Στο Δούναβη έφτασε η τοξική λάσπη.

Σε κίνδυνο βρίσκεται πλέον το οικοσύστημα του μεγαλύτερου ποταμού της Ευρώπης, μετά το Βόλγα, Δούναβη, αφού η κόκκινη τοξική λάσπη που διέρρευσε από το εργοστάσιο αλουμίνας του Αζκα στην Ουγγαρία έφθασε σήμερα στον ποταμό. Σύμφωνα με τις μετρήσεις, ανιχνεύθηκαν αλκαλικές ενώσεις σε επίπεδο υψηλότερο του κανονικού, ανακοίνωσε αξιωματούχος της Υπηρεσίας Υδάτων.

«Έχουμε εντοπίσει σποραδικές απώλειες ψαριών στο κεντρικό σκέλος του Δούναβη», δήλωσε ο περιφερειακός επικεφαλής των υπηρεσιών για την αντιμετώπιση των καταστροφών, Τιμπόρ Ντόμπσον. «Τα νεκρά ψάρια έχουν παρατηρηθεί εκεί όπου ο ποταμός Ρααμπ χύνεται στο Δούναβη. Δεν αντέχουν σε ένα ΡΗ που φθάνει στο 9,1», πρόσθεσε.

Ο Δούναβης, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πιο μολυσμένους ποταμούς της Ευρώπης, συνδέεται με πλήθος παραποτάμων και διασχίζει τις Κροατία, Σερβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ουκρανία και τη Μολδαβία πριν καταλήξει στη Μαύρη θάλασσα.

Την ίδια στιγμή, ειδικά εξοπλισμένα συνεργεία συνεχίζουν τις προσπάθειες καθαρισμού δρόμων και κατοικιών, ενώ οι αρχές της Ουγγαρίας ανακοίνωσαν ότι η επιχείρηση απορρύπανσης θα διαρκέσει έναν χρόνο.

Δελτίο Τύπου της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Διστόμου Αράχωβας Αντίκυρας.

ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΙΣΤΟΜΟΥ-ΑΡΑΧΩΒΑΣ-ΑΝΤΙΚΥΡΑΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

Ο υποψήφιος Δήμαρχος με την Λαϊκή Συσπείρωση Λουκάς Ζάκκας έκανε περιοδεία στα Άσπρα Σπίτια και την Αντίκυρα  και επισκέφθηκε το Στείρι. Στη συζήτηση με τους κατοίκους τόνισε ότι ο λαός πρέπει να τιμωρήσει και με την ψήφο του αυτούς που ευθύνονται για την κρίση και τους εκπροσώπους τους, έστω κι αν κάποιοι απ’ αυτούς φοράνε την μάσκα του «ανεξάρτητου». Η ανεργία, η ακρίβεια στα είδη πρώτης ανάγκης, η αύξηση του Φ.Π.Α., η δρομολογημένη αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων , η αβεβαιότητα για το μέλλον των παιδιών μας πρέπει να είναι τα κριτήρια που ο καθένας θα πάει στην κάλπη στις 7 του Νοέμβρη.

Ανακοίνωση Υποψηφιότητας Δημοτικού Συμβούλου με την «Ανεξάρτητη Ενωτική Πρωτοβουλία».

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Συνδημότισσες – συνδημότες:

Η Τοπική αυτοδιοίκηση με τη μορφή που μέχρι σήμερα γνωρίζουμε, αντιμετωπίζει τεράστια λειτουργικά  προβλήματα.

Η  ανάδειξη και αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών , με την εφαρμογή του Νόμου «Καλλικράτης», πιστεύω ότι θα προέλθει μέσα από τη  συλλογική προσπάθεια πολλών ανθρώπων, οι οποίοι θα καταφέρουν να παραμερίσουν τις κομματικές τους εντάξεις και θα   στοχεύσουν στη δημιουργία  ενός  διοικητικού σχήματος  πραγματικά ανεξάρτητου, κοινωνικά ενωτικού, το οποίο θα  ασκεί τα καθήκοντά του με διαφάνεια και χρηστή διαχείριση. Με το βλέμμα  στραμμένο στο συμφέρον των δημοτών, με καθαρό και νηφάλιο λόγο, που θα μπορεί να συνενώσει τις υγιείς δυνάμεις του τόπου μας με σκοπό την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος.

Οι Βρύσες της Αράχωβας.

