Έρχεται η εποχή της εσωτερικής οικονομίας, με νοικοκυριά αυτάρκη.

Του Στέργιου Μπακολουκά.

Διακινδυνεύοντας τώρα στα γεράματα να γίνω γραφικός!!! σας προτρέπω: μην τους πιστεύετε!!! Πάρτε με τις ντομάτες τους Πολιτικούς όπου και αν τους βρείτε

Έρχεται η εποχή της εσωτερικής οικονομίας, με νοικοκυριά αυτάρκη (μποστάνι, γίδα, κότες, φακές, λαθούρια, λάδι, ελιές κλπ.)

Η Ελλάδα διέρχεται μία τρομερή οικονομική κρίση τα αποτελέσματα της οποίας δεν έχουν φανεί ακόμα. Την κρίση αυτή πολλοί λένε ότι την δημιούργησαν οι Τραπεζίτες. Δεν είναι όμως αυτή η αλήθεια .

Η πικρή αλήθεια είναι ότι κύριοι υπαίτιοι για την δημιουργία της είναι οι Πολιτικοί, οι οποίοι τα τελευταία 35 χρόνια δανείζονται χωρίς μέτρο και χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, υποθηκεύοντας έτσι το μέλλον του Ελληνικού Λαού.

Την εξέθρεψαν και την άνδρωσαν, οι Τραπεζίτες, λαμβάνοντας το ποσοστό ,από τη λεία, που τους αναλογούσε.

Την καρπώθηκαν οι μεγαλοεργολάβοι(Δημιούργημα των πολιτικών) οι οποίοι είναι ταυτόχρονα και Ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, μοιράζοντας μερτικό-στα τσιράκια τους- στους μεγαλοδημοσιογράφους.

Την υπέθαλψαν οι Δικαστές με την ατιμωρησία των πρωταιτίων .

Οι Πολιτικοί έριξαν στάχτη στα μάτια του λαού τόσα χρόνια, δίνοντάς του να γλύφει κοκαλάκια, και τώρα πού έφτασε η ώρα του ταμείου, καλείται ό Λαός να πληρώσει ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ.

Oι Πολιτικοί τα τελευταία 35 χρόνια κατάφεραν να κάνουν ζάμπλουτες 250 οικογένειες στην Ελλάδα, με τίμημα τη θυσία μιας ολόκληρης γενιάς νέων ανθρώπων. Οι ίδιοι άνθρωποι έρχονται τώρα να ζητήσουν συλλογικές ευθύνες για την κρίση και να μεταφέρουν το κόστος της επίλυσής της στις πλάτες του λαού.

Σε προηγούμενο σημείωμά μου, είχα προσπαθήσει να περιγράψω με αριθμούς το δυσβάστακτο μέγεθος του δανεισμού της χώρας μέχρι το 2012.

Σήμερα θα προσπαθήσω να περιγράψω την δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται η χώρα καθώς και τις πιθανές επιλογές που έχει για να αντιμετωπίσει αυτές τις δυσκολίες.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μας έχει βρει πολύ μεγάλο οικονομικό κακό, πολύ φοβάμαι ότι είμαστε μόνο στην αρχή και τα πολύ άσχημα δεν έχουν αρχίσει ακόμα.

Το Ελληνικό Κράτος έχει χρεοκοπήσει. Κανένας δεν μας δανείζει πλέον με λογικά επιτόκια, διότι η Ελληνική οικονομία βρίσκεται σε κατάρρευση.

Οποιαδήποτε εγγύηση της Ε.Ε ή άλλου Ευρωπαϊκού φορέα δεν είναι δυνατόν να λύσει το πρόβλημα του χρέους μας. Τα επόμενα χρόνια αυτό θα αυξάνει ανεξάρτητα από τα σκληρά μέτρα που πήρε ή που θα πάρει η κυβέρνηση. Στην καλύτερη περίπτωση το 2012 θα φτάσει τα 350 δις.

Για τον Λαό και τις επιχειρήσεις της Ελλάδος έχει αρχίσει ένας δύσκολος και βαρύς χειμώνας. Είναι σίγουρο ότι θα περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να βρεθεί η ελπίδα για να υπάρξει προοπτική για την Ελληνική οικονομία.

