις υποστασιακές εκδηλώσεις του ανθρώπου (δίψα, πείνα, πόνος, οργή, φόβος, έκπληξη, θαυμασμός, έρωτας, θάνατος κ.α).
Παραθέτω πιο κάτω αυτούσιο (ίσως δυσκολευτεί κάπως ο αναγνώστης και ζητώ την κατανόησή του), ως φόρο τιμής στον αείμνηστο Η.Λ. Τσατσόμοιρο το πόνημά του αναφορικά με τις σημασίες των ελληνικών γραμμάτων (Ιστορία Γενέσεως της Ελληνικής Γλώσσας, εκδ. Δαυλός, Β΄ έκδοση, Αθήνα, 2004). Συνέχεια →
Σε παλαιότερες εποχές ο σπουδαίος ιστορικός Πολύβιος (203 π.Χ -120 π.Χ) συμβούλευε να θυμόμαστε και να μην αφήνουμε στην τύχη τη γλώσσα. (Εν καιροίς χαλεποίς μέμνησο της Γλώσσης). Σήμερα, σε δύσκολους καιρούς, βαρβαρότητας, αφόρητου πνευματικού εξανδραποδισμού, ανελευθερίας, εξαχρείωσης και βαθύτατης υποκρισίας συμπεραίνουμε ότι η πολιτισμική μας ταυτότητα και συγκεκριμένα ένα από τα σημαντικότερα συστατικά της που είναι η ελληνική γλώσσα, εδώ και αρκετά χρόνια βάλλεται απ’ όλες τις πλευρές. Η συνεχής υποβάθμισή της δεν γίνεται τυχαία αλλά βάση οργανωμένου σχεδίου, οδηγιών και κατευθύνσεων. Αναφέρω ενδεικτικά ορισμένους τρόπους που φανερώνουν τις επανειλημμένες μεθοδεύσεις κατακρεούργησης και περιθωριοποίησης της ελληνικής γλώσσας που σε μεγάλο βαθμό δυστυχώς έχουν υλοποιηθεί.
Λόγος είχε γίνει από πολιτικούς και κρατικοδίαιτους καθηγητές Πανεπιστημίων για το ενδεχόμενο να συνδυασθεί το ελληνικό με το λατινικό αλφάβητο και να εξετασθεί το θέμα της φωνητικής γραφής. Τα «επιχειρήματα» που επικαλούνταν για την πρώτη πρόταση είναι ότι η δήθεν δυσχέρεια και για άλλους η αδυναμία του ελληνικού αλφάβητου να προσαρμοσθεί στο διαδίκτυο (ίντερνετ), αλλά και σε άλλους τομείς των σχέσεων της χώρας μας με τον διεθνή περίγυρο. Για τη φωνητική γραφή παραθέτω ορισμένα παραδείγματα νάφτης αντί ναύτης, Εβρόπη αντί Ευρώπη, αφτί αντί αυτί !!! Η εισαγωγή και επιβολή εδώ και τριάντα σχεδόν χρόνων του μονοτονικού, οι «νέες συνταγές» διδασκαλίας της νεοελληνικής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς και ο εδώ και πολλά χρόνια χειραγωγημένος τρόπος διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής. Επίσης οι σκόπιμοι βαρβαρισμοί και οι σολοικισμοί στον γραπτό και προφορικό λόγο των ΜΜΕ φθείρουν ανεπανόρθωτα τη γλώσσα μας. Κερκόπορτα για την άλωσή της ελληνικής είναι η χρήση ξένης ορολογίας, gallop, super-market, debate, έγιναν λέξεις του καθημερινού λεξιλόγιού μας αποκαλύπτοντας έτσι μια πρωτοφανή ένδεια της πλουσιότερης γλώσσας του κόσμου.
Εκατό χρόνια συμπληρώνονται από το θάνατο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και η «εκκλησία» της νεώτερης ελληνικής γραμματείας μας εορτάζει τη μνήμη του «Αγίου των Γραμμάτων» που γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου του 1851 και πέθανε στις 3 Ιανουαρίου του 1911.
Ο «κοσμοκαλόγερος» της πεζογραφίας μας εξακολουθεί ακόμη και σήμερα -στους ψηφιακούς καιρούς μας- να φωτίζει με το κεράκι του το ελληνικό διήγημα, προσφέροντας το Χριστόψωμο του ύφους και του ήθους του.
