Μας άρεσαν

Στη σελίδα αυτή θα βρείτε άρθρα που μας άρεσαν ιδιαίτερα, δικά μας και άλλων, χαμένα στο χρόνο ανάμεσα σε άλλα που μας επέβαλε η επικαιρότητα. Δεν υπάρχουν αναρτήσεις συνεργατών ούτε άρθρα που συνοδεύονται από βίντεο γιατί αυτά έχουν το δικό τους χώρο. Η ταξινόμηση έγινε με φθίνουσα χρονολογική σειρά.

2012

Τα Θρησκευτικά μάθημα αυξημένης βαρύτητας στο Λύκειο. Μπορεί ο τίτλος να σας φαίνεται παράδοξος έχοντας ακούσει την έμφαση που δίνει το νέο Λύκειο στη Γλώσσα τα Μαθηματικά και τις Φυσικές επιστήμες,  αλλά όταν διαβάσετε τις παρακάτω γραμμές θα έχετε πειστεί για την ορθότητά του.

Αποσπάσματα από την παράσταση “Όρνιθες” στην Αράχωβα. Θέατρο “Πίσω Αλώνια”, Αράχωβα 22 Ιουνίου 2012. Αποσπάσματα από την θεατρική παράσταση ‘Όρνιθες” του Αριστοφάνη από την θεατρική ομάδα του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Στειρίου και του χορευτικού τμήματος του Συλλόγου Γυναικών Αράχωβας. Παρατηρήστε στο 10:20-10:40 του βίντεο, τους πανηγυρισμούς ηθοποιών και θεατών στο πρώτο γκολ της εθνικής Ελλάδος στον αγώνα ενάντια στην εθνική Γερμανίας για το Euro 2012 που γίνονταν εκείνη την ώρα.

Φωτογραφίες από την πεζοπορία του ΣΧΟ Αράχωβας Γούρνες – Μονή Ιερουσαλήμ Πραγματοποιήθηκε η δεύτερη για φέτος ορειβατική εξόρμηση του Συλλόγου Χιονοδρόμων Ορειβατών Αράχωβας με την ίδια επιτυχή συμμετοχή με την προηγούμενη. Η σημερινή διαδρομή ήταν Γούρνες – Μ. Ιερουσαλήμ μέσω του μονοπατιού 22.

Αριστερό γιαούρτι και δεξιό χαστούκι. Οι εικόνες του κ. Κασιδιάρη να χαστουκίζει απανωτά την κ. Κανέλλη αξίζει να προβάλλονται ξανά και ξανά. Για να το βλέπουν όχι μόνο όσοι ψήφισαν Χρυσή Αυγή για να τιμωρήσουν το σύστημα. Αλλά κι όσοι άλλοι, από το 2008 τουλάχιστον και μετά, άσκησαν ή ανέχθηκαν τη βία στην διεκδίκηση κοινωνικών αιτημάτων, είτε την εισήγαγαν σε αντικατάσταση επιχειρημάτων.

Ξεφυλλίζοντας το περιοδικό Life του 1944 με το αφιέρωμα στη σφαγή του Διστόμου. Το περασμένο καλοκαίρι περπατούσαμε με ένα φίλο στο Berkeley χωρίς συγκεκριμένο προορισμό. Δίπλα μας σε ένα ισόγειο κτήριο που έμοιαζε αποθήκη γίνονταν δημοπρασίες. Αποφασίσαμε να μπούμε  από περιέργεια, εκείνος για τα αντικείμενα της δημοπρασίας, εγώ και για την διαδικασία.

Φωτογραφίες από την πεζοπορία του Σ.Χ.Ο.Αράχωβας Δόκανο – Παλιοπαναγιά Μια πολύ όμορφη διαδρομή στο δασωμένο κομμάτι του Παρνασσού είχαν τη χαρά να απολαύσουν σήμερα με καλό καιρό περί τους 65 ορειβάτες του ΣΧΟ Αράχωβας. Με βαθμό δυσκολίας Α’ για αρχή της περιόδου, η διαδρομή ξεκινούσε από το Δόκανο και κατέληγε μέσα από μονοπάτια στο μεγαλύτερο μέρος της, στην Παλιοπαναγιά

Η μητρότητα στη νεοελληνική τέχνη. Αφιέρωμα στην Ελληνίδα Μάνα. Μια έκδοση 172 σελίδων του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων που παρουσιάζει το θέμα της μητρότητας στη νεοελληνική τέχνη.

Πανοραμικές φωτογραφίες της έκθεσης υφαντών-εργόχειρων του Συλλόγου Γυναικών Αράχωβας.  Στο  Λαογραφικό Μουσείο Αράχωβας λειτουργεί έκθεση υφαντών – εργόχειρων του Συλλόγου Γυναικών Αράχωβας. Λειτουργούν τρεις αίθουσες με πραγματικά έργα τέχνης.  Μπορείτε να πάρετε μια γεύση κοιτώντας τις πανοραμικές φωτογραφίες της έκθεσης που δημιουργήσαμε στο Αράχωβας blog, αν και το καλύτερο είναι μια επί τόπου επίσκεψη.

Δες τον κόσμο διαφορετικά μέσα από το Eyebombing Eyebombing είναι ο όρος που έδωσαν οι Kim Nielsen και Peter Dam στην παρέμβαση που κάνουν, προσθέτοντας μάτια σε άψυχα αντικείμενα σε δημόσιο χώρο, δίνοντας τους “ζώσα” μορφή.

Η ψευδαίσθηση του φεγγαριού. Θα παρατηρήσατε χθες και προχθές το επιβλητικό φεγγάρι στον ανατολικό ουρανό. Δημιουργεί την εντύπωση ότι είναι πιο κοντά σε μας και φαίνεται  τεράστιο. Σ´ αυτή την αίσθηση βοηθούν οι  συγκρίσεις του φεγγαριού με τα αντικείμενα του ορίζοντα, δέντρα, σπίτια κλπ.

Εκπαραθύρωση – Defenestration. Τον όρο έμαθα περνώντας κάτω από το κτήριο που βλέπετε στη φωτογραφία. Βρίσκεται στο San Francisco, είναι παλιό ξενοδοχείο και είναι ολόκληρο ένα έργο τέχνης. Απ΄τα παράθυρα  κρέμονται έξω τα έπιπλά του. Διακρίνεται ένα ψυγείο, καναπέδες, φωτιστικά, ακόμα και μια μπανιέρα.

Ανοιχτά παράθυρα. Είχα πάνω απο είκοσι χρόνια να μπω σε ΚΤΕΛ. Από την εποχή των φοιτητικών χρόνων και του στρατού. Ιδέα δεν είχα πόσο κοστίζει το εισιτήριο μέχρι Λιβαδειά και παρότι είχα ψιλά, έβγαλα 10 ευρώ για να είμαι μέσα.