Η προσφυγή της Ελλάδος στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι μια πρόσκαιρη λύση πολύ βραχυχρόνια αλλά μάλλον αναπόφευκτη. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να δανειζόμαστε με spreads(πανωτόκια) τόσο υψηλά όσο σήμερα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η προσφυγή στο ΔΝΤ ναι μεν θα είναι θετική, αλλά μακροχρόνια θα αποδειχτεί πολύ κακή, διότι θα φέρει αναστάτωση και πανικό στην οικονομία της χώρας με κίνδυνο να τιναχτούν όλα στον αέρα, έστω και αν πρόσκαιρα θα έχουμε κάποια οφέλη από την ανάκτηση της άσκησης νομισματικής πολιτικής.

Πριν προχωρήσω πάρα κάτω θέλω να σας θυμίσω ότι ο δανεισμός της χώρας για το 2010, 2011, και 2012 θα είναι περίπου 51, 50, και 48 δις. ευρώ αντίστοιχα.

Πριν από μερικές μέρες είδε το φώς της δημοσιότητας μια κοινή οικονομική έκθεση για το Χρέος της Ελλάδος που καταρτίστηκε από την Γαλλική Τράπεζα Credit Agricole και το πρακτορείο Bloomberg. Τα στοιχεία που προέκυψαν αλλά και τα συμπεράσματα που εξήχθησαν δημιουργούν ένα σκηνικό ταινίας τρόμου.

Παρακολουθήστε το με αριθμούς οι οποίοι μόνο ψέματα δεν λένε:

1)Η χώρα μας μέχρι σήμερα, για το 2010 έχει είδη δανειστεί με ομόλογα διαφορετικής ημ/νιας λήξεως 23 δισεκ. Για το ποσό αυτό έχουμε εκχωρήσει δεσμευτικά ομόλογα με τόκο, (πανωτόκι) για το σύνολον της ζωής τους, που ανέρχεται στο ποσό των 7,7 δισεκ. Αυτό το ποσό είναι επί πλέον από ότι θα πλήρωνε η Χώρα αν ίσχυαν τα επιτόκια 2000-2008 (με χαμηλά spreads, σε σχέση με τα Γερμανικά)

2) Η Credit Agricole επισημαίνει ότι η Ελλάδα μέχρι τέλος αυτής της χρονιάς χρειάζεται άλλα 28 δισεκ. Τα οποία και με πολύ μικρότερο Spread αν τα δανειστεί, το επιπλέον επιτόκιο(πανωτόκι) που θα χρεωθεί, με συγκρατημένους υπολογισμούς θα φτάσει τα 6,5 δισεκ.

Συμπεράσματα :

α)Το παραπάνω κόστος του δανεισμού του 2010 θα υπερβεί τα 14 δισεκ. Χωρίς να αποπληρώσουμε ούτε ευρώ από το κεφάλαιο και χωρίς αυτό το ποσό να έχει σχέση με τους κανονικούς τόκους πού πληρώνει για να δανειστεί η Γερμανία. Αυτό το ποσό είναι επιπλέον και οφείλετε στην αύξηση των spreads.

β) Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος των ποσών που ανέφερα σας λέω ότι το διάστημα που μας πέρασε με την περικοπή μισθών, δώρων, επιδομάτων και νέων φόρων επιδιώχθηκε η εξοικονόμηση, 9,5 δισεκ. περίπου και εμείς, μόνο για την εξυπηρέτηση του χρέους για το 2010 , χρειαζόμαστε 14 δισεκ. πανωτόκια. Αυτό το ποσό είναι παραπάνω από τους κανονικούς τόκους.

γ) Φανταστείτε τι θα συμβεί το 2011 και 2012 όταν το χρέος θα έχει αυξηθεί και όταν είναι αναγκαίο να γίνει ακόμα μεγαλύτερη περιστολή δαπανών, δηλαδή λήψη και νέων μέτρων (Επαναλαμβάνω ότι αυτό το μεγάλο διάστημα δεν θα έχουμε την δυνατότητα να πληρώσουμε, ούτε ευρώ από το κεφάλαιο).

δ) Η χώρα έχει μπει σε ένα φαύλο κύκλο δανεισμού, ό οποίος υποθηκεύει το μέλλον της. Ένα μέλλον που λόγω της ύφεσης πολύ δυσκολία θα γλυτώσει από την χρεοκοπία. Η χρεοκοπία περνάει μέσα από το ΔΝΤ.

