Ρεμπέτικο.

Του Παναγιώτη Θεοδ. Φορτώση

Σημαντικό κομμάτι του μουσικού μας πολιτισμού αναμφισβήτητα αποτελεί το ρεμπέτικο τραγούδι, τόσο ως μουσικό είδος, όσο και ως στάση ζωής. Στο εκτενές  -πλην άκρως ενδιαφέρον – σημείωμα που ακολουθεί θα αναπτύξω αρκετά στοιχεία που σκιαγραφούν το χαρακτήρα του ρεμπέτικου επικεντρώνοντας σε ειδικά γνωρίσματα, στα στάδια διαμόρφωσής του καθώς και στις ιδεολογικές συνιστώσες που καθόρισαν τη μορφή του.

Στοιχεία Κοινωνιολογίας στο ρεμπέτικο

α)Ιστορία και κοινωνικό πλαίσιο. Ο όρος ρεμπέτικο έρχεται στο προσκήνιο βαθμιαία με τις μεγάλες ανακατατάξεις του κοινωνικο-οικονομικού σχηματισμού στην Ελλάδα: την άνοδο της αστικής τάξης, την επικράτηση της εκβιομηχάνισης, το σχηματισμό και την πύκνωση των μεγάλων αστικών κέντρων με την άφιξη προσφύγων από διάφορες περιοχές εκτός Ελλάδας αλλά και τη συνήθως βίαιη γεωγραφική  μετακίνηση μεγάλων τμημάτων του αγροτικού πληθυσμού προς την πόλη, αυτή που ονομάστηκε και «αστυφιλία». Το κυρίως νοούμενο ως «καθαυτό» ρεμπέτικο, μουσικό και συνάμα κοινωνικό φαινόμενο που χάραξε το σχήμα της πολιτισμικής φυσιογνωμίας της σύγχρονης Ελλάδας, εμφανίζεται αποκρυσταλλωμένο στις αρχές του 20^ου αιώνα ως παραλλαγή της σμυρναίικης αστικολαϊκής μουσικής καθώς και όλων των συγγενικών μουσικών τύπων που είχαν αρχίσει να εξελίσσονται πολύ νωρίτερα, από τον 19^ο αιώνα, στα μεγάλα αστικά κέντρα και λιμάνια. Αρχικά εκφράστηκε ανώνυμα μέσα από τη φιλοσοφία των «ρεμπετών» μουσικών, μιας ιδιόμορφης κοινωνικά προσδιορισμένης κατηγορίας οργανοπαικτών και τραγουδιστών, ερασιτεχνών πολλές φορές ή και επαγγελματιών της Ανατολής, κατοίκων των πόλεων ή/ και εσωτερικών μεταναστών, που πάλευαν να επιβιώσουν κάτω από εντελώς καινούργιες και άθλιες συνθήκες στα αναπτυσσόμενα λιμάνια και αστικά κέντρα.

Ο ρεμπέτης στα τραγούδια του εκφράζει το ατομικό και συλλογικό αίσθημα. Η ρεμπέτικη μουσική στη γένεσή της αναπτύσσεται στο περιθώριο χωρίς να έχει συγκεκριμένη συνείδηση του εαυτού της. Στη συνέχεια όμως καθώς διαδίδεται όλο και σε πιο πλατιά λαϊκά στρώματα αποκαλύπτει μιαν εντελώς ξεχωριστή και ευδιάκριτη μορφή. Οι πρώτοι ρεμπέτες ταιριάζουν τις μουσικές τους συνθέσεις πάνω σε αυτοσχέδιους στίχους με θέματα προερχόμενα από τον τρόπο ζωής της πόλης και του παζαριού και από την κοσμοθεωρία των επαγγελματικών συντεχνιών/σιναφιών.

Συνάντηση υποψηφίων και φίλων της «Δημοτικής Συνεργασίας»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ήταν όλοι εκεί, στη συνάντηση της υποψήφιας Δημάρχου Ευαγγελίας Γρανιτσιώτη.