Επέτειος γέννησης του ποιητή Άγγελου Σικελιανού. Αφιέρωμα στον ποιητή Άγγελο Σικελιανό με προβολή δύο ταινιών της εκπομπής «Εποχές και Συγγραφείς» από το αρχείο της ΕΡΤ.

Η Microsoft και ο Άγιος Νεκτάριος. Spam Ιστορίες. Είναι η δεύτερη  (την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές έγινε τρίτη) φορά που μου έρχεται  το ίδιο mail από διαφορετικούς αποστολείς τον τελευταίο μήνα. Έχει τίτλο «ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ.. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ!!!!!!!».

e-book: Τάκη Λάππα, “Στα ψηλώματα του Παρνασσού”. Αποσπάσματα απ´ το ξεκίνημα μιας  περιπλάνησης στις πλαγιές και τις κορφές του Παρνασσού από το πρώτο βιβλίο του  Τάκη Λάππα, γραμμένο το 1937: “Στα ψηλώματα του Παρνασσού”. Ιστορίες για τον Κατεβατό, τις Σιδηρόπορτες, τη Λιάκουρα, τη Νεραιδόλακα…

Ο φευγάτος των Βαρδουσίων. Στέκει μονάχο του, παράταιρο, σ’ ένα ελάτινο δάσος στα Βαρδούσια. Ένα παλιό, εγκαταλειμμένο λεωφορείο κάποιου ΚΤΕΛ. Λίγοι γνωρίζουν την ιστορία που κουβαλάει. Ότι χρησιμοποιήθηκε δηλαδή από έναν άνθρωπο της πόλης για να πλησιάσει τη Φύση και έναν διαφορετικό τρόπο ζωής…

Ο Φεβρουάριος και τα Δίσεκτα Έτη: Οι 13 Χαμένες Ημέρες. Όσο κι αν ψάξετε, σε οποιοδήποτε αρχείο των ελληνικών ληξιαρχείων, δεν πρόκειται να βρείτε ούτε έναν Έλληνα ή Ελληνίδα που να έχει καταχωρηθεί με ημερομηνία γέννησης από 16 έως 28 Φεβρουαρίου 1923! Όχι, φυσικά, γιατί δεν είχαμε ούτε μία γέννα σε μία ολόκληρη περίοδο 13 ημερών, αλλά γιατί απλούστατα το 1923 είχε μόνο 352 ημέρες!

Η αποκρυπτογράφηση των ξωτικών. «Οι μη αποδεκτές συμπεριφορές των γυναικών, σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, όπως για παράδειγμα ο έκδηλος ερωτισμός, δαιμονοποιείται στις κοινωνίες αυτές, καθίσταται ως κάτι απαγορευμένο.

Δεν μπορείς να εξηγήσεις σε κάποιον γιατί δεν καίγονται τα σινεμά.  Δεν μπορείς να πεις σε κάποιον ότι τα βιβλιοπωλεία δεν τα σπάνε. Ότι δεν υπάρχουν σε καμία άλλη πόλη του κόσμου βιβλιοπωλεία με λαμαρίνες και ρολά στις βιτρίνες. Αν χρειάζεται να το εξηγήσεις, τότε δεν θα σε καταλάβει.

Ο ηγούμενος της μονής Οσίου Λουκά πίσω από τον φωτογραφικό φακό. Τον πατέρα Χρύσανθο τον ξέρουμε όλοι ως ηγούμενο της ιεράς μονής Οσίου Λουκά στο Στείρι, στη θέση του παπά-Γιώργη όταν ο τελευταίος εξελέγει Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας. Αυτό που δεν γνωρίζουμε όλοι είναι η ενασχόλησή του με τους υπολογιστές, το διαδίκτυο και ιδιαίτερα το μεράκι του για την φωτογραφία.

Βίοι Παράλληλοι. -Είμαι Αραχωβίτης. Έχει μεγάλη συναισθηματική αξία η λέξη αυτή για μένα. Έχω συνδέσει την ύπαρξή μου με τον Παρνασσό.

-Κι εγώ Αραχωβίτης είμαι, νοιώθω το ίδιο με σένα, μόνο που δεν έχω σχέση με τον Παρνασσό. Η δική μου ύπαρξη είναι συνδεδεμένη με τον Κοκκινιά στα Βαρδούσια. Ορεινή Ναυπακτία, στα Κράβαρα αν έχεις ακουστά.

Η Αράχωβα στα Επίκαιρα. Τα Επίκαιρα ήταν συνήθως δεκάλεπτες ενημερωτικές ταινίες με δέκα (κατά μέσο όρο) επιμέρους θέματα, που συνόδευαν το πρόγραμμα των χειμερινών και θερινών κινηματογράφων.

Τρία χρόνια Αράχωβας Blog. Έχουν περάσει ακριβώς τρία χρόνια από τότε που ξεκίνησε αυτό το ιστολόγιο τις αναρτήσεις και με νοσταλγική διάθεση γύρισα πίσω και κοίταξα τα πρώτα άρθρα. 5 Φεβρουαρίου 2009 ήταν το ξεκίνημα.

Χιονισμένη Αράχωβα. Το πρωί βγήκα μια βόλτα στα χιονισμένα στενά της Αράχωβας – αποφεύγοντας τον λασπωμένο κεντρικό δρόμο- και θέλησα να αποτυπώσω την ομορφιά που έβλεπα. Όχι ρεαλιστικά, αναπαράγοντας το τοπίο σε φωτογραφίες, αλλά υποκειμενικά, να εκφράσω αυτό που ένιωθα.

ΥΠΑΤΙΑ η Αλεξανδρινή (370-415 μ.Χ) Η Αλεξάνδρεια του 4ου αιώνα μ.Χ. ήταν ο χώρος μιας μικρής επιστημονικής αναγέννησης και αυτή φωτίστηκε από την πιο διάσημη ανάμεσα στις γυναίκες επιστήμονες και φιλοσόφους. Για δεκαπέντε αιώνες η Υπατία θεωρείται ότι ήταν η μόνη γυναίκα επιστήμονας στην ιστορία.

Ρεσιτάλ πιάνου του Νίκου Λαάρη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Ο Αραχωβίτικης καταγωγής Νίκος Λαάρης, πρόκειται να δώσει ρεσιτάλ πιάνου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012 ώρα 20:30, στην αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος.

Αι Βασίλης αυτόχειρας. Η επόμενη του Αι Γιαννιού είναι μέρα αποκαθήλωσης. Μαζεύουμε επιμελώς τα χριστουγεννιάτικα στολίδια σε κούτες για να τα ξαναβρούμε στη θεση τους την επόμενη  χρονιά.

To exit Η μόνη μου επιθυμία είναι να εξέλθω. To exit. Να εξέλθω από αυτό που είναι σήμερα η πατρίδα, από όσα ζούμε καθημερινά και τα όσα προοιωνίζεται το μέλλον.