Αυτός ο φαύλος κύκλος δανεισμού με υπερβολικό τόκο μπορεί να χαλάσει, μόνο με ρηξικέλευθες αποφάσεις, που μόνο με τις πιο κάτω προτάσεις μπορούν να ταυτιστούν:

1) Η λειτουργία του κράτους να αλλάξει ριζικά, αφήνοντας κατά μέρος τις πρόσκαιρες λύσεις ταμιακού χαρακτήρα, με την εφαρμογή επαναστατικών αλλαγών οι οποίες ναι μεν θα πονέσουν τις τσέπες των πολιτών, αλλά συγχρόνως θα βάλουν τις βάσεις για τη δημιουργία ενός νέου κράτους με γερά θεμέλια, που θα στηρίζετε στη λειτουργία των θεσμών, των Νόμων και του Συντάγματος.

2) Ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων του κράτους όχι για πληρωμή τόκων, αλλά για την μείωση του κεφαλαίου του χρέους.( την πώληση ακόμα και νησιών σε Ευρωπαίους!!!)

3) Προσπάθεια αύξησης του ΑΕΠ, με σκοπό την αύξηση των εσόδων, αλλά και την βελτίωση του δείκτη «Δημοσίου χρέους προ ΑΕΠ». Προσοχή η αύξηση του ΑΕΠ δεν γίνεται με επιβολή νέων φόρων αλλά με την δημιουργία παραγωγικών επενδύσεων.

4) Η Εκκλησία!!! (Ο μεγάλος απών, αλλά και ίσως ο πιθανός μελλοντικός σωτήρας του Ελληνικού κράτους.

Οι αλλαγές αυτές πρέπει να δρομολογηθούν άμεσα , γιατί οποιαδήποτε καθυστέρηση, μας χρεώνει με περισσότερα χρήματα και αυξάνει την δυσκολία για την επιχείρηση σωτηρίας μας, με γεωμετρική πρόοδο.

Τα ανωτέρω στοιχεία, τα οποία προκύπτουν με απλά μαθηματικά , είναι γνωστά στην πολιτική ηγεσία της χώρας, η οποία αντιλαμβάνεται ότι ενώ έχει αποτύχει στην προσπάθεια μείωσης του κόστους δανεισμού είναι υποχρεωμένη να αποταθεί σε κάποιο μηχανισμό στήριξης, είτε του κοινού μηχανισμού ΕΕ-ΔΝΤ, είτε μόνον του ΔΝΤ.

Η αναγκαστική προσφυγή στο ΔΝΤ θα έχει ως επακόλουθο την ανάληψη για το κυβερνών κόμμα μεγάλου πολιτικού κόστους, λόγω των σκληρών μέτρων που αναγκαστικά θα κληθεί να λάβει και για το λόγο αυτό καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι μόνο με ευρύτερη πολιτική συναίνεση είναι δυνατόν να επιλυθούν αυτά τα προβλήματα .

Πρέπει οι πολιτικοί μας να αφήσουν τις αντιπαραθέσεις και τις κοκορομαχίες και να σκύψουν με σεβασμό και ευθύνη στην επίλυση του προβλήματος που οι ίδιοι δημιούργησαν.

Η Κυβέρνηση εισπράττει σήμερα το αποτέλεσμα των τραγικών λαθών της και των παιδαριωδών ενεργειών της καθ’ όλο το διάστημα των προηγούμενων μηνών, οπότε και εξελίχθηκε η «κρίση» του ελληνικού χρέους και των ελληνικών ομολόγων. Λίγες μέρες μετά το «φιάσκο» των Βρυξελλών, το επιτόκιο των 10ετών ελληνικών ομολόγων έχει φθάσει σε επίπεδα πάνω από το 7,0%, ενώ το αντίστοιχο spread έχει ξεπεράσει το 4,10%. Παράλληλα, καθώς διαπιστώνεται ότι η Κυβέρνηση δεν αντιδρά, το επιτόκιο είναι πιθανό να συνεχίσει να αυξάνεται, εκβιάζοντας την Κυβέρνηση να λάβει καθοριστικές αποφάσεις.
Πριν από μερικούς μήνες, όταν το πρόβλημα του δημοσιονομικού ελλείμματος είχε έλθει στην επιφάνεια, θα αρκούσε από την Κυβέρνηση μία δυναμική παρέμβαση σε επίπεδο δημοσιονομικής πολιτικής, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα αποφασιστικότητας στις αγορές. Όπως ακριβώς έκανε και η Ιρλανδία. Όμως, αντί αυτού, η Κυβέρνηση διαπραγματευόταν με τους παρανομούντες απεργούς στο λιμάνι του Πειραιά, οργάνωνε «πανηγυράκια» στο Ζάππειο και φορολογούσε τις εταιρίες για να καταβάλλει επιδόματα έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης.