Θα διαβάσατε σε προηγούμενη ανάρτηση “Πηγές & Κρήνες” των Δελφών τη δράση με τίτλο «Φωνές νερού μυριάδες» για την ανάδειξη της σημασίας και της πολυδιάστατης αξίας του νερού στη ζωή των ανθρώπων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, ενταγμένη στις εκδηλώσεις του Υπουργείου Πολιτισμού & Τουρισμού για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό.

Όσο μορφοποιούσα αυτή την ανάρτηση, μου ήρθε στο νου ένα άρθρο του αείμνηστου  δάσκαλου Ηλία Λιάκου που είχε δημοσιευθεί στο περιοδικό «Αράχωβα» για τις βρύσες του δικού μας χωριού. Ξεφύλλισα τα τεύχη του περιοδικού που φυλάω στο σπίτι ως κόρη οφθαλμού  και βρήκα το σχετικό άρθρο στο τεύχος Χειμώνας-Άνοιξη 1992. Σας το μεταφέρω να απολαύσετε τη γραφή του Δάσκαλου, να θυμηθείτε και να νοσταλγήσετε οι παλιότεροι  τις βρύσες που είχε η Αράχωβα.

«Φέραν της Γούρνας το νερό

το κάμαν τρεις βρυσούλες.

Τη μια την πάνε στον Οντά,

την άλλη στ’ Αργαστήρια,

την τρίτη την καλύτερη

ψηλά στον Αη-Γιώργη.

Ούλες πλένουν και χαίρουνται,

πλένουν και τραγουδάνε

κι η Μαστροπαναγιώταινα

πλένει και καταριέται:

Ανάθεμα σας γέροντες,

γερόντοι Αραχωβίτες,

στοιχειώσατε τον άντρα μου

το Μαστροπαναγιώτη».

Έτσι με τραγούδαγε η γιαγιά μου τα ατέλειωτα χειμω­νιάτικα βράδια μπρος στ’ αναμμένο τζάκι κι όταν τελείω­νε το τραγούδι δεν παράλειπε να μου εξηγεί στερεότυπα: «Οντά λέγαν την Κονομόβρυση, γιατί είναι τρανή σαν κάμαρη, έτσι με τη βαθουλή καμάρα της… Τα Αργαστή­ρια είναι η αγορά, γιατί κει είναι μαζωμένοι όλοι οι τεχνί­τες με τους καλφάδες τους και όλα τα μαγαζιά… Αη-Γιώργης είναι ο Αη-Γιώργης… Αυτού λοιπόν πρωτοπήγε το νε­ρό της Γούρνας όταν το πρωτοφέραν στο χωριό κι όπως σου είπα στοιχειώσαν και το Μαστροπαναγιώτη, γιατί αλ­λιώς πώς να γίνει το νερό δε ‘ρχόταν, όπως δε στέργιωνε και το γιοφύρι της Άρτας. Αυτό όμως ταχεία το βράδυ… Να, όπως καθόταν, που λες, ο πρωτομάστορας και διάτα­ζε τα καλφούδια, φτάσαν κι οι γεροί απ’ την Αράχωβα με ψωμόκρασο και μ’ ένα σωρό καλούδια τάχα. Κι όπως κα­θόταν ο πρωτομάστορας και διάταζε τα καλφούδια, παίρ­νει ένας γέρος το μυστρί, που το είχε αφημένο παράμερα και με τα δυο τ’ τα χέρια το μπήγει με ούλη τη δύναμη του ίσια κατά ίσια στην καρδιά, κει πόπεφτε ο ίσκιος του. Το βράδυ, σαν γυρίσαν στο χωριό μαθεύτηκε το χαμπέρι, στοιχειώσαν το Μαστροπαναγιώτη. Σε λίγες μέρες πέθα­νε, όμως το νερό ήρθε…».

Σύλβια Σαρροπούλου: Eγκαίνια έκθεσης ζωγραφικής στο Art Cafe Αστραδενή.

Το Art Cafe Αστραδενή στη Λιβαδειά, στην 5η κατά σειρά έκθεση ζωγραφικής για το 2010, φιλοξενεί τη ζωγράφο Σύλβια Σαρροπούλου. Στο χώρο του Art Cafe εκτίθενται συνολικά 14 πίνακες ζωγραφικής και χαρακτικά της ζωγράφου.

Η Αστραδενή σας προσκαλεί στα εγκαίνια της έκθεσης την Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010 στις 8:30 το βράδυ, όπου θα έχετε την ευκαιρία να γνωρίσετε τη ζωγράφο και να συζητήσετε μαζί της.

Η έκθεση θα φιλοξενηθεί μέχρι 31 Οκτωβρίου 2010