66 χρόνια μετά …, μια θυσία με διαχρονικό συμβολισμό.

Από την Ιωάννα Θεοδώρου – Λουκά

Μιαν αποφράδα μέρα του Ιούνη,
εξήντα έξι χρόνια πριν,
κάποιες ψυχές ηρωϊκές
στου αδυσώπητου εχθρού τη λύσσα αντισταθήκαν
και γίναν σύμβολα για μας τους τωρινούς.

Λίγα τα χρόνια της ζωής τους
μες σε καιρούς αγριωπούς,
μα η μοίρα όρισε το αίμα τους να χύσουν
στεφάνι θεϊκό και μνήμη αθάνατη να βρουν.

ΜΟΡΦΕΣ αγέρωχες στο διάβα των αιώνων,
ΣΑΣ πρέπει μόνο ΔΟΞΑ και ΤΙΜΗ ˙
τι κι αν στερηθήκατε τα πλούτη αυτού του κόσμου,
για ΣΑΣ, ΔΙΚΑΙΩΣ, δόθηκαν όλα τα πλούτη τ’ουρανού.

Σκέψεις πολλές το νου μου κατατρύχουν
χιλιάδες αναπάντητα “γιατί”,
σα διάβασα το τέλος της ζωής ΣΑΣ
κι αναρωτήθηκα:
Σε ποιο σημείο, άραγε, η ανθρώπινη κτηνωδία σταματάει
και που αρχίζει η λογική;

Η θυσία ΣΑΣ μαρτυρική, ας συμβολίζει πάντα τη νίκη της ανθρώπινης ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ εναντίον του μίσους που γεννά ο εθνικισμός, τη νίκη των ΙΔΑΝΙΚΩΝ απέναντι σε ό,τι σαθρό προβάλλει η σημερινή υλοκρατούμενη κοινωνία μας!

Ας μας διδάξει, εμάς τις νεώτερες γενιές, όλα όσα χρειάζονται για να αντισταθούμε στο ρεύμα του κοσμοπολιτισμού, για έναν καλύτερο κόσμο, όπου ο “Άλλος”, είτε συνάνθρωπος είναι είτε λαός, έχει τη δική του προσωπικότητα και προσωπική σφραγίδα στο ιστορικό “γίγνεσθαι”, όλα όσα χρειαζόμαστε για να μην αποκτηνωθούμε:

ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΟΨΥΧΙΑ, ΑΔΟΥΛΩΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ, ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στις φιλοδοξίες των ηγετών, που χωρίζουν ανθρώπους και λαούς μεταξύ τους, μα, πάνω απ’όλα,  ΠΑΙΔΕΙΑ, που είναι η λιγότερο δαπανηρή άμυνα των κρατών και η μόνη ικανή να εμφυσήσει στον άνθρωπο ΟΥΜΑΝΙΣΤΙΚΗ συνείδηση!

Τα τελευταία λόγια, αντί επιλόγου, ας νοηματοδοτήσουν τη ζωή μας:

«Δεν πρέπει να στερείς τον εαυτό σου απ’τον άλλον. Ο άλλος δεν είναι ξένος, δεν είναι μακρινός, άσχετος, που ζει μονάχα για τον εαυτό του. Όλοι στον κόσμο, όλες οι χιλιάδες “Άλλοι”, υπάρχουν για μένα, μόνο αν τους βλέπω, τους αισθάνομαι κι έχω μαζί τους επαφή. Η ζωή μου έχει αξία μόνο μέσα από τη σχέση μου με τον κόσμο, τους “Άλλους”.»

Λίγες σκέψεις αφιερωμένες στη μνήμη όσων βρήκαν τραγικό θάνατο από τις φρικαλεότητες του Γερμανικού ναζισμού στο Δίστομο.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΙΩΑΝΝΑ ΘΕΟΔΩΡΟΥ – ΛΟΥΚΑ

Ιούνιος 2010 Αράχωβα