Η ταχυδρομική Οδύσσεια ενός πακέτου. Είχα αναφερθεί σε προηγούμενη ανάρτηση στο πρόβλημα που μου δημιουργεί η μη ύπαρξη διευθύνσεων στην Αράχωβα στην αλληλογραφία και τελευταία στην αποστολή ενός πακέτου από την Αγγλία. Πίστευα ότι λύθηκε το πρόβλημα εξηγώντας πως δεν υπάρχουν ονόματα οδών και αριθμών στην πόλη μου αλλά μάταια.

2011

Προς χρήση βιομάζας για θέρμανση Καθαρή ενέργεια και θέρμανση από τα «σκουπίδια» των βιομηχανιών ξύλου και των υπολειμμάτων αγροτικών καλλιεργειών και υλοτομίας;

Άνθρωπος εναντίον τσίχλας Τον είδα στο λόγκο το Σαββατοκύριακο, τον είχα δει στο δρόμο προς Δελφούς, στο δρόμο για το μοναστήρι του προφήτη Ηλία. Στην πραγματικότητα  δεν ήταν ένας, ήταν πολλοί.

Μια μέρα σαν τις άλλες. Χθες πέρασα για μια δουλειά από το ΚΕΠ και βρήκα ζεστό περιβάλλον (κυριολεκτώ) και χαμόγελα απ΄τις ευγενικές υπαλλήλους. Σε έλλειψη και τα δυο στις μέρες μας. Έτσι μέσω ευχάριστης κουβέντας παρέτεινα την παραμονή μου εκεί πέρα από το χρόνο που απαιτούσε η συναλλαγή. Καλύτερα στο ΚΕΠ παρά στο κρύο σπίτι.

60 νανοδευτερόλεπτα Την ώρα που εκατομμύρια άνθρωποι μετατρέπονται σε σύγχρονους σκλάβους αλυσοδεμένοι σε ένα αριθμολογικό και λογιστικό αδιέξοδο  που γέννησε ο –για τα σίδερα, σίγουρα-, «καπιταλισμός του άυλου χρήματος», η Πραγματική Επιστήμη, αυτή που ανατρέπει θεούς από το θρόνο τους και αδιαφορεί για τα τσαλίμια του μετρήσιμου χρόνου, έρχεται ξανά-ευτυχώς- να μας υπενθυμίσει με συγκλονιστικό τρόπο αυτά που έχουν πραγματική σημασία.

Η πρώτη δράση των Arachovistas. Ξεκίνησαν στην Αθήνα ως Atenistas και εξαπλώθηκαν σε όλη την Ελλάδα. Αλλάζουν όνομα αλλά δεν αλλάζουν χαρακτήρα.  Είναι ανοικτές  κοινότητες χωρίς ιεραρχικές δομές και ρόλους, που δρουν συλλογικά.

Quiz. Υπάρχουν τρεις ερωτήσεις κλιμακούμενης δυσκολίας σχετικές με αυτή τη φωτογραφία:

Ο πολίτης του κόσμου αραχωβίτικης καταγωγής μουσικός Νικόλαος Λαάρης στο ΒΗΜΑ. Το όνοµά µου είναι Νικόλαος Λαάρης. Γεννήθηκα το 1970 στη Μάνδρα Αττικής και περνούσα όλα µου τα καλοκαίρια στο χωριό του πατέρα µου, στην Αράχωβα.

Ζήτημα προτεραιοτήτων. Είδα βρέφη να αφήνονται κατάχαμα, στην άκρη ενός χωμάτινου δρόμου. Ν’ αφήνονται στην εγκατάλειψη, για να πεθάνουν τον άγριο θάνατο της πείνας.

Ο πολύτιμος χρόνος των ώριμων… Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…

Νέο απόκτημα για το Μουσείο Καραθεοδωρή. Η αυθεντική γραπτή επικοινωνία και αλληλογραφία του παγκόσμιας φήμης κορυφαίου Έλληνα μαθηματικού του 20ού αιώνα Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, με διακεκριμένους Έλληνες μαθηματικούς της εποχής του αποτελεί το νέο απόκτημα του Μουσείου Καραθεοδωρή στην Κομοτηνή.

6ο Μυθικό Συνέδριο BookCrossing 17-19 Ιουνίου στη Λιβαδειά. Πρόγραμμα εκδηλώσεων. Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια αρχαία πόλη χτισμένη στους πρόποδες ενός καταπράσινου βουνού και  κοντά στις πηγές ενός θηλυκού ποταμού. Από την πόλη αυτή πέρασαν κατακτητές από τα τέσσερα μέρη του ορίζοντα, βασιλιάδες, πολεμιστές, νεράιδες και χάριτες, οδοιπόροι και προσκυνητές.

Ορειβασία για γερά σφουγγάρια. Η πρόβλεψη για βροχή κάποια στιγμή το μεσημέρι υπήρχε, και ο Σύλλογος Χιονοδρόμων Ορειβατών Αράχωβας είχε κάνει τη σχετική σύσταση για αδιάβροχα στη διαδρομή Μάνα-Πρόντολη-Λιβάδι που οργάνωσε σήμερα, αλλά δεν φανταζόμαστε τη διάρκεια και την ποσότητα της βροχής που θα έπεφτε στο δεύτερο μισό της διαδρομής.

Η Αράχωβα πάει Λονδίνο στις 11 Ιουνίου. Με ιδιαίτερη χαρά έμαθα σήμερα, δεχόμενος ένα διαδικτυακό τηλεφώνημα από τον φίλο μας τον Roland που βρίσκεται στο Λονδίνο, ότι σήμερα 11 του μηνός ο Roland θα παρουσιάσει τις παραδόσεις της Αράχωβας στα πλαίσια μιας έκθεσης φωτογραφίας στο Βρετανικό κοινό.

Τραγούδια για οικολόγους. Από τα Σάλωνα των δηµοτικών και τα βουνά των λαϊκών τραγουδιών µέχρι τους µεταµοντέρνους στίχους του 2000, η φύση οργιάζει στους ελληνικούς στίχους.

Στα μούτρα μας. Η μούντζα χειρονομία των ημερών. “Αγανακτισμένοι” στο Σύνταγμα ή αλλού μέχρι και παιχνίδι στο διαδίκτυο http://www.vouleftis.gr/#  προτρέπουν ως διαμαρτυρία το μούντζωμα της βουλής.

“Είμαστε εδώ…” Με αφορμή προηγούμενο άρθρο του admin   “Για ποιο λόγο βγαίνουμε στις πλατείες”  θα ΄θελα κι εγώ να καταθέσω την άποψή μου.