Το θεωρούμενο από όλους κορυφαίο έργο του «Η φόνισσα» μοιάζει σύγχρονο ,εμπνέοντας κινηματογραφιστές και σκηνοθέτες. Η υπόθεση-αν εξαιρέσεις τα γραφικά ονόματα της εποχής- μοιάζει τωρινή, παρ’ όλο που γράφτηκε το 1902: «Η θεία Χαδούλα της Φραγκογιαννούς, απεγνωσμένη από τον οικογενειακό αυταρχισμό, παραλογίζεται και σκοτώνει μικρά κορίτσια προκειμένου να γλυτώσει αυτά και τους γονείς τους από τα βάσανα που ήταν συνταυτισμένα με τις γυναίκες εκείνου του κόσμου. Περιγράφοντας τους φόνους και την καταδίωξή της από τα όργανα της τάξεως, ο Παπαδιαμάντης οδηγεί την ηρωίδα του σε απόκρημνο παραθαλάσσιο γκρεμό, για να πνιγεί «εις το ήμισυ του δρόμου μεταξύ της θείας και της ανθρωπίνης Δικαιοσύνης».
Γεννημένος από πατέρα ιερέα και θεοσεβούμενη μητέρα ,μεγάλωσε ανάμεσα σε εννιά αδέλφια (τα δύο πέθαναν σε μικρή ηλικία) και γνώρισε τα ξωκκλήσια της Σκιάθου ,που ύμνησε μέχρι το τέλος της βασανισμένης ζωής του. Γράφει ο ίδιος σε ένα σύντομο βιογραφικό του: Συνέχεια →
Φέτος τα Χριστούγεννα τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου δεν πήραν το καθιερωμένο δώρο τους από το Δήμο. Αυτό ακούγεται κακό, αλλά όσοι έχετε παιδιά στο Δημοτικό ξέρετε ότι τα τελευταία χρόνια πολλά από τα δώρα, παρά τις φανταχτερές και ογκώδεις συσκευασίες, ήταν εντελώς ψεύτικα που δεν τα έβλεπε η επομένη. Χαλούσαν προς μεγάλη απογοήτευση των παιδιών την ίδια μέρα που τα έπαιρναν. Στις περιπτώσεις δώρων που ήρθαν στο δικό μας σπίτι η πηγή ήταν συγκεκριμένο πολυκατάστημα παιχνιδιών. Ξέρετε, αυτό που μπήκε δυναμικά στη ζωή των παιδιών και σχεδόν ταυτίστηκε με το παιδικό παιχνίδι, αυτό που στις διαφημίσεις του περηφανεύεται γιατί γέμισε την Ελλάδα με πλαστικές σακούλες.
Παλιότερα δίναμε μάχη με τους μικρούς για να μην σταματήσουμε σε κατάστημα αυτής της αλυσίδας όταν περνούσαμε απ’ έξω. Τώρα δεν χρειάζεται. Έχουν καταλάβει τι ποιότητας προϊόντα έχει και το αποφεύγουν και οι ίδιοι. Ότι σαβούρα παράγει η Κίνα, συσκευάζεται και εισάγεται αδιακρίτως με τελικούς αποδέκτες εμάς, επιβαρύνοντας την τσέπη και το περιβάλλον μας, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι αμέσως θα καταλήξει στο σκουπιδότοπο.
Με δεδομένη την οικονομική στενότητα ήταν πολύ πιθανό και τα φετινά δώρα να είχαν τον ίδιο προμηθευτή. Να αγοραστούν δηλαδή συσκευασμένα σκουπίδια. Ευτυχώς η οικονομική κρίση βοήθησε και αποφεύχθηκε. Καλό στο περιβάλλον κάναμε.
Η Ομιλία του Δήμαρχου κ. Γιάννη Πατσαντάρα κατά την ορκωμοσία του νέου Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Διστόμου Αράχωβας Αντίκυρας στις 26/12/2010.
Σεβασμιότατε, κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Αγαπητοί μου Συμπολίτες, Κυρίες και Κύριοι..
Σήμερα είναι μια ξεχωριστή ημέρα για όλους μας, μια ιστορική ημέρα για τον τόπο.
Για εμάς τους αιρετούς που, ως νέα Δημοτική Αρχή, παίρνουμε την ευθύνη της Διοίκησης του Δήμου. Για εμάς που ορκιστήκαμε και δεσμευτήκαμε να εργαστούμε για την επιτυχία της διοικητικής μεταρρύθμισης, με στόχο την ευημερία των πολιτών και την προκοπή της Πατρίδας γενικότερα.
Σήμερα είναι μια ξεχωριστή ημέρα, για το Δήμο ο οποίος δεν αλλάζει απλώς σελίδα, αλλάζει βιβλίο. Κάνει μια νέα αρχή.
Είναι μια ξεχωριστή ημέρα, για το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης γενικότερα, ο οποίος από την 1η Ιανουαρίου ξεκινά με νέο σε εξέλιξη νομικό πλαίσιο τον “Καλλικράτη”.