Στις αρχές του έτους, αντί να λάβει επί τέλους αποφάσεις περικοπής των δημοσίων δαπανών, έστειλε στις Βρυξέλλες ένα «χαλαρό» Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης το οποίο ήταν εξόφθαλμα ανεδαφικό, αφού προέβλεπε 0,3% κάμψη του ΑΕΠ κατά το 2010 και άνοδο στα επόμενα χρόνια, ενώ η Υπουργός Ανάπτυξης ομιλούσε για αύξηση των τραπεζικών χορηγήσεων στο 10%. Παράλληλα, έχοντας τη νοοτροπία του «λομπίστα» της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς του 1999, «έστηνε» δημοπρασίες ομολόγων όπου εμφανίζονταν μεγάλη υπερκάλυψη και από την άλλη πλευρά, διέδιδε φήμες για αγορά μεγάλης ποσότητας ομολόγων από τους κινέζους.
Στη συνέχεια, αρνούμενη να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετώπιζε, εξάντλησε όλη της τη δυναμική για την οργάνωση της «Συνόδου των Βρυξελλών», την οποία θεώρησε ως …επιτυχία και τη διαφήμισε ανάλογα τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό.
Από την άλλη πλευρά, σε επίπεδο εσωτερικής οικονομικής πολιτικής, κατέθεσε ένα φορολογικό νομοσχέδιο με το οποίο σφίγγει ακόμη περισσότερο τη «θηλιά» στο λαιμό της ιδιωτικής οικονομίας, την οποία οδηγεί σε κατάρρευση.

Και τελικά, καταλήγουμε να ρωτούμε «γιατί ανεβαίνουν τα spreads»… Μα είναι απλούστατο! Τα spreads ανεβαίνουν επειδή οι αγορές διαπιστώνουν ότι η ελληνική Κυβέρνηση όχι απλά δεν έχει ή δε μπορεί να καταρτίσει κάποιο αξιόπιστο πρόγραμμα πολιτικής για τη βελτίωση της κατάστασης της οικονομίας, αλλά, ακόμη χειρότερα, δείχνει να μην έχει αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος! Ενώ, από την άλλη πλευρά, το Υπουργείο Οικονομικών προετοιμάζεται να αναζητήσει περισσότερα από 12 δισεκ. ευρώ κατά τις επόμενες 30 μέρες.

Η μοναδική λύση που -δυστυχώς- έχει η Κυβέρνηση σήμερα είναι η άμεση προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Για να σταματήσει επί τέλους η αιμορραγία στην πληρωμή των τόκων. Και κυρίως, για να βρεθεί κάποιος -αφού η Κυβέρνηση δεν έχει το πολιτικό θάρρος- για να επιβάλλει, έστω και την ύστατη στιγμή, τα μέτρα περιστολής του δημόσιου τομέα που αποτελεί και την κύρια αιτία δημιουργίας και διατήρησης αυτού του θανατηφόρου προβλήματος.

Και βεβαίως, μετά την παρέμβαση του ΔΝΤ, η μείωση -σ’ αυτή τη δύσκολη και κρίσιμη φάση- του ποσού που η Ελλάδα θα αναζητήσει από τις αγορές και κυρίως, ο -έστω «βίαιος»- εξαναγκασμός για την αναδιοργάνωση και περιστολή του δημοσίου τομέα θα οδηγήσει, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, στη μείωση των spreads και στη μείωση του κόστους δανεισμού, ενώ είναι πιθανό να βγει η χώρα από την καθημερινή αρνητική δημοσιότητα.
Η Κυβέρνηση, έστω και την ύστατη ώρα, θα πρέπει να δει επιτέλους, αυτό το οποίο βλέπουν όλοι και αυτό που θα έπρεπε να έχει δει προ καιρού: Δεν έχει πλέον άλλες επιλογές! Όσο δε το βλέπει, δεν είναι απλά ανεύθυνη. Καταλήγει να γίνεται επικίνδυνη!