Για ποιο λόγο βγαίνουμε στις πλατείες; Θα μαζευτούμε λέει όλοι οι αγανακτισμένοι  πολίτες στις πλατείες και θα διαμαρτυρηθούμε. Ακούγεται καλό, αλλά ποιον στόχο θα έχει αυτή η διαμαρτυρία μας

Τρία νέα ψηφιοποιημένα βιβλία για την Αράχωβα. Τρία νέα ψηφιοποιημένα βιβλία για την Αράχωβα από την ψηφιακή συλλογή της δραστήριας Δημόσιας Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς προστέθηκαν στην δεξιά στήλη του ιστολογίου υπό τον τίτλο e-books

Φωτογραφίες από την πεζοπορία στο ασκηταριό του Οσίου Λουκά και την αρχαία Στείριδα. Ο Σύλλογος Χιονοδρόμων Ορειβατών Στειρίου σε συνεργασία με τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο Στειρίου κατάφεραν να κινητοποιήσουν περί τα 120 άτομα όλων των ηλικιών και να οργανώσουν  πεζοπορία με εκπαιδευτικό χαρακτήρα

Το νέο νορμάλ. Υπό νορμάλ συνθήκες, το ότι ήθελα χθες το βράδυ να πάω σινεμά με τη γυναίκα μου, να δω το κουλτουρέ γαλλικό φιλμ «ατίθαση Λίλι» θα ήταν εύκολο.

Όταν αρχίζει το κυνήγι των μαγισσών, κάπου ανάβουν πυρές για όλους. Είσαι μετανάστης; Είσαι μελαψός ή μαύρος; Είσαι, δυνητικά, φονιάς!

Οι εποχές αλλάζουν; Πολλοί ορμώμενοι από τον καιρό που επικρατεί – στην περίπτωσή μας δε λέει να ζεστάνει – ισχυρίζονται  ότι οι εποχές  είναι δύο, Χειμώνας και Καλοκαίρι. Όμως δεν είναι έτσι.

Πόσο ανόητοι είμαστε; Το ερώτημα λοιπόν παραμένει: είναι ο Έλληνας ψηφοφόρος σήμερα κατά βάση ηλίθιος; Είναι σαν ένα νήπιο που δεν έχει ελπίδα να καταλάβει ποια είναι η λύση σε περίπλοκα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα της εποχής μας;

Σήμερα στην Αράχωβα άνθισαν βιβλία! Τον “πιάσατε” τον Μάη; Εμείς ναι! Και…όχι μόνο τον Μάη! Γιατί σήμερα ήρθαν στην Αράχωβα πολλά καινούρια βιβλία που αφέθηκαν σε διάφορες γωνιές περισσότερο ή λιγότερο φανερές από φίλους Bookcrossers που ήρθαν από τον Βόλο, την Αθήνα και την Λιβαδειά.

………………………………………………………………………………………………………………….

Κοπρίτες: Θέμα προσφοράς και ζήτησης. Ποιος δημιούργησε αυτούς τους κοπρίτες στο δημόσιο κ. Πάγκαλε; Ο κοπρίτης γεννάται ή γίνεται; Κατά την άποψή μου υπακούει κι αυτός στους νόμους της αγοράς.

2010

Η φόλα της αστρολογίας. Να σου πω. Εσύ τι ζώδιο είσαι;». Μόλις ακούς να σε ρωτάει αυτό μια γυναίκα που σε ενδιαφέρει να λες εντάξει, μάλλον καλά πάνε τα πράγματα. Την ενδιαφέρω κάπως. Βέβαια μια λακκούβα μπορεί ν’ ανοίξει ξαφνικά μπροστά σου αν ανήκεις σε ζώδιο που δεν είναι σε όποια της έχουν πει ότι της ταιριάζουν.

Συσκευασμένα σκουπίδια. Φέτος τα Χριστούγεννα τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου δεν πήραν το καθιερωμένο δώρο τους από το Δήμο. Αυτό ακούγεται κακό, αλλά όσοι έχετε παιδιά στο Δημοτικό ξέρετε ότι τα τελευταία χρόνια πολλά από τα δώρα, παρά τις φανταχτερές και ογκώδεις συσκευασίες, ήταν εντελώς ψεύτικα  που δεν τα έβλεπε η επομένη.

Ο “Άγιος των Γραμμάτων”. Ο «κοσμοκαλόγερος» της πεζογραφίας μας εξακολουθεί ακόμη και σήμερα -στους ψηφιακούς καιρούς μας- να φωτίζει με το κεράκι του το ελληνικό διήγημα, προσφέροντας το Χριστόψωμο του ύφους και του ήθους του.

Τι είναι είδηση στον καιρό; Δεν έχω μια πειστική εξήγηση γιατί οι άνθρωποι μεγαλώνοντας ασχολούνται όλο και περισσότερο με τον καιρό. Θυμάμαι τον παππού μου στα βαθιά του γεράματα, ακόμα κι όταν έπαψε να βγαίνει από το σπίτι, μπορούσε να υπομείνει ολόκληρο το δελτίων ειδήσεων για να ακούσει στο τέλος αυτό που ήθελε, τον καιρό. Τι νόημα είχε αφού δεν θα πήγαινε πουθενά;

Από την απαισιοδοξία της σκέψης προτιμώ την αισιοδοξία της δράσης. Σε μια καθημερινότητα γκρίζα και καταθλιπτική που η ελπίδα λείπει και η ανησυχία για το αύριο αναπαράγεται σαν αμοιβάδα, μπορείς να μείνεις παρατηρητής ή να αποφασίσεις να γίνεις μέρος της αλλαγής.

Επάρκεια υπάρχει. Όχι, μη γελιέστε από  τη φωτογραφία. Αυτή τη φορά δεν θα σχολιάσω τον όγκο των σκουπιδιών. Έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μου, το έχω συνηθίσει πια. Αυτό που θέλω να σχολιάσω είναι το περιεχόμενό τους.

Όταν τα βιβλία ταξιδεύουν… Πριν λίγες μέρες περιφερόμενη στη Λιβαδειά και έχοντας ένα μικρό χρονικό κενό, έκανα μια στάση στο καφέ Αστραδενή, δίπλα στο ποτάμι. Κι εκεί, μια…”περιπλανώμενη” (=εγώ) συνάντησε τα “περιπλανώμενα” βιβλία!

Με τα μάτια των παιδιών… Το  55ο Δημοτικό Σχολείο  Πατρών απέσπασε το 1ο βραβείο ομαδικής συμμετοχής για τα Δημοτικά Σχολεία. Έχει  ενδιαφέρον να δούμε τον τρόπο που προσέγγισαν τα  παιδιά του Δημοτικού το συγκεκριμένο πρόβλημα.

