Η πλατεία τραπεζοκαθισμάτων.

Η πλατεία Λάκκας θα μπορούσε κάλλιστα να μετονομαστεί σε πλατεία τραπεζοκαθισμάτων. Ασφυκτιά απ’ τα τραπέζια, τις καρέκλες και τους καναπέδες των καφετεριών, κουκουλωμένους με νάιλον τις βροχερές μέρες. Σαλόνια και μαξιλάρες έχουν βγει στο δρόμο, συνθέτοντας μια εικόνα υπερβολής που δεν συνάδει με πλατεία οικισμού που θέλει να λέγεται παραδοσιακός.

Πλατεία με την έννοια του ανοιχτού χώρου, που μπορούν να συναντηθούν παρέες ανθρώπων χωρίς να πρέπει απαραίτητα να καθίσουν σε καφέ ή παιδιών να παίξουν, δεν υπάρχει. Ο μόνος ελεύθερος χώρος που βρίσκουν καταφύγιο  τα παιδιά για να κινηθούν είναι μπροστά από το κατάστημα του Πάππου. Αν αποφασίσει κι αυτός να βγάλει τραπεζάκια έξω, δεν θα υπάρχει πουθενά χώρος να σταθεί κανείς.