Δίστομο, Αράχωβα, Αντίκυρα, Στείρι, γινόμαστε μια ενιαία Δημοτική ενότητα, με κοινό σκοπό την σύγχρονη και ισόρροπη ανάπτυξη του τόπου μας. Συνέχεια →
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους!
Μερικές σύντομες εντυπώσεις μου από την Εκδήλωση:
Ο κόσμος (κάθε ηλικίας και μόρφωσης) διψάει για τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Η προσέλευση ήταν εντυπωσιακή! Το στενό ήταν γεμάτο κόσμο και η πρόσβαση αδύνατη.
Ο χώρος (παρότι θαυμάσιος) αποδείχθηκε πολύ μικρός. Για άλλη μια φορά έρχεται στο προσκήνιο η έλλειψη ενός επαρκούς και ικανοποιητικού χώρου για κάθε είδους χειμερινές εκδηλώσεις. Κάτι πρέπει να κάνουμε!
Κορυφαίο γεγονός η παρουσία των παιδιών με Ειδικές Ανάγκες και συγκινητική η στιγμή των ευχών από ένα κοριτσάκι. Η έκθεση των κατασκευών τους στον πρώτο όροφο μια νησίδα ανθρωπιάς. Οι υπεύθυνες κυρίες του Κέντρου έμειναν απόλυτα ικανοποιημένες από την ανταπόκριση του κόσμου. Συνέχεια →
Ο Σύλλογος Γυναικών Αγίου Νικολάου σε συνεργασία με το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 3ου Δημοτικού Σχολείου Λιβαδειάς σας προσκαλούν σε μια γιορτινή εκδήλωση με αφηγήσεις Χριστουγεννιάτικων παραμυθιών στο παλιό σχολειό (Ζαγαράς) στη Λιβαδειά την Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου στις 17:30.
Στο επεισόδιο «Τα άστρα των Θεών» της παλιότερης σειράς εκπομπών της ΕΤ3 “To σύμπαν που αγάπησα”, ο Δρ. Στράτος Θεοδοσίου Αστροφυσικός, καθηγητής του πανεπιστημίου Αθηνών, εξηγεί τι ήταν ή μάλλον τι δεν ήταν το άστρο των Χριστουγέννων.
Στις 24 Δεκεμβρίου 1818, ο Γιόζεφ Μορ, έχοντας ήδη γράψει τους στίχους του γνωστότερου ίσως Χριστουγεννιάτικου τραγουδιού, της «Άγιας Νύχτας» , ζητά από τον Φραντς Γκρούμπερ να συνθέσει μία μελωδία για να συνοδεύσει το τραγούδι με την κιθάρα του.
Η «Άγια Νύχτα» τραγουδήθηκε για πρώτη φορά τα Χριστούγεννα του 1818 στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο μικρό χωριό Όμπερντορφ της Αυστρίας. Η παράδοση αναφέρει πως επειδή το εκκλησιαστικό όργανο του ναού είχε καταστραφεί από τα ποντίκια, τελικά χρησιμοποιήθηκε η κιθάρα του Γκρούμπερ.
Το παραπάνω επιβεβαιώθηκε το 1995 όταν ανακαλύφθηκε μία παρτιτούρα που ανήκε στον Μορ, με τον Γκρούμπερ να υπογράφει τη σύνθεση. Στίχοι και μουσικοί όμως φαίνεται να γράφτηκαν μαζί, το 1816.
Άλλη εκδοχή της ιστορίας του τραγουδιού υποστηρίζει ότι η «Άγια Νύχτα» τραγουδήθηκε εκείνα τα Χριστούγεννα και στη συνέχεια πέρασε στη λήθη. Η ανακάλυψη της παρτιτούρας το 1825 από έναν επισκευαστής εκκλησιαστικών οργάνων, το επανέφερε.
Ο Βέρντι, ο Βάγκνερ, ο Πουτσίνι το χαρακτήρισαν «ένα βαθιά θρησκευτικό τραγούδι, με μια παράξενη δύναμη που φτάνει κατευθείαν στις καρδιές των ανθρώπων». Υπήρξαν, μάλιστα, περιπτώσεις που η δημιουργία του αποδόθηκε στον Μότσαρτ ή στον Μπετόβεν.
Εκτιμάται ότι η «Άγια Νύχτα» έχει μεταφραστεί σήμερα σε περισσότερες από 300 γλώσσες σε όλο τον κόσμο.
Η σάτυρα που γράφτηκε και διαβάστηκε από την Δήμητρα Κορίτου – Πλαστή σαν αποχαιρετισμός της παλιάς Δημοτικής Αρχής και καλωσόρισμα της καινούργιας, στην τελευταία, άτυπη, συνεδρίαση της 22ης Δεκεμβρίου 2010.