Δεν παίζω μπροστά σε μια οθόνη. Τα λέω σε σένα νύφη μήπως τ’ ακούσει η πεθερά. Διάβαζα το Σάββατο πρωί τις εφημερίδες στο κρεβάτι με το iPad, όταν άκουσα το μικρό να φωνάζει “πάλι ο μπαμπάς μπροστά σε μια οθόνη είναι”, εννοώντας “πάλι παίζει ο μπαμπάς μπροστά σε μια οθόνη”.

Ο “Σπορέας των Άστρων”. Ο “Σπορέας των Άστρων” είναι ένα άγαλμα που βρίσκεται στο Kaunas στη  Lituania. Την ημέρα περνάει απαρατήρητο … μα σαν πέσει η νύχτα και φωτιστεί κατάλληλα, επιβεβαιώνει θαυμάσια το όνομά του.

Ανέκδοτο: Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1950-1980! Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: Περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.

Πάρτι γενεθλίων. Αυτό που οι ενήλικες απεύχονται, αυτό προκαλεί τη μεγαλύτερη χαρά στο παιδί. Οι μικροί θέλουν το χρόνο να περνάει γρήγορα, να μεγαλώσουν τώρα, κι αυτός σε πείσμα αυτής της θέλησης κινείται βασανιστικά αργά. Στους ενήλικες το σύστημα δουλεύει  αντίστροφα. Ο χρόνος γίνεται ελαστικός αλλά όχι ακριβώς όπως θα θέλαμε.

Εκδόσεις Αραχωβιτών συγγραφέων σε ψηφιακή μορφή στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς. Τρεις εκδόσεις Αραχωβιτών συγγραφέων βρήκαμε ψάχνοντας τον πλούτο της Ψηφιακής Συλλογής της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς την οποία μπορείτε να επισκεφθείτε για ανάγνωση αυτών ή άλλων τίτλων βιβλίων.

Έχεις δύο επιλογές.. Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς από όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.

Γιατί θα πάω να ψηφίσω. Το να μην ψηφίσω ισοδυναμεί με παράδοση εξουσιοδότησης στον οποιονδήποτε θα πάει,  να με εκπροσωπήσει και να αποφασίσει αυτός για τη δική μου τύχη.

Η ελληνική κασέλα. Η κασέλα υπήρξε για πολλούς αιώνες το μοναδικό φυλακτικό έπιπλο του ελληνικού σπιτιού. Αντικείμενο μεγάλης χρηστικής αξίας, καθώς συνδεόταν με ποικίλες εκδηλώσεις του καθημερινού βίου και τους σημαντικότερους σταθμούς της ανθρώπινης ζωής (γέννηση, γάμος, θάνατος), το έπιπλο αυτό απέκτησε από πολύ νωρίς μια βαθύτερη, συμβολική διάσταση στη φαντασία του ελληνικού λαού.

Ο ήρωας φάντασμα. “Όταν είμαστε ενωμένοι οι Έλληνες μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα. Ακόμα και να ανεγείρουμε μνημεία σε ανύπαρκτα πρόσωπα, μόνο και μόνο για να μην μας κατηγορήσει κανείς για μειωμένη εθνική ευαισθησία!

Ζήτω η ελευθερία… του καπνιστή. Η περίοδος των ισχνών αγελάδων για τους ιδιοκτήτες εστιατορίων και καφέ, τελείωσε. Τέρμα η οικονομική κρίση γι αυτούς.

«Από πείσμα και τρέλα θα ζω σε τούτη τη χώρα!» Γιορτάζεις την Εθνική Αντίσταση του Λαού μας, τραγουδάς «γυναίκες Ηπειρώτισσες», υψώνεις αμήχανα σημαίες, χορεύεις από κεκτημένη συνήθεια στις πλατείες… Φέτος όμως, δυσκολεύεσαι να πεις το «ΟΧΙ». Δεν είσαι  σίγουρος, αμφιβάλλεις.

Βενζίνη ή Υγραέριο; Βενζίνη ή υγραέριο; Με τις τιμές της βενζίνης να χτυπούν κόκκινο, η στροφή προς την αυτοκίνηση με υγραέριο δεν είναι συμφέρουσα μόνο οικονομικά, αλλά και περιβαλλοντικά.

Να ψοφίσει η κατσίκα του γείτονα. Εξαιρετική αυτή η ιδέα να δημοσιεύονται στο διαδίκτυο όλες οι φορολογικές δηλώσεις 8.500.000 πολιτών αυτής της χώρας για να είναι στη διάθεση όσων θέλουν να πληροφορηθούν τα εισοδήματα τους.

Το Νόμπελ της ντροπής. Φανταστείτε ότι μια επιδημία βαριάς φυματίωσης έχει ξεσπάσει σε όλο τον κόσμο. Τώρα σκεφτείτε τι θα γινόταν αν, την ίδια χρονιά που τα θύματά της πολλαπλασιάζονται, η επιτροπή Νόμπελ αποφάσιζε να απονείμει το βραβείο ιατρικής σε τρεις επιδημιολόγους που όχι μόνο αγνοούσαν την φυματίωση σε όλη τους την καριέρα, αλλά και που συστηματικά απέκλειαν την πιθανότητα να επιστρέψει η φυματίωση ως επιδημία

Δήμος τρένο. Δεν είναι ώρα να εγείρουμε θέματα ονοματολογίας, αλλά δεν μπορώ να μην παρατηρήσω ότι  στην προεκλογική περίοδο όλο και περισσότερα βαγόνια χωριά προστίθονται στο όνομα του νέου δήμου.

Τον καιρό που οι τράπεζες έκαναν πεζοδρόμιο… Πριν από μερικά χρόνια οι τράπεζες συμπεριφέρονταν ως κοινά λιγούρια. Ήτανε σαβουροφάγες. Καμάκια αισχίστου είδους. Ενοχλούσαν με αλλεπάλληλες κλήσεις στο σπίτι και στη δουλειά τις πιο περίεργες ώρες

Εγκλωβισμένος στην TV. Η σχέση που έχω με την τηλεόραση δεν είναι ιδιαίτερα καλή. Και να πάψει να υπάρχει στο σπίτι δεν θα με πειράξει καθόλου.

Ενοχή, η ανοχή μας. Κανένας συνομιλητής μου δεν ανακάλεσε από τη μνήμη του πράξεις καθώς και την ευθύνη που φέρουμε όλοι, όντες έτσι συνυπεύθυνοι στο να είναι πραγματικά αντάξιοί μας οι σημερινοί πολιτικοί ηγέτες.

Οι Βρύσες της Αράχωβας. Άρθρο του αείμνηστου  δάσκαλου Ηλία Λιάκου που είχε δημοσιευθεί στο περιοδικό “Αράχωβα” για τις βρύσες της Αράχωβας.

Η κυβέρνηση φροντίζει την εμφάνισή μας. Αυτή η κυβέρνηση φροντίζει περισσότερο από κάθε άλλη την εμφάνισή μας. Εναρμονίζεται με σχετική κοινοτική οδηγία. Δε θέλει παχύσαρκους πολίτες.