Σε μια πολύ μεγάλη συγκέντρωση εξελίχθηκε η συνάντηση γνωριμίας των υποψηφίων συμβούλων και των φίλων του συνδυασμού «Δημοτική Συνεργασία», της υποψήφιας Δημάρχου Ευαγγελίας Γρανιτσιώτη. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε κλίμα αισιοδοξίας, στο καφέ «Αρίων»,στην Αράχωβα, το βράδυ του Σαββάτου.

Γεγονός είναι ότι αποτέλεσε ακόμα μια επιβεβαίωση της αποδοχής του συνδυασμού της κ. Γρανιτσιώτη. Πολίτες όλων των ηλικιών από το Δίστομο, το Στείρι, την Αράχωβα και την Αντίκυρα έδωσαν δυναμικό παρών μεταφέροντας το μήνυμα της νίκης ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης της 7ης Νοεμβρίου.

Αποδείχθηκε πλέον περίτρανα ότι οι κάτοικοι όλων των περιοχών του νέου μεγάλου δήμου και από διάφορους πολιτικούς χώρους συσπειρώνονται και στηρίζουν την υποψήφια δήμαρχο. Και αυτό διότι στο πρόσωπο της κ. Γρανιτσιώτη βλέπουν τον άνθρωπο εκείνο που έχει σε προτεραιότητα τα συμφέροντα των πολιτών αλλά διαθέτει και τις δυνατότητες να οδηγήσει το δήμο στη νέα εποχή.

Η Ευαγγέλια Γρανιτσιώτη μεταξύ άλλων στις συζητήσεις που αναπτυχθήκαν εξέφρασε την πεποίθηση ότι ο διευρυμένος δήμος αξιοποιώντας τις προοπτικές και τα εργαλεία του «Καλλικράτη» μπορεί και πρέπει να έχει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής αλλά και γενικότερα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.
Σημείωσε δε ότι τα μέλη του συνδυασμού της έχουν τις γνώσεις, την εμπειρία και φυσικά την θέληση να επιτευχθούν οι στόχοι ενώ η ίδια δήλωσε έτοιμη να ανταποκριθεί με επιτυχία στις προσδοκίες των δημοτών για ένα καλύτερο αύριο.

Φωτογραφίες από τη συνάντηση.

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Για μια σπανακόπιτα και ένα…μίλκo

της Ελένης Καλογεροπούλου

Δεν ξέρω εάν πραγματικά στο υπουργείο Οικονομικών  οι χειριστές των θεμάτων της φοροδιαφυγής είναι τόσο έξυπνοι ή παντελώς ηλίθιοι. Γιατί πραγματικά προσπαθώ να καταλάβω πιο λαμπρό μυαλό σκέφτηκε την κάρτα του μαθητή!!!

Αν δεν το γνωρίζετε πρέπει να σας πω ότι βρισκόμαστε σε δημόσια διαβούλευση με το κράτος για το θέμα της κάρτας του μαθητή. Της κάρτας με την οποία – μεταξύ άλλων- το κράτος σκοπεύει να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή! Αυτήν που το παιδί σας θα δίνει στην καντίνα του σχολείου του μαζί με τα χρήματα για να πάρει το κουλούρι του ή την τυρόπιτα και αυτόματα θα καταγράφεται η σπατάλη του 6χρονου και άρα η οικονομική ευμάρεια του γονιού!

Και μια και βρισκόμαστε σε αυτήν τη διαδικασία για να βοηθήσω τον διάλογο θα θέσω μερικά ερωτήματα.

-Το πρωτάκι που πάει στο σχολείο εκτός από την σχολική του τσάντα, την αγωνία του για το άγνωστο, θα πρέπει να έχει και την κάρτα;

– Για να μην την ξεχνάει που πρέπει να την βάζει;. Στην τσέπη του, στην τσάντα του ή να την έχει κρεμασμένη από το λαιμό;

-Τι θα γίνεται εάν το παιδί την ξεχνάει , την μασάει , την πετάει;