Βγήκαμε για τα κάλαντα αλλά μη μας πείτε ότι σας τα ‘παν άλλοι γιατί εμείς τα λέμε βυζαντινά. Αν θέλετε να τα ακούσετε κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο (απαιτείται flash player). Αντί για ψιλά δεχόμαστε ευχές.
Κυκλοφόρησε το τεύχος Νοεμβρίου Δεκεμβρίου 2010 της εφημερίδας Αχός Αράχωβας. Για ανάγνωση κλικ στην εικόνα και στην ιστοσελίδα που θα μεταβείτε ξανά κλικ στην εφημερίδα για fullscreen. Στη στήλη More from author θα βρείτε και τα προηγούμενα τεύχη.
Πρόσκληση προς τα τακτικά μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου για την εκλογή των μελών του Προεδρείου του Δημοτικού Συμβουλίου και των μελών της Οικονομικής Επιτροπής και της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής.
Παρακαλείστε όπως προσέλθετε στο Δημοτικό κατάστημα του Δήμου Διστόμου-Αράχοβας-Αντίκυρας στο Δίστομο στις 2-1-2011, ημέρα Κυριακή και ώρα 18.30’, ώστε να διεξαχθεί η προβλεπόμενη από τα άρθρα 64 και 74 του Ν. 3852/ 2010 εκλογή των μελών του Προεδρείου του Δημοτικού Συμβουλίου και των μελών της Οικονομικής Επιτροπής και της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής. Συνέχεια →
Ο καθηγητής της LSΕ που ασχολείται με τα «οικονομικά της ευτυχίας» λέει ότι κάθε άτομο με ετήσιο εισόδημα 12.000 ευρώ δεν πρόκειται να είναι πιο ευτυχισμένο όσο και αν το αυξήσει.
Μπορεί μια κυβέρνηση να φέρει την ευτυχία;
Σε αυτό το ερώτημα προσπάθησε να απαντήσει ο πρωτοπόρος σε θέματα οικονομικών της ευτυχίας (Εconomics of Ηappiness) καθηγητής της LSΕ λόρδος Ρίτσαρντ Λέιαρντ στη διάλεξη με τίτλο «Ηappiness and Ρublic Ρolicy» («Ευτυχία και Δημόσια Πολιτική») την οποία έδωσε την περασμένη Δευτέρα στο «Παλλάς Αθηνά» στο Κεφαλάρι.
Στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα της Κυριακής»,ο λόρδος Λέιαρντ αποσαφήνισε ότι τα οικονομικά της ευτυχίας δεν είναι αστεία υπόθεση, προσδιόρισε τους παράγοντες που την επηρεάζουν και ανέφερε «τι μπορεί να κάνει μια κυβέρνηση για να φέρει την ευτυχία».
– Υπάρχει ευτυχία χωρίς χρήμα;
«Οι διακυμάνσεις στον οικονομικό κύκλο, η ύφεση ύστερα από μια περίοδο ανάπτυξης, έχουν μεγάλη επιρροή στην ψυχολογική κατάσταση. Αν κοιτάξουμε τι συμβαίνει από έτος σε έτος, μπορεί να δούμε μεγάλες διακυμάνσεις. Ωστόσο, αν κοιτάξουμε τα ποσοστά ικανοποίησης από τη ζωή ανάμεσα στη δεκαετία του ΄50 και σήμερα, θα δούμε ότι είναι περίπου ίδια». Συνέχεια →
Με βασικούς υπεύθυνους το τοπικό αλλά και το κεντρικό πολιτικό σύστημα εξουσίας που διαχειρίζεται τις υποθέσεις της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς και την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ευβοίας, συνεχίζεται ο εμπαιγμός στην υπόθεση του νέου νοσοκομείου. Όλοι αυτοί αποδείχθηκαν διαχρονικά πολιτικά ανίκανοι να διαχειριστούν μια δέσμευση και εξαγγελία τριών Πρωθυπουργών της Χώρας, που θεμελιώθηκε (!) από δύο Υπουργούς. Και εάν δεν μιλήσουμε για πολιτική ανικανότητα τότε η μόνη ερμηνεία είναι η πολιτική και μικροκομματική σκοπιμότητα και τα κάθε είδους πολιτικά παιχνίδια που αρέσκονται να παίζουν κάποιοι για να εκθέσουν δήθεν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, στις πλάτες όμως της κοινωνίας και των πολιτών. Συνέχεια →
Του Άλκη Γαλδαδά από το protagon.gr
Αράχωβας Blog 