Η περαίωση ως ομολογία αποτυχίας. Δηλαδή το κράτος κλείνει πονηρά το μάτι στον επαγγελματία λέγοντάς του: αποδέξου εσύ τώρα την περαίωση πληρώνοντας, κι εγώ δεν θα ελέγξω τι έκανες στο παρελθόν.

Έκθεση μαθητή «Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ. Θέλω να με κάνεις τηλεόραση!  Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου. Να έχω το δικό μου χώρο. Να έχω την οικογένειά μου γύρω από εμένα.

Οι “σαματατζήδες και τριχωτοί” Έλληνες Πως θα ήταν άραγε ο χάρτης της Γηραιάς Ηπείρου εάν πάνω του αναγράφονταν όχι τα ονόματα των ευρωπαϊκών χωρών αλλά τα ιδιαίτερα εθνικά στερεότυπα και οι προκαταλήψεις που συνοδεύουν κάθε μια από αυτές;

Εικαστική παρέμβαση σε καπνιστήριο. Ήμουν σε τραπέζι γάμου όταν άρχισε να εξαφανίζεται μυστηριωδώς η παρέα δίπλα μας. Πρώτα οι κυρίες, μετά οι κύριοι. Γενικά υπήρχε μεγάλη κινητικότητα στο μαγαζί. Κόσμος πήγαινε κι ερχόταν. Αυτοί που χάνονταν επέστρεφαν, για να τους διαδεχθούν άλλοι.

Μέσα στην τράπεζα, χοντρέ! Το να αντιμετωπίζεις ως υπέρβαρος τον ρατσισμό των συνανθρώπων σου είναι κάτι που γίνεται και εν πάση περιπτώσει το έχουμε συνηθίσει. Το να βρίσκεσαι όμως αντιμέτωπος με τον ρατσισμό ενός κουβουκλίου στην είσοδο μίας τράπεζας είναι κάτι πραγματικά πρωτόγνωρο.

Ποιους ενοχλεί η περιβαλλοντική εκπαίδευση; Η υπόθεση των κλειστών Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης αναδεικνύει τις προτεραιότητες της κυβέρνησης. Σίγουρα προτεραιότητα της κυβέρνησης δεν είναι η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, η οποία προφανώς θεωρείται «πάρεργο», περιττή πολυτέλεια

Ο “Πρίγκηπας” του σιδηροδρομικού σταθμού της Δαύλειας. Όταν απ΄ την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ο Νίκος άκουσε με ενθουσιασμό ότι φτιάχτηκε το τρακτέρ, κατάλαβε περί τίνος πρόκειται. Έφερε στο νου την άψογα συντηρημένη  Φλορέτα που έχει  στην κατοχή του ο Γιάννης Παπασαχίνης από τα νεανικά του χρόνια, με  τα αυτοκόλλητα γυναικών με ολόσωμα μαγιό, πραγματική μηχανή του χρόνου, και φαντάστηκε ότι κάτι ανάλογο θα είχε απέναντί του.

Ο σπουδαίος μαθηματικός Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή. «Ένας από τους λαμπρότερους μαθηματικούς, έχει ουσιαστικά εμπλουτίσει και επηρεάσει αποφασιστικά την επιστήμη. Ένας άνδρας με ασυνήθιστη και πλατιά παιδεία, ως ανήκων στο Ελληνικό έθνος με το υψιπετές πνεύμα του και την ουσιαστική αναζήτηση της γνώσης, συνέχισε την παράδοση και την κληρονομιά της κλασικής Ελλάδος»

Η σφαγή του τέρατος. Αυτή η Κρίση δεν πρέπει να πάει χαμένη. Είναι πολύ βαθιά και επίπονη για να μείνει χωρίς αντίκρισμα. Αφού δεν καταφέραμε την περίοδο των παχέων αγελάδων να διορθώσουμε κακώς κείμενα που άλλες χώρες ξεπέρασαν πριν δεκαετίες, τουλάχιστον ας το κάνουμε τώρα που ο κόμπος έφτασε στο χτένι.

Επιστροφή στο σπίτι. Στις διακοπές αν δεν υπάρχει λόγος δεν ξυπνάω νωρίς.  Ξέρω όμως ότι αν σηκωθώ στις 5 το πρωί τέλος Αυγούστου, θα τον δω απέναντί μου στο νοτιοανατολικό ουρανό.  Το έλεγξα πριν λίγες μέρες και αλίμονο ήταν εκεί.

Νέο ρεκόρ στον υπολογισμό ψηφίων του αριθμού π. Νέο παγκόσμιο ρεκόρ στον υπολογισμό του αριθμού «π», με πέντε τρισεκατομμύρια δεκαδικά ψηφία, ανακοίνωσαν ότι πέτυχαν χθες ένας Ιάπωνας και ένας Αμερικανός, αμφότεροι ειδικοί στην Πληροφορική

Η χαμένη τιμή της ελληνικής δημοσιογραφίας. Σκέψεις για την εξάπλωση και εξαγρίωση των ελληνικών blogs. Οι αμετροέπειες που λέγονται και γράφονται για τον αδίκως δολοφονημένο δημιουργό του troktiko («οραματικός δημοσιογράφος», «μεγάλος» κ.λπ.), αντί να υπερασπίζονται τη δημοσιογραφία, τη δυσφημούν.

Άσε με να κάνω λάθος. Γιατί  πρέπει να στερείται η δυνατότητα στα παιδιά να κάνουν λάθη; Για να προσεγγίσουν οι νέοι την επιστήμη δεν πρέπει να μάθουν από μικρότερη ηλικία να τολμούν, να πειραματίζονται να προτείνουν νέες ιδέες, να τους δοθούν τελικά περιθώρια στο λάθος;

Για το Σωκράτη. Τη δημοσιογραφική δουλειά του Σωκράτη Γκιόλια δεν μπορώ να πω ότι την παρακολουθούσα. Η μακρόχρονη θητεία του στη δημοσιογραφική σχολή Τριανταφυλλόπουλου, τη σχολή της κλειδαρότρυπας και των κρυφών καμερών τον τοποθετούσε σε χώρους που δεν συχνάζω.

