Ο χαμένος στόχος του Λαογραφικού Μουσείου.

Την περίοδο που το Δίστομο τιμούσε τους νεκρούς του απ΄ τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής, επισκέφτηκα το Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού μαζί με ένα γερμανικό σχολείο απ΄την Αθήνα. Αφού σοκαριστήκαμε στον πρώτο όροφο που είναι αφιερωμένος στα θύματα του ναζισμού, κατεβήκαμε στο ισόγειο όπου υπήρχε μια πινακίδα με τον τίτλο Λαογραφική Έκθεση, την οποία και αναζητήσαμε.

Μια αίθουσα όλη κι όλη, συγκεντρωμένα αρκετά εκθέματα (φωτογραφία) και μια πρόθυμη κυρία, υπεύθυνη της έκθεσης, εξηγούσε στους μαθητές τη χρήση κάθε αντικειμένου. Ενώ η ξενάγηση στον πάνω χώρο ήταν γροθιά στο στομάχι όλων μας, η λαογραφική έκθεση ήταν λυτρωτική. Αντικείμενα λαϊκής τέχνης και χρηστικά αντικείμενα μιας ειρηνικής ζωής του μόχθου, μακριά από πολέμους και βία. Όλοι έτσι την βίωσαν εκτός από μένα που η ύπαρξή της λειτούργησε ως δεύτερη γροθιά, αφού αναπόφευκτα έφερε στο νου τον δικό μου τόπο.

Η Αράχωβα με τεράστια παράδοση στην υφαντική τέχνη, γνωστή στο πανελλήνιο, με τέτοια ιστορική διαδρομή, που διατηρεί αναλλοίωτες παραδόσεις αιώνων σαν το Πανηγυράκι του Αι-Γιωργιού, που στα σπίτια της υπάρχουν παραδοσιακές στολές για κάθε μέλος της οικογένειας, που έχει ενεργούς συλλόγους με μέλη που ασχολούνται με τη διατήρηση της παράδοσης, που τα σπίτια όλων κοσμούν αντικείμενα λαϊκής τέχνης, παραδοσιακά εργαλεία και χρηστικά αντικείμενα, πως είναι δυνατό να μην έχει Λαογραφικό Μουσείο;

«Αχός Αράχωβας» Ιουνίου σε έντυπη μορφή.

Σήμερα το απόγευμα κυκλοφορεί στην έντυπη μορφή του ο ΑΧΟΣ Αράχωβας του Ιουνίου. Μπορείτε να προμηθευτείτε  την εφημερίδα δωρεάν σε όλα τα περίπτερα της Αράχωβας.