Δεν μετράμε σε οικονομικό επίπεδο την αξία των υπηρεσιών που προσφέρει η φύση. Η μη συνειδητοποίηση σε οικονομικό επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρει η φύση όπως ο καθαρός αέρας, το καθαρό νερό, οι ωκεανοί, τα εύφορα εδάφη, η σταθερότητα του κλίματος, πρέπει να αλλάξει επειγόντως

Απάντηση της επιστήμης σε θεμελιώδες ερώτημα. Ένα από τα βασικά ερωτήματα της ανθρωπότητας, που βασάνισε γενιές και γενιές στοχαστών,  φαίνεται ότι βρήκε τη λύση του.  Η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα;

Ο χαμένος στόχος του Λαογραφικού Μουσείου. Την περίοδο που το Δίστομο τιμούσε τους νεκρούς του απ΄ τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής, επισκέφτηκα το Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού μαζί με ένα γερμανικό σχολείο απ΄την Αθήνα. Αφού σοκαριστήκαμε στον πρώτο όροφο που είναι αφιερωμένος στα θύματα του ναζισμού, κατεβήκαμε στο ισόγειο όπου υπήρχε μια πινακίδα με τον τίτλο Λαογραφική Έκθεση, την οποία και αναζητήσαμε

Αρνούμαι να καταναλώσω. Παρατηρούσα τον τιμοκατάλογο στον τοίχο ενός καταστήματος και έβλεπα τις τιμές να τελειώνουν σε ,00 ή ,50. Δηλαδή ότι και να πάρεις, θα πληρώσεις κάποιο ακέραιο ευρώ ή κάποιο ακέραιο και μισό ευρώ ακόμη. Άλλες τιμές δεν υπήρχαν.

Άλλο επίπεδο συμβολισμού. Ήμουν στο μπαλκόνι του σπιτιού όταν πέρασε από κάτω κάνοντας τον χαρακτηριστικό ήχο παιδιού που μιμείται αυτοκίνητο. Έσκυψα από περιέργεια να δω και εντυπωσιάστηκα για δύο λόγους.

Εναλλακτικοί τρόποι πληρωμής υπηρεσιών. Με το ανταλλάξιμο κοινωνικό νόμισμα “οβολός” κάθε πολίτης και κάθε επιχείρηση θα μπορεί να συναλλάσεται, να παρέχει υπηρεσίες, να εμπορεύεται, να πουλά και να αγοράζει προϊόντα και υπηρεσίες χωρίς την ανάγκη χρήσης του ευρώ.

Πόσο κάνει ο πλανήτης; Ας παραδεχθούμε ανοιχτά πως το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος έχει στα σπλάχνα του αρκετή υποκρισία.

Η ανακύκλωση τηλεοπτικών σκουπιδιών στην TV. Το υλικό απόρριψης (κοινώς σκουπίδι), που στην περίπτωσή μας είναι το πρωτογενές υλικό, παράγεται σε οποιαδήποτε τηλεοπτική εκπομπή, σε ποσότητα αντιστρόφως ανάλογη της ποιότητάς της.

Η φλυαρία για την άθληση. Από τη μια μεριά υπάρχει το σπορ ως άθληση, με προσωπική συμμετοχή, και από την άλλη υπάρχει το σπορ ως θέαμα, αυτό που αποκαλεί ο Ουμπέρτο Έκο “σπορ στο τετράγωνο”.

Ο 5ος καβαλάρης της Αποκαλύψεως O χαρακτηρισμός των Ελλήνων ως απατεώνων, προδοτών και άλλων τινών δεν είναι παρά μία ακόμα περίπτωση του κοινωνιολογικού φαινομένου της… επικλήσεως αρνητικών εθνικών στερεοτύπων σε περιπτώσεις κρίσεων.

“Να ξαναγίνουμε φτωχοί” & … η άλλη άποψη  Να ξαναγίνουμε φτωχοί. Όπως ήμασταν πάντα. Όπως οι ήρωες των παλιών αναγνωστικών που οι γιαγιάδες έμοιαζαν με γιαγιάδες κι όχι με συνταξιούχες πόρνες. Όπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για να καθίσει ΟΛΗ η ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και να φάει το σεμνό φαγητό

“Πρώτα ο μαθητής κ.Διαμαντοπούλου…” “Κι εγώ μαθητής είμαι αλλά έχω την ατυχία να μην έχω μάνα υπουργό. Η δική μου μητέρα είναι μια απ’ αυτούς που λες πως δε σε νοιάζουν γιατί εσύ νοιάζεσαι μόνο για μας τους μαθητές.

Ο χρόνος που έχουμε ζήσει… Αυτή είναι η ιστορία ενός ανθρώπου τον οποίο εγώ θα χαρακτήριζα ερευνητή. Ερευνητής είναι κάποιος που ψάχνει , όχι απαραίτητα κάποιος που βρίσκει.

Πτυχιούχοι με προσόντα: Το νέο ελληνικό μεταναστευτικό κύμα. Το πρόβλημα της φυγής πτυχιούχων στο εξωτερικό δεν είναι τωρινό φαινόμενο,  είναι σε όλους μας γνωστό και τους λόγους λίγο πολύ τους αντιλαμβανόμαστε.

Πιο ώριμο όσο ποτέ το αίτημα για μείωση των στρατιωτικών εξοπλισμών “Δεν έχουμε σώβρακο και στο Αιγαίο απογειώνουμε αεροσκάφη, οι πτήσεις των οποίων στοιχίζουν 10.000 ευρώ την ώρα”

Ο Τούρκος φωτογράφος Αρά Γκιουλέρ στο Μουσείο Μπενάκη. Μέσα από τις φωτογραφίες του σκιαγράφησε το πορτραίτο της γενέθλιας πόλης του και τη ζωή των κατοίκων της στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Οι φωτογραφίες του δεν είναι τουριστικές, δεν ψάχνουν την επιτηδευμένη πλευρά της πόλης αλλά αναδεικνύουν την καθημερινότητα των κατοίκων της.

Στην Ελλάδα κάθε μήνα πέφτει ένα Boeing 737 χωρίς επιζώντες. Αφορμή για τη συγκεκριμένη ανάρτηση στάθηκε το τραγικό ατύχημα που συνέβη το περασμένο Σάββατο στο Δίστομο με νεκρούς ένα ζευγάρι  μοτοσικλετιστών  από τη Δαύλεια. Δύο ακόμη θύματα στον ακήρυχτο πόλεμο της ασφάλτου.

Δείκτης οικονομικής ευμάρειας ; Εδώ και δύο δεκαετίες τουλάχιστον αναγκάζομαι , λόγω του τόπου μόνιμης κατοικίας μου , να περνώ πολύ συχνά το Ρίο Αντίρριο για να έρθω στην Αράχωβα.

Για φαντάσου τι συνέβαινε τότε. Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ, σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό, ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ;

Ο Έλλην …ασθενής ! Αναρωτιέστε γιατί τα οικονομικά της χώρας πάνε από το κακό στο χειρότερο ; Γιατί οι πιστωτικές μας κάρτες έχουν χτυπήσει «κόκκινο» ;  Γιατί τα έξοδά μας  είναι συνήθως περισσότερα από τα έσοδα ; Γιατί δεν μπορούμε να δούμε άσπρη μέρα ;

Προσδιορισμός του χρόνου συνταξιοδότησης ως συνάρτηση του οικογενειακού προσδόκιμου ζωής. Βέβαια στην περίπτωση αυτή την έχω πατήσει γιατί ο παππούς μου πέθανε 99 χρονών και η γιαγιά μου στα 83. Εκεί που ισορροπεί το πράγμα  είναι με το θάνατο της μάνας μου.  Δυστυχώς έφυγε μόλις στα 50. Ο πατέρας μου είναι τώρα  81.

Ερωτήματα σχετικά με την οικονομική κρίση. Κατήφεια και παγωμάρα χωρίς προηγούμενο υπάρχει τις τελευταίες μέρες στον κόσμο. Ήρθαν και τα χθεσινά γεγονότα με τους τρεις νεκρούς συνανθρώπους μας και φόρτισαν ακόμα περισσότερο το κλίμα.

Καλά εσύ θεία Έλλη έφυγες νωρίς. Του Στέλιου Κούλογλου. Με την εξαίρεση κάποιων μικρολεπτομερειών, η ιστορία της θείας μου της Έλλης είναι η τυπική ιστορία μιας υπερήλικης συνταξιούχου που έζησε τις προηγούμενες ταραγμένες δεκαετίες στην Ελλάδα.

O Μαξ Κάιζερ για την “οικονομική τρομοκρατία” Την ίδια στιγμή που η Ελλάδα διασύρεται και λοιδορείται από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, ο Μαξ Κάιζερ, ένας από τους πιο ριζοσπαστικούς και τολμηρούς οικονομικούς αναλυτές, στέκεται στο πλευρό μας και μιλά ανοιχτά για «οικονομική μαφία» και «οικονομικούς τρομοκράτες» που οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή.

Θυσίες στα σκουπίδια ; Και μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό των οικονομικών μέτρων έκπληκτος διαβάζω ότι η χώρα μας κινδυνεύει με πρόστιμο που αγγίζει τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως , όσα δηλαδή περίπου θα ωφεληθούμε από τις περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις , αν δεν κλείσουν σε λιγότερο από δύο μήνες οι 318 παράνομες χωματερές

Δεν είμαστε πλούσιοι. Ζούμε μια πλούσια σε εμπειρίες ζωή. Δεν τα βάζω μα τον απλό Γερμανό πολίτη που ενημερώνεται στρεβλά και κατευθυνόμενα από τα δικά του ΜΜΕ, αλλά προσκαλώ την κυρία αν θέλει  να ζήσει κι αυτή πλούσια σαν βασιλιάς, να έρθει στην Ελλάδα με το μισό ή το ένα τρίτο του δικού της μισθού,  με τα προϊόντα το ίδιο ή και περισσότερο ακριβά από τη χώρα της, με το δικό μας σύστημα υγείας, τη δική μας παιδεία, τη δική μας κοινωνική πρόνοια, τις δικές μας υπηρεσίες, να δει πόσο βασιλιάδες είμαστε.

Ούτε στεφάνι πρωτομαγιάς δεν μπορούμε να “παράγουμε”; Ενδεικτικό της οικονομικής κατάστασης που έχει περιέλθει η χώρα, είναι η σημερινή ερώτηση παιδιού προς τον πατέρα του: “Μπαμπά θα αγοράσουμε στεφάνι πρωτομαγιάς;” (!)

Επιτέλους κατάργηση της βάσης του 10 στην εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών της βάσης 10 ήταν ότι πρέπει να υπάρχει ένα ελάχιστο όριο γνώσεων κάτω από το οποίο δεν μπορεί να πηγαίνει κάποιος σε σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Όμως η βάση 10 δεν μετράει τίποτα αντικειμενικά. Κάθε χρόνο εξαρτάται από τη δυσκολία των θεμάτων.

Τα προβλήματα της ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα. Η ημερομηνία του φετινού Πάσχα έχει κάτι που δεν θα ξαναζήσουμε ποτέ, αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Η Αράχωβα γίνεται λιμάνι. Με τη συνένωση Αράχωβας-Ιτέας το τρελό όνειρο γίνεται πραγματικότητα και επιτέλους υλοποιείται η προεκλογική υπόσχεση τόσων γενεών Μαυρογιαλούρων πολιτευτών: “Θα σας φέρω θάλασσα!” Η Αράχωβα επί ΠΑΣΟΚ γίνεται παραθαλάσσια πόλη, αποκτάει λιμάνι και δεν υστερεί πλέον σε τίποτα από την πόλη της Μυκόνου.

Καθημερινό ραντεβού.  Στα ραντεβού είμαστε απόλυτα συνεπείς. Ομολογώ βέβαια ότι εκείνη είναι εκεί πριν από μένα και με περιμένει. Εγώ ποτέ δεν έχω καταφέρει να φτάσω πρώτος. Βρισκόμαστε συνήθως δύο φορές τη μέρα, μπορεί και περισσότερες αλλά πάντα ζυγό αριθμό.

«Ποια είναι η χώρα μου;» «Γεννήθηκα τον Απρίλιο του 1981. Εδώ στην Αθήνα. Στο Μαιευτήριο «Αλεξάνδρα»… Οι γονείς μου ήρθαν στην Ελλάδα με σπουδαστική βίζα. Ο μπαμπάς μου σπούδασε Νομικά, η μητέρα μου Οικονομικά. Αν και πήραν πτυχίο, έκαναν δουλειές άσχετες. Ήρθαν από το Λάγκος, την πρωτεύουσα της Νιγηρίας.

Αστυνομική Διαταγή. “Προς απάσας τας αρχάς που διοικούν το χωρίον Ματαράγκα Καρδίτσης: Δήμαρχο, ιερέα του χωριού, Δάσκαλο και άπαντας τους προύχοντας του χωριού. Ήλθα εις Ματαράγκαν κατόπιν διαταγής του Διοικητού μου μετά ενός χωροφύλακος προς επιβολήν της τάξεως από άκρου εις άκρον του χωρίου άνευ χρονοτριβής και άμεσα.

2009

Γεώργιος Καραϊσκάκης. Η δεύτερη πιο δημοφιλής μορφή στην πόλη μετά τον Άι Γιώργη, αλλά η πρώτη μακράν των άλλων “γήινη” ύπαρξη. Οι δυο τους υπήρξαν συνεργάτες στη μάχη κατά τη λαϊκή διήγηση.  Πρόσωπο οικείο σε κάθε Αραχωβίτη.

Η πραγματικότητα των αισθήσεων. Έγραφα σε παλιότερο  άρθρο σαρκάζοντας  το τυπικό αραχωβίτικο σπίτι,  ότι το συγκεκριμένο είναι εξόφθαλμα εκτός πραγματικότητας. Βλέποντας την εικόνα της Αράχωβας από μακριά αλλά και περπατώντας στα στενά της, θα έλεγα ότι το αδίκησα.